กลอนตลาด...เศร้า
...
เห็นรถพังนั่งตรองตรึกนึกคิดรู้
ตายหรืออยู่ดูชีวิตจิตห่วงหา
คนรักกันพันหมื่นล้านเรื่องชีวา
รู้คุณค่าของชีวิตจิตใจคน
ต่างถนอมยอมเป็นพระชนะแพ้
หาทางแก้แม้สิ่งยากอยากฝึกฝน
ตนนั่นแลเป็นที่พึ่งสำหรับตน
เฝ้าอดทนทุกข์ยากไร้ทั้งกายใจ
เห็นรถพังนั่งตรองตรึกนึกคิดรู้
คนเราอยู่ด้วยปัญญาพาขานไข
มีสติต่างโล่ป้องผองพาลภัย
วิชชาไร้เหมือนรถพังนั่งเศร้า..เอย.
หมายเลขบันทึก: 482943เขียนเมื่อ 23 มีนาคม 2012 10:16 น. ()แก้ไขเมื่อ 21 มิถุนายน 2012 10:31 น. () สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:
ความเห็น (2)
สวัสดีค่ะอาจารย์
สวัสดีครับ คุณ มนัสดา
วาว ๆ ดอกไม้สวยนะนี่...
ขอบคุณครับ