อบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา...อีกครั้ง

ผมชอบการเดินทาง และงานศิลปะทุกอย่างที่สร้างจากมือกระจ้อยร้อยของมนุษย์

แต่ด้วยวาระของเวลา โอกาสอันลงตัว และเงื่อนไขการเงิน

ทำให้ผมไม่สามารถโบยบินไปตามที่ใจต้องการ

แต่เมื่อผมไปทำหัตถการให้ผู้ป่วย  หรือการเยี่ยมบ้านผู้ป่วยที่บ้าน

ผมได้เรียนรู้ชีวิต ที่มาของศิลปะ และศิลปะที่งดงามของชาวบ้านด้วย

นับเป็นการทดแทนที่มีค่าของผมอย่างยิ่ง

 

 

อย่างเช่น ครอบครัวผู้ป่วยที่ลูกสาวมีเนื้องอกในสมอง

มีปัญหาด้านการเคลื่อนไหว และสมอง

วันที่ออกไปเยี่ยมบ้านครั้งนี้...มีทีมสหวิชาชีพหลายด้าน

ซึ่งชาวบ้านเรียกพวกเราว่า....หมอ...ทุกคน

 

 

ผมเห็นศิลปะในตัวของชาวบ้านที่ผมได้ไปสัมผัสเสมอ ๆ

 

ภาพใหญ่ที่ 1  (เรียงจากซ้ายไปขวา)

ภาพเล็ก 1 = สมัยก่อนผู้หญิงที่ทอผ้าขิดไม่ได้จะไม่ได้แต่งงาน

ภาพเล็ก 2 = ฟักมีด : คุณตาทำเอง ใช้เก็บมีด พกพาไปไหนมาไหนสะดวกและปลอดภัย

ภาพเล็ก 3 = นายแบบ โชว์มีดที่เข้าฟัก

ภาพเล็ก 4 = คุณตาสานกระติ๊บข้าวเหนียว...ขายด้วยครับ

 

 

ภาพใหญ่ที่ 2  (เรียงจากซ้ายไปขวา)

ภาพเล็ก 1 = หวาย และไม้ตอกจากไม้ไผ่ ที่คุณตาใช้อย่างพอเพียง

ภาพเล็ก 2 = ลอบดักปลาที่คุณตาจักสานเอง

ภาพเล็ก 3 = ที่ปลงข้าว ทำจากไม้มะค่า...เอาไว้ส่ายให้ข้าวเหนียวหอมนุ่มน่ารับประทาน

ภาพเล็ก 4 = ภาพที่พี่น้องในบ้าน เพื่อนบ้าน มารับพวกเรา ราวกับมาดูหมอลำ

 

 

นอกจากได้ทำงาน...ได้ดูแลผู้ป่วย...ได้ชมศิลปะ...อย่างอบอุ่นอย่างไม่มีวันลีมเลือน

ผมจึงขอตั้งชื่อบันทึกบันทึกนี้ของผมว่า…

อบอุ่นรอให้เธอบินกลับมา...อีกครั้ง

……………………………………………

อบอุ่นรอให้คุณหมอ ๆ กลับมาเยี่ยมบ้าน...อีกครั้ง

 

 

 

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

*เป็นการเยี่ยมบ้านที่เข้าถึงศิลป์วัฒนธรรมของท้องถิ่นที่น่าสนใจมากค่ะ

* นับเป็นเสน่ห์ของวิถีชีวิตหมออนามัยที่มีคุณค่านะคะ

[...ปริม ทัดบุปผา...]

สวัสดีค่ะคุณหมอ

ได้ทำงานที่มีความหมาย ได้ทำงานที่รัก ได้เรียนรู้ ได้มีช่วงเวลาบริหารสมองซีกขวา มีความสุขจรริงๆนะคะเนี่ย :)

สุขสันต์เย็นวันอังคารค่ะ

[สุภัทรา เจติโคตร]

• สวัสดีค่ะ
• แล้วเธอก็จะบินไปหาที่อบอุ่นนี้อีกหลายๆครั้งสินะคะ
• ฝักเก็บพร้าคุณตาสวยมากๆเลย

• ที่ปลงข้าวนั้นบ้านพี่เรียกว่า กะเบนซวายข้าว (กะเบ่นซว่ายเข๊า)ค่ะ

• แล้วที่นี่เขายังมีหวดนึ่งข้าวเหนียวที่ทำจากกระบอกไม้ไหมคะซึ่งเวลานึ่งข้าวต้องตั้งในกะทะค่ะ

• ขอให้มีความสุขค่ะ

[ธิ]

น้องทิมดาบ

ชอบมาก สวยมากค่ะ...ปลอกมีด คุณตามีทายาทสืบทอดฝีมือไว้ไหมคะ

ที่บ้านเรียก "โบม" ใช้ "ส่ายข้าว"....หายากแล้วนะคะ

เข้าถึงความสุข ความดีงาม ความหมายแห่งชีวิต ทุกมุมที่ใจเปิดนะคะ

สุขใจไปด้วย ขอบคุณค่ะ

[วิรัตน์ คำศรีจันทร์]

เป็นการทำงานที่บูรณาการ งาน ชีวิต สังคมและศิลปวัฒนธรรม เข้าด้วยกันอย่างกลมกลืนมากจริงๆครับ เกิดหลายอย่างไปในเวลาเดียวกันมากมาย นับถือและชื่นชมมากเลยครับ