เก็บเกี่ยวการเดินทาง...ประเทศเพื่อนบ้าน

 ท่านที่เคยใช้บริการการคมนาคมใน สปป.ลาว  คงจะพอเดาและสัมผัสกับรสชาตินั้นได้นะครับ  เพื่อนๆ ผมหลายคนที่เคยเดินทางเอ่ยปากว่า เป็นเสน่ห์ที่ทำให้เขาและเธอ ต้องย้อนกลับมาที่เมืองนี้นับครั้งไม่ถ้วน  ถนนลูกรัง  สภาพรถยนต์ที่ใช้งานมาอย่างโชกโชน  ข้าวของที่บรรทุกจนล้นออกนอกรถ  ความแออัดของผู้โดยสาร  กระเป๋ารถเมล์และคนขับคือคนคนเดียวกัน  เมื่อถึงกลางทางก็ดับเครื่องเดินเก็บค่าโดยสาร ท่ามกลางอากาศร้อนอบอ้าว  ทุกคนในรถพูดคุยกันอย่างกะเป็นคนรู้จักกันมาก่อน  บางทีเกิดเวทีแลกเปลี่ยนเรียนขนาดย่อมในรถ  แน่นอนว่าหากเราเดินทางกับบริษัททัวร์คงยากที่จะสัมผัส และเก็บบรรยากาศเหล่านี้  ปัจจุบันรัฐบาลลาวได้ก่อสร้างทางหลวงแห่งใหม่จากแขวงสะหวัดนะเขด กับเขตแดนเวียดนามที่ลาวเบา ซึ่งได้รับการสนับสนุนงบประมาณจากรัฐบาลญี่ปุ่น ถนนเส้นนี้มีชื่อเสียงในเรื่องความสวยงามของทิวทัศน์สองข้างทาง ความอุดมสมบูรณ์ของธรรมชาติ หากการก่อสร้างแล้วเสร็จทำให้การเดินทางที่ใช้เวลาถึง  9 ชม. เหลือเพียง 3 ชม.เท่านั้น

          การจราจรทางอากาศ สปป.ลาวมีสนามบินทั้งสิ้น 52 แห่ง  มีสนามบินที่เป็นรันเวย์ลาดยางเพียง 5 แห่ง นอกนั้นเป็นรันเวย์ลูกรัง 43 แห่ง

          นี้แหละครับประเทศที่ผมหลงรักและสัญญากับเธอว่าจะกลับมาที่นี้  ทุกครั้งทีมีโอกาส และจะอยู่จนกว่าจะอิ่ม อีกหน่อยเธอก็คงเปลี่ยนแปลงและอาจจะไม่คุ้นเคยกับผมเหมือนเช่นทุกวันนี้