โบยบิน
บ่ายแก่ๆ ของวันเสาร์ที่ผ่านมา วันที่ฟ้ามืดครึ้มและฝนที่ตกลงมาปรอยๆ ตลอดทั้งบ่าย ทำให้บรรยากาศรอบตัวดูสลัวลงเร็วกว่าที่ควร ฉันพาตัวเองไปนั่งที่สะพานไม้ข้ามแม่น้ำ Sungei Buloh Besar ใน Sungei Buloh Wetland Reserve เพื่อปล่อยให้ร่างนี้อยู่ในอ้อมกอดของแมกไม้ สายน้ำ สายลม และละอองฝน
หลังจากการจมอยู่หน้าจอคอมพิวเตอร์วันละเกือบ ๑๖ ชั่วโมง เวลานั้นมันคงเป็นช่วงที่ผ่อนคลายที่สุดในรอบสัปดาห์
.
.
นกกระยางและนกชายเลนหลายชนิดที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นกำลังตั้งหน้าตั้งตาหาอาหารกันอยู่เบื้องหน้า ก่อนที่ความมืดของวันจะคืบคลานเข้ามา
.
.
ฉันนั่งดูนกที่บินไปมารอบตัวด้วยความรู้สึกสดชื่นท่ามกลางบรรยากาศสีหม่น และแล้วเมื่อสมองพยายามละวางเรื่องงานลงทีละน้อย ช่องว่างที่มีก็ถูกเติมเต็มไปด้วยความคิดอื่น
.
...
.
ฉันนึกถึงคำเปรียบเปรยการบินของนกกับคำว่า "อิสรภาพ" ที่เคยได้ยินบ่อยๆ ฉันเริ่มสงสัยว่านกที่กำลังบินไปมานั้นก็คงเหมือนฉันที่สามารถเดินไปนั่นมานี่ ยิ้มแย้ม ร่าเริง ดูๆ แล้วก็มีอิสระ มีความสุขดี อย่างนั้นใช่ไหม?
.
...
.
แต่จะมีไหมนะ? ในช่วงเวลาหนึ่งที่นกพวกนั้นก็รู้สึกว่าอิสรภาพที่แท้จริงนั้น มิใช่เป็นเพียงอิสรภาพที่เราเห็นกันจากภายนอก แต่การที่ใจเรามีความเป็นอิสระจากความกลัว ความโกรธ ความโลภ ความหลง นั่นต่างหากที่จะทำให้เราได้ชื่อว่ามีอิสระที่แท้จริง
ไม่ว่าจะเดินเหินหรือบินไปไหนต่อไหนได้หรือไม่ก็ไม่ใช่ปัญหา
ที่สำคัญสิ่งเหล่านี้ไม่มีใครที่จะหยิบยื่นให้เราได้ นอกจากการแสวงหามันด้วยตัวเราเองในทุกๆ วันที่ยังหายใจอยู่
.
...
...
.
ฉันนึกถึงคนคนหนึ่ง...
คนที่ไม่กลัวความมืด ไม่กลัวความสูง ไม่กลัวงู ไม่กลัวหนอน ไม่กลัวการจากไปของคนรัก…
คนที่ไม่โมโหง่าย…
คนที่ไม่อยากมีโน่น มีนี่ มากกว่าที่มีอยู่ในขณะนี้...
ฉันคงหลงรักคนคนนั้นอย่างสุดใจ…เพราะเขาจะเป็นคนที่มีความสุขที่สุดในโลก
.
...
.
แล้วอีกเมื่อไหร่ที่ฉันจะกล้าพอที่จะเริ่มเป็นคนคนนั้นเสียที?
แต่กว่าวันนั้นจะมาถึง...หากการบินของนกทำให้ฉันรู้สึกชื่นใจปานนี้ ฉันก็หวังว่าการที่ฉันดูมีอิสระอย่างทุกวันนี้ มันคงทำให้ใครต่อใครรอบข้างรู้สึกดีบ้างอยู่เหมือนกัน...
.
The secret of happiness is freedom. The secret of freedom is courage - สูตรลับของความสุขคืออิสรภาพ และสูตรลับของการมีอิสรภาพคือความกล้า
- Thucydides
---------------------
ตอนหัดถ่ายรูปนกบิน ยากมากค่ะ ทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรเพราะจังหวะและทักษะยังไม่ดีพอ ตอนนั้นนึกถึงเพลงเพลงนี้ค่ะ
- The moment by Kenny G
ความเห็น (24)
ขอบคุณภาพงามๆกับความสุขของอิสรภาพของการหลุดพ้นจากความยึดติดในอาสวะกิเลสทั้งปวงค่ะ..
ภาพงดงามมากเลยครับ ตอนนี้นกน้ำขายาวพวกนี้หลายชนิดหลายฝูงเปลี่ยนนิสัยจากนกอพยพกลายเป็นนกประจำถิ่น ฟังดูดีนะครับ แต่ก่อปัญหาให้กับชาวบ้านเจ้าของพื้นที่มากมายมหาศาลเลย ผมเคยลงพื้นที่ที่นกพวกนี้ไปอาศัยอยู่ เห็นใจชาวบ้านมากเลย ทั้งเชื้อโรค เสียง และกลิ่น สุดจะทานทนจริงๆ พอชาวบ้านมีการร้องทุกข์ไปแต่ล่ะหน่วยงานก็จัดการคนละแบบ ป่าไม้ก็มาบอกว่าจะไปยุ่งไม่ได้เขาเป็นสัตว์อนุรักษ์ แต่หน่วยงานท้องถิ่นที่ไกล้ชิดช้าวบ้านก็เล่นตัดต้นไม้กันเลยให้นกไม่มี่ที่จะอยู่ ดูแล้วเป็นปัญหาโลกแตกจริงๆ ก็ไม่รู้ว่าหน่วยงานที่เกี่ยวข้องจะหาทางออกที่เหมาะสมลงตัวกับทุกฝ่ายได้อย่างไร นี่เป็นมุมมองอีกมุมหนึ่งนะครับ
และอีกมุม ก็ให้รู้ซึ้งถึงคำว่าอิสละภาพจริงๆอย่างคุณปริมว่า ผมว่าเป็นความฝันของมนุษย์ทุกคนจริงๆครับที่จะโบยบิน และผมก็เชื่อว่าไดโนเสาเมื่อยุคโบราณก็คงฝันเช่นกัน แล้วมันก็ทำได้สำเร็จ ก็ไม่แน่ว่าวันหนึ่งเราอาจมีวิวัฒนาการที่จะบินได้ แบบที่เราฝันก็ได้ แต่คงจะยากมาก เพราะเราเหมือนจะวิวัฒน์ปัญญาสูงส่งเพื่อสร้างสิ่งต่างๆไว้พึ่งพิง ไม่ได้วิวัฒน์มาเพื่อพึ่งพึงตนเองเลย
อิสระ..นั้นมีอยู่คู่กับชีวิต..หากแต่..เราเอง..ต่างหาก..ที่กักขัง..ความอิสระ..นั้น...(ยายธี)
ชอบภาพนกเพราะคุณปริมนี่แหละครับ
โทนภาพออกสีขาว-สีดำ
เหมือนนัยยะการโบยบิน-กักขัง
ขอบคุณครับ
มีความสุขมาก ๆ นะครับ
เพลงเพราะมากครับ
สวัสดีค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบพระคุณค่ะสำหรับการทักทายและกำลังใจ
อีกไกลค่ะกว่าจะถึงจุดที่เรียกว่าอิสระ นั้น แต่จะพยายามทีละน้อยทุกๆ วันค่ะ
สุขสันต์วันพฤหัสค่ะ :)
คุณนกขมิ้น,
เมื่อเดือนก่อนที่สิงคโปร์ก็ออกข่าวกันโครมเกี่ยวกับนกที่สร้างความเดือดร้อนให้ชาวบ้าน แต่ไม่ใช่นกกระยางนะคะ แต่เป็นนกเอี้ยง เพราะเขาไปหากินแถบฟู้ดเซ็นเตอร์ที่เปิดโล่ง คอฟฟี่ช้อป อัลเฟสโก้ ทำให้ผู้คนรำคาญและกังวลถึงเรื่องสุขอนามัย เขาก็ร้องเรียนไปที่สองหน่วยงาน กรมสิ่งแวดล้อม และก็สวนสาธารณะแห่งชาติ ปรากฎว่าไม่ได้รับการช่วยเหลือ เพราะตามกฎหมาย กรมสิ่งแวดล้อม รับผิดชอบแต่เรื่องกา และ สวนสาธารณะแห่งชาติรับผิดชอบเรื่องนกพิราบ ไม่มีใครรับผิดชอบเรื่องนกเอี้ยง นักข่าวพาดหัวเรียกกนกเอี้ยงว่าพวก "เหนือกฎหมาย" สองวันจากนั้นมีข่าวออกมาว่าทั้งสองหน่วยงานกำลังเร่งดำเนินการบรรเทาความเดือดร้อนของเหล่าเจ้าของร้านอาหารอยู่ สงสัยโดนคำสั่งเบื้องบนแรงๆ
นกกระยางก็เป็นนกเจ้าถิ่นที่นี่ค่ะ แต่จำนวนคงไม่มากและชาวสวนชาวไร่ที่นี่ก็ไม่มากจึงไม่เดือดร้อน ที่สำคัญ Sungei Buloh Nature Reserve และสวนสาธารณะใหญ่น้อยกว่า 300 แห่งที่นี่ ก็เป็นแหล่งอาหารใหญ่สำคัญที่จัดเตรียมไว้เพื่อรองรับนกเหล่านี้ เมื่อมันมีอาหาร ที่อยู่อาศัย มีความปลอดภัย ทั้งนกและคนก็อยู่ร่วมกันได้อย่างสงบสุขค่ะ ฉันเชื่อว่านกเหล่านั้นไม่ได้ต้องการอะไรมากไปกว่านี้
ขอบคุณสำหรับความคิดเห็นดีดีนะคะ
คุณยายธีคะ
ใช่เลยค่ะ รู้ทั้งรู้แต่ก็ยังทำไม่ได้ค่ะ นีกระมังคะที่เขาว่าความรู้ท่วมหัว เอาตัวไม่รอด (เศร้า)...
แต่จะพยายามค่ะคุณยาย
ขอบคุณมากค่ะ :)
สวัสดีค่ะคุณหมออดิเรก.
Intro ของเพลงที่เป็นเปียโนก็เพราะมากเลยค่ะคุณหมอ
ความจริงไม่ได้ตั้งใจให้ภาพเป็นโทน ขาวดำค่ะ แต่บรรยากาศมันมืดๆ มัวๆ จริงๆ เลยออกมาแบบนี้ พยายามปรับแสง iso แล้วค่ะ แต่กล้องนี้ + ฝีมือ มีขีดจำกัดแค่นี้ค่ะ
แต่ดูๆก็สวยแบบคลาสสิกไปแบบนะคะ เหงาๆ เศร้าๆ โรแมนติกนิดๆ :)
คุณหมอก็มีความสุขมากๆ นะคะ
- อิสรภาพ เสรีภาพ หลุดพ้น กิเลส ตัณหา ทาส..
- "โบยบิน" ชอบชื่อเรื่องจังครับ
- งดงามทั้งภาพและเนื้อหาครับ
สวยค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
ความโบยบินนั้น เป็นของคู่กับมนุษย์ผู้ปราดเปรื่อง เปี่ยมล้นด้วยจินตนาการ ผลก็คือความสวยงามอย่างที่คุณปริมได้บอกกล่าวไว้ในบันทึกนี้ครับ และผมก็เห็นความสวยงามแบบนี้ ลอยผ่านไปมามากมาย ชอบมากๆ ครับ และท้ายๆ เลยคนเราก็อยากจะจับมันให้อยู่นิ่งๆ ก็จะเกิดการค้นหาวิธีการต่างๆ ในที่นี้ผมเห็นความอิสระนะครับ ส่วนเครื่องมือก็คือความกล้า ความเห็นนี่ก็ร่วมอิน..ไปกับบันทึกนะครับ อาจจะผิดจากความคิดหลายท่าน แต่ก็มีความคิดแบบนี้ด้วยนะครับ
เวลาอยากเห็นภาพสวยๆ
เข้ามาบล็อกนี้ไม่ผิดหวังจริงๆ
เห็นด้วยค่ะ อยู่ที่ทำใจได้เมื่อไหร่
เพียงเปิดใจก็พบ.....อิสระ เสรีภาพ
ขอบคุณค่ะ
ท่านอาจารย์ธนิตย์คะ,
คิดอยู่นานว่าจะตั้งชื่อบันทึกว่าอย่างไรดี ดีใจจังที่อาจารย์ชอบ
ขอบคุณนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณครูอ้อย แซ่เฮ,
ขอบคุณนะคะที่กรุณาเข้ามาทักทายกันเสมอนะคะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณเพชร พรหมสูตร์,
ขอบคุณที่เข้ามาทักทายกันเสมอนะคะ ความคิดเห็นของแต่ละคนไม่มีถูกมีผิดนะคะ อาจแตกต่างไปบ้างแล้วแต่ความรู้สึก สิ่งที่เกิดขึ้น ในสถานการณ์เดียวกันจะต่างกันก็ด้วยทัศนคติของคนมองเท่านั้นค่ะ
สุขสันต์วันทำงานอีกวันนะคะ :)
สวัสดีค่ะคุณ มนัญญาคะ
ขอบคุณค่ะที่เข้ามาเยี่ยมเยียนนะคะ ยังเป็นมือใหม่ หัดจับกล้องค่ะ
เรียนรู้อยู่ทุกครั้ง แต่ก็มีความสุขที่ได้ทำนะคะ
สวัสดียามค่ำค่ะ
ขอบคุณคุณ Tawandin และทุกๆท่านที่กรุณาเข้ามาเยี่ยมและฝากดอกไม้เป็นกำลังใจให้นะคะ :)
ขอบคุณค่ะ ทพญ.ธิรัมภา,
ทุกอย่างมีใจเป็นที่ตั้งจริงๆค่ะ
มีความสุขยามเย็นวันอังคารนะคะ
<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/bFHiB1rDh58" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>
http://www.youtube.com/watch?v=bFHiB1rDh58
สวัสดีค่ะคุณปริม...
...นำเพลงมาฝากไม่รู้จะเป็นเพลงรึเปล่าก็ไม่รู้ค่ะ(เพลงสายลมที่หวังดี ของทราย เจริญปุระ).
...ภาพสวย ได้อารมณ์ความรู้สึกกลมกลืนชีวิตและธรรมชาติค่ะ
สวัสดีค่ะคุณน้อย
ขอบคุณค่ะ ปริมไปเปิดฟังใน Youtube แล้วค่ะ ความหมายดีมากๆเลยค่ะ ไม่เคยฟังมาก่อนค่ะ (เชยจังเลย) แต่ประทับใจมากๆค่ะ ฟังแล้วทำให้หัวใจ "อบอุ่น" ค่ะ สงสัยคืนนี้ต้องนอนฝันดี เพราะมีกัลยาณมิตรฝากความรู้สึกดีดีมาให้
ที่สิงคโปร์อากาศปกติค่ะ กลางวันประมาณ 30-33 องศา C กลางคืนก็ประมาณ 24-28 องศา C เป็นแบบนี้ทั้งปีค่ะไม่ค่อยเปลี่ยนแปลงมากเหมือนบ้านเราค่ะ
ฝันดีเช่นกันนะคะ :)
Hi, Khun Prim
I dont know what the best word to appriciate you who write the nice rapport and very beautiful picture..
Thanks for your good story..
Hi Khun blackdao,
It's nice to meet you here.
Mank thanks for your kind words. Photography is currently my new hobby which i just started about two years ago. I am a left-brain kind of person so photography is something that will certainly help to complete me.
How's life in Oslo? It sounds pretty cool. :)
Have a good evening there..