สวัสดีครับท่านผู้อ่านทุกท่าน
ผมเคยแต่งกลอนเอาไว้พอสมควร ไม่ดีมากนักหรอกครับ แต่อยากจะเผยแพร่ ก่อนหน้าผมได้เอามันลงไว้ในบันทึกหรืออนุทิน แต่ไม่สามารถจัดหน้า ผมเลยเขียนใหม่ ไว้ในบล็อก เอาไว้อ่านก่อนนอนนะครับ
ฉันทำใจหล่นร่วงที่ดวงหน้า
อึกความฝันเหงาหงอยเฝ้าปอยผม
เออหนอ...
ดวงตาสาวประกายใสท้าสายลม.....
มิรู้ชมชื่นอยู่ในผู้ใด
บอกฉันสิว่านัยน์ตาเธอยังว่าง
อาจฉุดฝันเหงาเคว้งคว้างให้หยุดไหว
เดี๋ยวระเหยแล้วลิ่วร้างน้ำค้างดอกไม้
แต่น้ำตาในหัวใจ ไหลเนิ่นนาน ไหลเนิ่นนาน
เขียนวันที่๒๖ ธนวอาคม ๒๕๓๘ ที่หอทับแก้ว ๑
แด่น้อง........ที่น่ารักของฉัน