การพูดด้วยความไม่รู้
เขาว่าอย่าไปถือที่เขาพูด เพราะเขาพูดด้วยไม่รู้ว่าความจริงเป็นอย่างไร แต่ถ้าเราไม่รู้เหตุผลของการกระทำนั้น ไม่พูดซะก็น่าจะดีกว่าไหม การเคารพในการกระทำของผู้อื่น ด้วยความเชื่อว่าเขาคงต้องมีเหตุผลในการกระทำนั้น ๆ ถ้าทุกคนคิดอย่างสร้างสรรค์ คิดในแง่บวก และคิดถึงความสำเร็จของงานร่วมกัน เราก็จะไม่ปล่อยให้คำพูดร้าย ๆ ทำลายความรู้สึกเพื่อนร่วมงานของเรา ทำไมไม่พูดซักถามเหตุผลของการกระทำ และแนะนำให้ทำอย่างที่ตนเองต้องการ แต่ไม่ใช่แนะนำว่าไม่ต้องทำ จะได้ไม่ต้องเดือนร้อน และนั้นคือความต้องการของตนเอง ไม่ใช่สิ่งที่ดีสำหรับองค์กร ถ้าเราคิดว่าเขาอาจจะพยายามทำแล้ว แต่นั้นอาจยังเป็นวิธีที่ไม่ดี เราก็แนะนำเขา หรือคิดว่าเขาทำดีเนอะ เขายอมเสียสละเวลาส่วนตัว เวลาของของลูก ของครอบครัว เพื่อมอบสิ่งที่ดีให้กับองค์กร ค่าล่วงเวลาที่เขาได้ก็ไม่เห็นจะคุ้มกับเวลาที่เสียไป หรือถ้าเป็นเรา เราเคยยอมเสียอะไร หรือจะเสียอะไร เสียเวลาให้กับตัวเอง ก็ได้แก่ตนเองผู้เดียว
เป็นกำลังใจให้กับคนพยายามทำงานทุกคน
ปากเป็นเอก เลขเป็นโท โบราณว่า..........
เราก็จิต คิดดูเล่า เขาก็ใจ
พูดออกไป มันจะตำ ให้ช้ำเอง
พูดก่อนคิด คิดแล้วจึงพูด...สำหรับคำพูดเป็นนายเรา...จะได้ไม่นึกเสียใจในภายหลังว่า "ทำไมเราไม่คิด ทบทวนให้ดีเสียก่อน" จริไหมค่ะ