ทุนทางสังคมของการศึกษาไทย

โรงเรียนอุบลราชธานีศรีวนาลัย เป็นชื่อเก่าของเมืองอุบลถูนำมาใช้เป็นชื่อสถานศึกษาในเมืองดอกบัวงาม ซึ่งหลอมรวมมาจากโรงเรียนพระวอพระตาวิทยานุสรณ์กับโรงเรียนประทุมวรราชวิทยา วันนี้ได้สร้างป้ายใหม่ที่ไม่ต้องใช้งบประมาณของรัฐ ภายใต้งบประมาณห้าหมื่นบาท ขยับใกล้เข้าไปในตัวเมือง ก็พบว่าป้ายชื่อมหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณ์ราชวิทยาลัยอุบลราชธานี ทราบว่าใช้งบประมาณ รวมหนึ่งแสนบาท ก็ไม่ได้ใช้งบประมาณของรัฐแม้แต่บาทเดียว ถัดเข้าไปใกล้สี่แยกถนนเลี่ยงเมืองพบว่าอาคารอันยาวเหยียดของสำนักงานเขตพื้นที่มัธยมศึกษาอุบลราชธานีที่๒๙ ใช้เงินล้านบาทเศษ พร้อมกับห้องประชุมขนาด๕x๕ใช้งบประมาณสองแสนบาท ที่กล่าวมาทั้งหมดนั้นไม่ได้รบกวนงบประมาณจากราชการ หากแต่เกิดจากความร่วมมือร่วมใจของทุกฝ่ายที่ตั้งใจจะสร้างสรรค์อันเป็นสาธารณะประโยชน์ให้แก่สังคมร่วมกันอย่างแท้จริง จึงเกิดสิ่งเหล่านี้ขึ้น อย่างไรก็ตามวัตถุเหล่านี้เป็นเพียงส่วนประกอบทางการศึกษา สาระที่แท้จริงอยู่ที่ผู้เรียนได้เรียนรู้เกิดการเรียนรู้มีองค์ความรู้ที่เพียงพอต่อการออกไปประกอบอาชีพตามความสามารถ และมีคุณธรรมดีพอต่อการอยู่ร่วมสังคมอย่างมีสุขหรือไม่ ประเด็นนี้ต่างหากที่ทุกฝ่ายต้องตระหนัก

             อย่างไรก็ตามวันนี้ในท้องถิ่นแห่งนี้ยังมีตัวชี้วัดได้ว่าทุนทางสังคมทางการศึกษานั้นยังพอมีให้เห็น และควรแก่การประกาศให้โลกได้รับรู้เพื่อขยายไปสู่องค์กรอื่น หากวันนี้เรารู้เราว่าจะพัฒนาการศึกษาจะรักษาคุณภาพการศึกษาอย่างไร จะสร้างสรรค์สิ่งอันเป็นประโยชน์ต่อสังคมได้อย่างไร แล้วเราก็จะสามารถหยั่งรู้ว่าในอาเซียนนั้นเขาจะมาสู่เราและเราจะไปสู่เขาอย่างเท่าเทียมหรือเหนือชั้นได้อย่างไร ทุนจึงมิใช้เพียงแค่เงิน ทุนที่ถาวรคือทุนทางสังคม ทุนทางสังคมที่ดีคือทุนแห่งความสามัคคีทุนแห่งการร่วมแรงร่วมใจ เพราะใจเป็นใหญ่ ใจเป็นหัวหน้าของทุกสิ่งในตัวตน. http://www.gotoknow.org/blogs/posts/453016  

[ขจิต ฝอยทอง]

ทุนทางสังคมมีมากมาย แต่บ้านเราไม่ค่อยได้ใช้ครับ...