The most important thing in life

       ..........................ไม่มีใครดีไปซะทุกอย่าง

'ชีวิิตมีไว้ทำไม?'.. อันที่จริงคำถามนี้ก็เป็นคำถามขั้นพื้นฐานของคนในยุคนี้เลยก็ว่าได้..ส่วนมากคำถามนี้จะอยู่กับคนที่..ผิดหวังที่สุดในชีวิต หรือไม่ก็  สมหวังที่สุดในชีวิต

 

 

แต่ถ้าคุณเ่ล่นถามคำถามนี้กับใครๆไปทั่ว..เค้าอาจหาว่าคุณเป็นบ้าก็ได้ ha! ทำไม?

 

 

      คุณเชื่อไหม..ผู้คนในโลกในนี้เกินร้อยละ70 เคยใช้คำพูดหลอกตัวเองเวลาผิดหวังว่า 'ชีวิตมีความหมาย'  ทั้งๆที่ตอนนั้นคุณอาจมองไม่เห็นทางเดินชีวิตอันแสนมืดมนของตัวคุณเองด้วยซ้ำ แล้วเพราะอะไรคุณถึงต้องหรอกตัวเองกันล่ะ?.... 

 

 

     ก็เพราะมนุษย์ทุกคนมีชีวิตอยู่ได้เพราะความหวังไง.. ไม่ว่าจะหวังเล็กหวังน้อย..หวังลมลม แล้งๆ.. หวังแบบ หวังเล่นๆไปวันๆ  หวังแบบไม่รู้จะหวังดีหรือไม่หวังดี  แต่มันก็ยังเป็นเรื่องดีี่อยู่..   ที่คนเราคิดที่จะหวังได้..ไม่งั้นหนังสือพิมคงออกข่าวเรื่องการฆ่าตัวตายกันคึกโคมน่าดู  โดยเฉพาะ 'วัยรุ่น!'  

 

 

     วัยรุ่น เป็นวัยที่เปราะบางมากกก..  เอะอะก็งอล อะไรนิดอะไรหน่อยก็น้อยใจ..พ่อแม่ไม่รัก..รักพี่มากกว่า  รักน้องมากกว่า เพื่อนไม่แท้รักกันไม่จริง..กลัวสอบไม่ติดมหาลัย..ไม่ติดคณะที่ตัวเองชอบ  โหยย เยอะ!  คุณรู้ไหม..กับแค่คำบางคำจากประโยคสั้นๆบางประโยคอาจทำให้เด็กวัยรุ่นบางคน..กลับเอาไปคิดฝัน  เครียด จนจะบ้าได้ ทำไม!? อันนี้ไม่ต้องบอกใครๆก็รู้ :)  ทุกๆคนล้วนผ่านช่วงเวลานี้กันมาทั้งนั้น..แต่ก็อยู่ที่นิสัย บุคลิกภาพ สิ่งแวดล้อม การปรับตัวของแต่ละคนที่แตกต่างกัน..

 

 

    เด็กที่มีพื้นฐานครอบครัวที่ต่างกัน..ก็ล้วนแล้วแต่จะต่างกัน  การอบรมบ่มนิสัยของแต่ละครอบครัวก็ล้วนแล้วแต่แตกต่างกัน.. :)

 

 

    คุณพ่อคุณแม่ที่รัก ทุกๆคนก็ล้วนแต่รักและห่วงใยลูกทั้งนั้นไม่มีพ่อแม่คนไหนที่ไม่อยากให้ลูกไม่ได้ดีหรอก (จริง!?)

 

 

    เยาวชน บางกลุ่ม ขอเน้นว่าบางกลุ่ม ... ตระหนักถึงการใช้ชีวิต..ทั้งที่เป็นอยู่ในปัจจุบันและ อนาคตที่แสนยาวไกล ว่า สิ่งที่สำคัญที่สุดในการ 'ใช้ชีวิต' คืออะไร

To be continued...