เบื้องหลังสลัดบาร์ที่ร้านซิสเลอร์


ที่ใครคนนี้ใช้ฝังตัวนั่งทานอย่างละเลียดเพียงเดียวดาย

เบื้องหลังสลัดบาร์ที่ร้านซิสเลอร์

<p>*    วันหยุด long Weekend ที่ไร อาการหมดอาลัยตายอยากในชีวิต จะกำเริบขึ้นมาเป็นครั้งคราว  ทุกคนจะกลับไปหาครอบครัว กลับไปหาคนรัก กลับไปหาใครๆ ที่เขามีกัน  ทุกแห่งหน ความสุขจะอบอวล บรรยากาศแบบนี้ มีอยู่ทั่วไป รอยยิ้ม เสียงหัวเราะ บรรยากาศของ Family ที่เราเคยมี</p><p>*    ในซอกหนึ่งของร้านซิสเลอร์  ร้านโปรดของใครคนนี้ ที่ไม่ชอบสเต็ก แต่หลงใหลสลัดบาร์ และซุปอันหลากหลาย แถมราคาย่อมเยาว์  ทุกโต๊ะมีแขกมากกว่า 1 คน ยกเว้นโต๊ะมุมโชฟาอันอ่อนนุ่ม ที่ใครคนนี้ใช้ฝังตัวนั่งทานอย่างละเลียดเพียงเดียวดาย แม้จะหันมองโทรศัพท์คู่ใจบ่อยๆ ก็ไร้เสียงใดๆ จากปลายสาย</p><p>*   วันเวลาของเสาร์นี้ ช่างยาวนานนัก ใครคนนี้ก็ฆ่ามันด้วยการย้ายไปฝังตัวอยู่ในมุมหนึ่งของร้านซีเอ็ดเนิ่นนาน สิ่งที่สนใจ การจัดดอกไม้ การแต่งบ้าน และอาหารเพื่อสุขภาพ ผ่านตาไปหลายเล่ม แต่จะมีประโยชน์อันใดกับ 1 ปีที่พักที่คอนโดที่พัทยา และอีก 1 ปีที่ภูเก็ต ที่เกือบลืมไปแล้วว่า อุปกรณ์เครื่องครัว อยู่มุมใดของกล่องเก็บของ</p><p>  *   บ่ายแก่ๆ ใกล้ 6 โมงเย็น  ก๊วนเก่าก็โทรมา ว่างไหม ไปหาดกมลากัน  หากน้ำหนักไม่เยอะนัก ก็คงกระโดดตัวลอยไปแล้ว  ดวงตาสดใสขึ้นมาทันที  แม้จะมองไม่เห็นเกลียวคลื่นสีเขียวสด ดวงดาวก็ยังไม่ทันจะมาโชว์โฉม  แต่เสียงหัวเราะของน้องบอส ลูกชายกำพร้าพ่อของเพื่อน กับเสียงหัวเราะของก๊วนเพื่อนๆ  ก็ช่วยให้หัวใจสีเทา สดใสขึ้นมาได้</p><p>*   คุณเคยอยู่ในสูญญากาศของชีวิตไหม ?  ไม่มีรัก ไม่มีทุกข์ ไม่มีบ่วง ไม่มีเกลียด ว่างเปล่า แต่เหงาในบางครั้ง</p><p>บันทึกเมื่อ 2 ปีที่ผ่านมา/Black </p>

หมายเลขบันทึก: 47797เขียนเมื่อ 2 กันยายน 2006 14:30 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:31 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (11)
อ่านบรรทึกนี้แล้ว กลับมามองตัวเอง
เราก็เคยเป็นอย่างนี้ นี่นา
เมื่อเราอยู่คนเดียว ความเป็นส่วนตัวมันเยอะค่ะ
ซึ่งบางครั้งก็ทำให้เรารู้สึกเหงา
ปรางคิดว่า เราน่าจะใช้ชีวิตเหงา ๆ ของเราให้เป็นประโยชน์ได้ดีนะค่ะ

ดูดอกไม้ในโขดหินยังมีค่า

กุหลาบป่าอยู่ชายทุ่งยังมุ่งหวัง

มดตัวน้อยคอยคู่รักกลับรวงรัง

ตัวฉันยังคอยเธอผู้จากไป

        จากห้วงอารมณ์ของชายขี้เหงา

เรียน คุณมะปรางเปรี้ยว แต่หน้าหว๊านหวานค่ะ

              บันทึกนี้ 2 ปีมาแล้ว ปัจจุบันก็ยังโสดค่ะ การใช้ชีวิตก็เหมือนเดิม แต่จะขยันให้รางวัลตัวเองมากขึ้น

อยากได้ช่อดอกไม้แบบไหน ก็ไปซื้อเอา อยากทานอะไรก็ไปทาน อยากไปเที่ยว หากมีเวลาก็จะไป มีอิสระเต็มที่  คุ้นชินกับชีวิตแบบนี้เสียแล้ว  แต่ก็ยังเหงาอยู่ในบางเวลาค่ะ 

เรียน คุณศักดิเดช

             แต่งลำนำได้ไพเราะมากค่ะ   โดนค่ะ

สวัสดีค่ะ อ่านแล้วเศร้าหน่อยๆ แต่ก้อเป็นตัวของตัวเองดี หากเหงามากก้อมาคุยกันได้นะค่ะ

โดนใจมากเลยบันทึกของคนเหงาบางเวลานี้...ขอฝากข้อคิดค่ะ

  -- อยู่คนเดียวไม่สนุก แต่สุขใจ

  -- ความเงียบสงัดไร้คนกวนใจ คือความสงบที่หายากยิ่ง

  -- จิตภาวนาธรรม บังเกิดแจ่มจร้ส เฉพาะในที่วิเวกเท่านั้น

อยู่ภูเก็ตเหรอคะ

ชอบไปนั่งซิสเลอร์เหมือนกัน

  • ค่ะ คงคอเดียวกับค่ะ
  • แต่ร้านซิสเลอร์ที่ภูเก็ต คนเยอะมาก คงไปนั่งบ่มอารมณ์ไม่ได้ล่ะค่ะ
  • แต่ชอบนะ กับสลัดบาร์ ตอนนี้เบื่อทานเนื้อๆๆ มากค่ะ ชอบทานซุป สลัดค่ะ

โมจิ [IP: 58.8.181.243]

เมื่อ อ. 01 ก.ย. 2552 @ 14:35

#1521853 [ ลบ ]

- ตอบกันข้ามปีเลยค่ะ

เป็นๆ หายๆ ค่ะ อารมณ์เหงา

นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

เมื่อ อ. 01 ก.ย. 2552 @ 14:45

#1521872 [ ลบ ]

อยากนั่งสมาธิได้นะคะ แต่ทำไม่สำเร็จสักครั้ง สวดมนต์ด้วยค่ะ ยากมากสำหรับดิฉัน

ขอโทษค่ะ บังเอิญผ่านมาและชอบคำนิยามของคำว่า "สูญญากาศของชีวิตค่ะ" อ่านบันทึกนี้แล้วรู้สึกเหงานะคะ ชีวิตเหมือนเพื่อนที่บังเอิญผ่านไปรู้จักเลยค่ะ

สวัสดีค่ะ ขอบคุณนะคะ

กงล้อของชีวิต มันหมุนไป ก็หมุนมา

ความรู้สึกแบบนี้กลับมาหาดิฉันอีกในช่วงเวลานี้ค่ะ

สูญญากาศของชี่วิต

แต่ตอนนี้งานเยอะมาก มีเรื่องให้ยุ่งมากมาย เมื่อว่าง ก็

มักจะหลับค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท