AAR งานเย็บผ้าถวายครู


วันพฤหัสบดีที่ 26 มกราคม พ.ศ. 2555

เวลา 16.11 น.

ได้โอกาสนั่งลงถอดบทเรียนกับตนเอง จะว่าไปก็หัดเย็บผ้ามาเดือนกว่า ๆ จากที่ไม่เป็นอะไรเลย เหยียบจักรครั้งแรกก็ถอยหลัง พอทำไปๆมา ๆ อ้าว ก็ทำได้นี่ จากชิ้นแรก เป็นชิ้นต่อ ๆ ไป จุดเริ่มต้น อยู่ตรงที่ว่า “ตั้งใจ ตัดชุดแม่ชีถวายครู”

          พอทราบว่าครูจะ “บวชชี” รู้สึกตกใจ ปนดีใจ ปนอิจฉา หลากหลายความรู้สึกประเดประดังเข้ามา เห็นครูบวช อยากบวชบ้าง เห็นครูบวช อยากมีโอกาสรับใช้บ้าง สุดท้าย มาตกลงกับตนเองแบบไม่เอ่ยปากว่า “จะตัดชุดแม่ชีถวายครู” แต่ใจศิษย์ก็ไม่ได้ใสพอที่จะกล้าเอ่ยปาก ด้วยธรรมะจัดสรร และความเมตตาครูมอบหมายให้เป็นเจ้าภาพดูแลเรื่องชุดแม่ชีให้ครู

          จึงตัดสินใจลางาน ขอความเมตตาจากแม่ชีที่วัดที่พระพี่ชายบวชอยู่ช่วยสอน เพราะเคยเกริ่นกับท่านก่อนหน้านี้ว่า “อยากหัดตัดชุดแม่ชี” พอครูบวชก็เหมือนได้โอกาสลงตัวเหมาะเจาะ แต่ด้วยศักยภาพที่ยังเหยียบจักรไม่เป็นแล้วต้องตัดให้เสร็จภายในหนึ่งวัด ก็เพียงได้เป็นลูกมือของท่านแม่ชีช่วยเนาช่วยอำนวยความสะดวกและดู ในการตัดเสื้อ  

                   กลับมากบ้านได้เสื้อที่เย็บเสร็จแล้วก็มาให้เข้ากระดุมเองที่บ้าน และต้องค่อยๆฟอกให้ขาวด้วยไฮเตอร์สามฝา แล้วก็แช่เปลี่ยนน้ำไปเรื่อย ๆ ทุกวัน ปิ๊งขึ้นมาว่า “พี่สะใภ้ที่อยู่ข้างบ้านมีจักรไฟฟ้า ข้อจำกัดคือ “ไม่เคยรู้ว่าใช้อย่างไร ไม่เคยรู้อะไรเลยเกี่ยวกับจักรไฟฟ้า” ต้นทุนที่มีคือ เคยเห็นแม่เหยียบจักรสมัยเด็กๆ ซึ่งก็คือ ช่วงวัยประถมศึกษา ต้นทุนที่ยิ่งอย่างอีกอย่างในตนเองคือ  

“ความตั้งใจที่จะทำงานนี้ถวายครูให้ดีที่สุด และลงมือทำด้วยตัวของตัวเอง”

พร้อมกับย้ำและระลึกกับตนเองว่า “ใจไม่น้อมไม่เป็นไร เพราะมีความรู้สึกอิจฉาอยากบวชบ้างปนอยู่ค่ะ เห็นและก็ยอมรับ แต่ลึกๆ ก็ อนุโมทนากับท่านอย่างมากในการบวชครั้งนี้ ที่ดีที่สุดกับตนเองคือ อดทนกับความชั่วที่ปรากฏในจิตในใจ แล้วลงมือทำสิ่งดีงามที่งอกเงยขึ้นมาในใจเช่นกันค่ะ

          ใจหนูรักและบูชาครูเหนือสิ่งอื่นใด แต่พอเผลอสติ ความชั่วก็จะมาครอบงำจิตให้อิจฉา ครูที่เมตตาและอดทนสอนหนูอย่างมาก ระลึกกับตนเองเสมอว่า “อะไรก็ตามที่พอแบ่งเบา และอำนวยความสะดวกท่านได้ก็ไม่รีรอ ก็จะรีบลงมือทำ”

          จนวันนี้ก็เดือนกว่า ๆ แล้ว งานเย็บผ้าดูจะก้าวหน้าไปมาก สนุกเบิกบาน มีความพอใจที่ได้ทำ เพราะโอกาสที่ครูให้อย่างไม่มีที่สุดไม่มีประมาณ เพราะความอดทนต่อความชั่วในจิตในใจตนเอง ทำให้ได้เห็น ได้เรียนรู้และขยายขีดความสามารถในตนเอง...............กราบขอบพระคุณครูค่ะ

หมายเลขบันทึก: 476395เขียนเมื่อ 26 มกราคม 2012 17:39 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน 2012 00:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

ได้เสื้อกี่ตัวแล้วคะ น้องติ๋ว ถ้าเสร็จตัวแรก ตัวที่สองจะตามมาค่ะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท