สิ่งที่ผู้บริหารระดับสูงต้องรับฟัง

เคยสงสัยมั้ยครับว่า ผู้บริหารระดับสูงสุดขององค์กรนั้น ใครที่จะมาให้ Feedback ทางด้านผลงานให้กับเขา ไม่ว่าจะเป็นตำแหน่ง CEO หรือ MD หรือ President ฯลฯ บุคคลเหล่านี้เป็นคนที่ยืนอยู่บนจุดสูงสุดขององค์กร แล้วใครที่จะมาบอกเขาว่าผลงานของเขาดีหรือไม่ดีอย่างไร บางท่านอาจจะตอบว่า ก็ผู้ถือหุ้น หรือ กรรมการของบริษัทไง จริงๆ ก็เป็นคำตอบที่ถูกต้องนะครับ แต่สิ่งที่เกิดขึ้นในทางปฏิบัติก็คือ บุคคลเหล่านี้จะเอาเวลาที่ไหนมาพูดคุย และบอกถึงความคืบหน้าของงานของ CEO กรรมการบริษัท ก็นานๆ ประชุมทีนึง ในการประชุมแต่ละครั้งส่วนใหญ่ก็มีวาระชัดเจนกำหนดไว้อยู่แล้ว

ดูๆ ไปแล้วเหมือนกับผู้บริหารสูงสุดขององค์กรจะอ้างว้างโดดเดี่ยวจริงๆ เลยนะครับ ต้องเป็นคนบอกลูกน้องว่าผลงานคืบหน้าอย่างไร ติดตามผลงานอยู่เสมอ แต่กลับไม่มีใครมาบอกเขาว่า เขาบริหารงานได้อย่างไร และต้องปรับปรุงเรื่องอะไร

คำถามก็คือ ใครจะเป็นคนบอกผู้บริหารระดับสูงสุดนี้

คำตอบมี 2 คำตอบครับ คือ

• ตัวเองบอกกับตัวเอง เพราะไม่มีใครมาบอกว่าตนเองทำงานได้ดี หรือไม่ดีอย่างไร ดังนั้นผู้บริหารสูงสุดขององค์กรจะต้องหมั่นสอบถามตัวเองบ่อยๆ ว่าสิ่งที่เราทำอยู่ทุกวันนี้ สร้างผลดีให้กับองค์กรหรือไม่อย่างไร คำถามที่จะต้องตอบตนเองให้ได้อยู่เสมอก็คือ ตอนนี้เราเป็นใคร และองค์กรของเรากำลังจะไปไหน แล้วที่เราทำนั้นมันตอบโจทย์สองข้อนี้สักแค่ไหน ถ้าตอบได้มาก ก็แสดงว่าสิ่งที่เราทำอยู่น่าจะเป็นสิ่งที่ดี และสามารถนำไปองค์กรให้ไปสู่เป้าหมายที่กำหนดไว้ได้

เมื่อตัวเองจะต้องประเมิน หรือบอกกับตัวเอง แสดงว่าผู้บริหารระดับสูงสุดจะต้องมีจิตใจที่เปิดกว้าง ไม่เข้าข้างตัวเอง ต้องพิจารณาเหตุผล และผลดีผลเสียในสิ่งที่ตนเองตัดสินใจอย่างเป็นกลางที่สุด รวมทั้งเมื่อไหร่ที่มีคนทักท้วงก็ควรจะรับฟัง และเปิดใจทำความเข้าใจในสิ่งที่คนอื่นทักท้วงมาก่อน ไม่ใช่ไม่ฟัง และยังยืนกรานในสิ่งที่ตนเองคิด หรือบางคนหนักไปกว่านั้น คือ ฟัง แต่คิดไปเองต่างๆ นานา

• พนักงานเป็นคนบอก พนักงานในที่นี้ก็คือ พนักงานทุกระดับที่ทำงานในองค์กร ในเมื่อผู้บริหารสูงสุดไม่มีใครมาบอก สิ่งที่ท่านๆ เหล่านี้น่าจะได้รับก็ควรจะมาจากพนักงาน นั่นก็คือ Feedback จากพนักงานแต่ละคนต่อการบริหารงานของผู้บริหารระดับสูงว่าเป็นอย่างไร ต้องปรับปรุงเรื่องอะไรบ้าง แต่อย่างว่านะครับ พนักงานยิ่งเยอะก็ยิ่งแตกต่างทางด้านความคิด ดังนั้นการฟังเสียงพนักงานก็ควรจะเป็นเรื่องๆ ไม่ใช่ทุกเรื่อง เรื่องที่เกี่ยวข้องกับอนาคตขององค์กร นโยบายในระยะยาว สิ่งเหล่านี้ผู้บริหารอาจจะต้องถามตัวเองมากหน่อย และถามผู้บริหารระดังรองๆ ลงมาว่าคิดกันอย่างไร

ผู้บริหารระดับสูงบางคนไม่เคยที่จะฟังความเห็นของพนักงานเลยก็มี พนักงานจับกลุ่มนินทากันก็แล้ว มีข่าวเข้าหูมาบ้าง แถมมีข้อเสนอแนะที่แสดงความเห็นมาจากพนักงานก็แล้ว แต่ผู้บริหารระดับสูงสุดกับไม่สนใจ และไม่ใส่ใจ บางคนคิดว่ามันเป็นเพียงเสียงนกเสียงกาเท่านั้น แบบนี้ร้อยทั้งร้อย พนักงานย่อมจะไม่ให้ความเชื่อถือแก่ผู้บริหารคนนี้อย่างแน่นอน

ใครที่มีแนวโน้มจะได้เป็นผู้บริหารระดับสูงๆ ก็คงต้องระมัดระวังเรื่องนี้นะครับ เพราะช่วงแรกๆ เรามักจะคิดว่าเราจะต้องฟัง และเปิดใจให้กับทุกคน แต่พอเริ่มบริหารกันจริง บางคนก็เริ่มหลงใหลในอำนาจที่ได้รับ หลงใหลในคำประจบประแจงของพนักงานบางคน จนทำให้เกิดความยึดมั่นถือมั่นในตนเอง และเริ่มที่จะไม่ปล่อยวาง ผลก็คือสิ่งที่เราคิดไว้ตั้งแต่แรกว่าจะเปิดในรับฟังคนอื่น ก็ไม่ได้ทำ และกลายเป็นผู้บริหารที่ยึดถือตัวเองเป็นหลัก

ผลสุดท้ายก็คือ จะไม่ค่อยได้ใจพนักงานสักเท่าไร ยิ่งไปกว่านั้นพนักงานก็ไม่อยากทำงานด้วย สุดท้ายก็ไปสร้างผลงานให้กับองค์กรอื่นที่ผู้บริหารมีความเป็นผู้นำมากกว่า นี้

คำว่า “ยิ่งสูงยิ่งหนาว” นี่ไม่ผิดเลยจริงๆ นะครับ