เพราะเรามีกันและกัน....
บางครั้งฉันตั้งคำถามกับตัวเองว่าทำไมความรักที่ฉันมีต่อคนบางคนจึงเต็มไปด้วยเงื่อนไขหลากหลายประการ แต่กับบางสิ่งบางอย่าง ฉันกลับรักอย่างหมดหัวใจ ไม่ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นก็ตาม
ฉันตื่นขึ้นมาอย่างสะลึมสะลือเพราะเมื่อคืนเข้านอนค่อนข้างดึก ลักกี้แมวเหมียวตัวเก่งใช้เท้าขวาหน้าที่เย็นเฉียบแตะหน้าปลุกให้ฉันตื่นเหมือนอย่างทุกวัน พอรู้ว่าฉันตื่นแล้ว ถิงถิงก็กระโดดขึ้นเตียงมาส่งเสียงตะโกนเหมียวๆ เหมือนจะบอกว่า "Good morning mommy!" ดังๆ ทำให้ความเงียบสงบตอนตีห้าครึ่งมลายไปสิ้น
ฉันดึงผ้าห่มมาคลุมหัวด้วยรู้สึกว่าอยากจะนอนดงต่ออีกสองสามนาที เจ้าสองตัวจอมแก่นก็ได้ทีขึ้นมาเดินพาเหรดบนตัวฉันพร้อมส่งเสียงเหมือนว่าดีใจสุดขีดที่เราได้ตื่นขึ้นมามีชีวิตร่วมกันอีกวันบนโลกใบนี้ จนในที่สุดฉันต้องยอมจำนนด้วยการลุกจากที่นอน เดินเข้าครัวเอาอาหารใส่จานให้ พร้อมกันนั้นกิจวัตรประจำวันของฉันก็เริ่มขึ้น แม้วันนี้จะเป็นวันเสาร์ แต่เจ้าตัวร้ายทั้งสองก็ยังคงปลุกฉันตื่นขึ้นมาเวลาเดิม ไม่มีการแยกแยะวันทำงานหรือวันหยุด
บ้านเรามีสมาชิกสี่ขาอยู่สองตัว ทั้งสองเป็นแมวไม่มีบ้านมาก่อน แต่ด้วยบุญ-กรรมที่ทำมาร่วมกันเราจึงได้มาเจอกันต่างวาระ ต่างโอกาส แล้วก็ได้มาใช้ชีวิตอยู่ภายใต้หลังคาเดียวกัน มาอยู่เกื้อกูลกันอย่างมีความสุข พี่ใหญ่ชื่อ "ลักกี้" อายุ 11 ปี น้องเล็กชื่อ "ถิงถิง" อายุ 8 ปี เจ้าแมวทั้งสองจัดว่าเป็นสัตว์เลี้ยงในบ้านจริงๆ คือจะไม่ค่อยได้ออกไปนอกบ้านบ่อยครั้งนัก เพราะเคยปล่อยให้ออกไปแล้วหลงทาง หาทางกลับบ้านไม่ถูก ต้องไปตามหากันจ้าละหวั่น ปีก่อนถิงถิงหายไปสองวัน ฉันออกเดินตามหาจนน้ำหนักเกือบลด แต่ก็โชคดีที่เจอตัวได้กลับมาเป็น Happy family เหมือนเดิม
ลักกี้จะถือสิทธิพิเศษได้กินอาหารก่อนเสมอ ขณะที่รอลักกี้ทานอาหารให้เสร็จ ถิงถิงก็เข้าใช้กล่องทรายเพื่อกำจัดของเสีย พอทานอาหารเสร็จลักกี้ก็เดินไปที่กล่องทรายเพื่อจะปลดหนักปลดเบา ถิงถิงเดินไปจัดการกับอาหารที่เหลือ แต่ตอนนี้กล่องทรายไม่สะอาดเท่าที่ควรเพราะถูกใช้ไปก่อนหน้านี้ ลักกี้ก็มองหน้าคนทำความสะอาดวิงวอนแกมสั่งให้รีบมาจัดการกับกล่องทรายด่วนเพื่อให้เธอได้ใช้อย่างสะดวกและสบาย...ฉันทำตามแต่โดยดี...
จากนั้นฉันก็เริ่มทำความสะอาดบ้าน ลักกี้คงอยากให้ถิงถิงช่วยทำความสะอาดขนให้ จึงเดินเข้าไปนั่งใกล้ๆ แล้วใช้สายตามองถิงถิงบอกให้รีบมาเลียฉันเสียดีดี ถิงถิงก็รู้หน้าที่รีบทำให้เธอมีความสุข เธออาจเลียตอบถิงถิงสักสองสามครั้งในวันที่เธออารมณ์ดี แต่วันนี้ถิงถิงโดนตวาดในทำนองว่า "แทร้งกริ้ว แต่หยุดได้แล้ว จะไปไหนก็ไป!...” แล้วเธอก็ลุกเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองแม้สักนิด ฉันยิ้มรับถิงถิงด้วยความเอ็นดูเมื่อเธอหันมามองหน้าฉัน ถ้าเป็นคนที่มีอัตตาสูง ฉันคงต้องฟังถิงถิงบ่นอีกยาว แต่นี่คือความน่ารักเฉพาะตัวของถิงถิง ที่ไม่ว่าลักกี้จะทำอะไร เธอยอมลักกี้เสมอ เพราะลักกี้คงเปรียบเสมือนพี่สาวคนโตที่น้องจะให้เกียรติ เชื่อฟัง..
อาจเพราะความที่เธอเป็นผู้อาวุโสกว่า บางครั้งลักกี้คงรู้สึกว่าเธอคือนายใหญ่ของบ้านด้วยซ้ำ เธอมีพฤติกรรมน่ารักๆ เป็นเอกลักษณ์ประจำตัว ที่ไม่ได้ผ่านการฝึกปรือจากฉันเลย บางครั้งดูแล้วลักกี้ออกจะเป็นแมวที่เอาแต่ใจตัวเองค่อนไปทางตัวร้ายอยู่บ้าง แต่ด้วยความที่เธอฉลาดและกล้าจึงทำให้เธอเป็นที่รักของของผู้ร่วมชะตากรรม แต่ถึงร้าย (นิดนิด) แต่ก็รักเป็น ฉันรู้สึกได้ถึงความผูกพันที่ลักกี้มีให้กับถิงถิงด้วยเหมือนกัน เช่นวันที่ถิงถิงหายตัวไปปีก่อน ฉันออกเดินตามหาถิงถิงทั่วตึก 13 ชั้น เดินขึ้นลงบันได หลายๆ รอบ ลักกี้ก็เดินตามฉัน คล้ายกับจะบอกว่า...เราช่วยกันตามหาน้องนะ...
เวลามีแขกมาบ้านถิงถิงจะวิ่งไปซ่อนตัวอยู่ที่มุมใดมุมหนึ่งของบ้านเพราะความที่เป็นแมวขี้กลัว แต่ลักกี้จะวิ่งออกไปดูว่าใครมา เวลา Ivan เรียก เธอจะรีบวิ่งไปตามเสียงทันที เพียงแต่เวลาฉันเรียก....เธอมักไม่มีปฎิกิริยาตอบ
เวลาจะเล่นซ่อนหา ลักกี้จะวิ่งเอาเท้ามาแตะฉันแล้ววิ่งไปซ่อนตัวเอง ให้ฉันออกตาม ฉันก็จะแกล้งทำเป็นมองหาเธอไม่เจอ เธอก็จะวิ่งออกมาเอาเท้าแตะฉัน แล้วเดินคอตั้งด้วยความภาคภูมิใจ แล้วฉันก็จะแตะเธอแล้ววิ่งไปซ่อน เธอจะออกตามจนพบเพื่อเอาเท้ามาแตะฉัน แล้วเดินชูคอด้วยความสะใจ เป็นอันว่าเกมนี้ลักกี้เป็นผู้ชนะเสมอ ถิงถิงเล่นซ่อนหาไม่เป็น แค่วิ่งตามเราสองคน/ตัว เฉยๆ
วันที่ฉันเหนื่อยจากงาน วันที่ฉันเหงา วันธรรมดาๆ หรือวันที่ฉันมีความสุข ลักกี้และถิงถิงจะมานั่งอยู่ข้างๆ หรือบนตัก ขนนุ่มๆ ตัวอุ่นๆ ดวงตาใสๆ คล้ายกับจะบอกว่า... I am always here for you... เพียงแค่นี้ ฉันก็หายเหนื่อย หายเหงา และเราก็ร่วมแชร์ความสงบสุขด้วยกัน
ลักกี้เดินกลับมาในครัวเพื่อจะกิน wheatgrass ฉันหยิบหญ้าสองสามต้นให้ลักกี้เคี้ยว ถิงถิงกินหญ้าไม่เป็น คงเป็นเพราะเคี้ยวลำบาก เพราะถิงถิงฟันหลอตั้งแต่มาอยู่ด้วยกัน... เธอมีแต่เขี้ยวกับเหงือก...
เกือบจะโมงเช้า ตอนฉันเปิดประตูหน้าบ้านออกไปเพื่อเอาขยะไปทิ้ง ลักกี้แอบตามออกไปด้วยแล้ววิ่งลงบันไดไปชั้น 6 (บ้านเราอยู่ชั้น 7) พอดีบ้านชั้น 6 เปิดประตูหน้าบ้านไว้พอดี ฉันรีบวิ่งตามลงไปเรียกให้กลับ เธอได้ยินและหันมามอง....แต่ไม่ทำตาม..
ขณะที่ลักกี้เริ่มสำรวจพื้นที่หน้าบ้านเพื่อนบ้านนั้นก็บังเอิญมีเจ้าถิ่น คือแมวบ้านนั้นโผล่ออกมาจากตัวบ้านพอดี แมวสีส้ม ตัวผู้ และตัวใหญ่กว่าลักกี้มาก ทั้งสองประชัญหน้ากัน และในช่วงพริบตาแมวตัวเจ้าบ้านเริ่มเดินปรี่เข้ามา ด้วยความตกใจ ลักกี้วิ่งเข้าบ้านเพื่อนบ้านไป คงคิดว่าเป็นบ้านของตัวเอง! แมวเจ้าบ้านก็วิ่งตามเข้าไป...
เจ้าของบ้านได้ยินเสียงเอะอะเลยออกมาช่วยกันแมวตัวใหญ่ของเธอไว้ในห้องนอน ฉันเข้าไปตามลักกี้ซึ่งวิ่งไปอยู่ในมุมเล็กๆ ข้างตู้ใบหนึ่งในบ้าน เธอตกใจกลัวจนตัวสั่น หน้าซีด (จมูกเป็นสีขาว ไม่มีสีชมพูเหมือนเคย)
ฉันขอโทษขอโพยเพื่อนบ้าน แนะนำตัวเอง คุยกันต่อสักพัก แล้วอุ้มเธอกลับบ้าน....พอดีเราเพิ่งย้ายมาอยู่ที่นี่ไม่นาน ก็เลยยังไม่ได้รู้จักเพื่อนบ้านใกล้เคียงมากมายนัก ก็เพิ่งจะได้คุยกับเพื่อนบ้านที่อยู่ชั้น 6 ก็วันนี้ ต้องขอบใจลักกี้ที่ช่วยเป็นสะพานสร้างมิตรภาพให้เรา
พอมาถึงบ้านลักกี้หมกตัวอยู่ในห้องนอนเกือบทั้งวัน ซึมและขาดความมั่นใจ....อารมณ์เสีย...ฉันกับถิงถิงแวะเข้าไปให้กำลังใจแล้วหลายครั้ง และเราก็โดนตะคอกไปแล้วสองครั้ง (สงสัยเพราะอาย...)
เช้าวันนี้ชวนให้นึกถึงคำโบราณที่ว่าสี่ตีนยังรู้พลาด ความตกใจ การขาดสติ เกิดขึ้นได้เสมอ ไม่ว่าจะแน่มาจากไหน กล้าและมั่นใจในตัวเองแค่ไหน วันนี้เจ้าตัวเก่งของฉันขาดสติไปนิดหนึ่ง ฉี่ราดบ้านเพื่อนบ้านเลย...เสียฟอร์มหมด...ลูกสาวฉัน...
ฉันมองแมวพี่ใหญ่ในบ้านนอนซึมอย่างน่าเอ็นดู พรุ่งนี้คงวิ่งเล่นซ่อนหาได้เหมือนเดิม เพราะยังไงเราก็มีกันและกัน คอยเป็นแรงใจให้กันเสมอ...
คิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้และที่ผ่านมา สำหรับแมวทั้งสอง ฉันคือแม่ครัว, คนทำความสะอาด, แม่บ้าน, พยาบาล, พี่เลี้ยง, เพื่อนเล่น, กรรมการตัดสินการต่อสู้, หน่วยกู้ภัย และคงจะเป็นโลกทั้งใบเลยทีเดียว ฉันคิด...
แต่ทว่าความรัก ความเอ็นดูที่ฉันมีให้กับทั้งลักกี้และถิงถิง เท่าที่สังเกตตัวเองดูไม่มีเงื่อนไขแม้แต่น้อย ไม่ว่าทั้งสองตัวจะทำอะไร อย่างไร ไม่มีเลยสักครั้งที่ฉันจะโกรธหรือน้อยใจ...
หากฉันรู้สึกแบบนี้ได้กับทุกคนรวมทั้งตัวฉันเอง คงจะดีเป็นที่สุด...
...
ดวงตาใสๆ ของลักกี้...
...
...
...
ตัวอุ่นๆ ของถิงถิง...
...
...
...
ด้วยรัก,
ปริม ทัดบุปผา
บ้านของเรา สิงคโปร์
๑๔ มกราคม ๒๕๕๕
ความเห็น (29)
เพิ่งทราบว่า อาจารย์ปริม เลี้ยงแมวไม่มีบ้านมาก่อน เหมือนผมเลย ;)...
ภาพนี้ "กวนโอ๊ย" มาก ๆ 555
พฤติกรรมการปลุกเจ้าของเพื่อจะกิน เหมือนเป๊ะ 555
สวัสดีวันเด็กครับ คุณปริม ที่บ้านมีเจ้าทอฟฟี่ เลี้ยงมาตั้งแต่เล็กบางครั้งเผลอเรียกว่าลูก เขามีบันทึก 2 บันทึกถึงผม
อาจารย์ Wasawat Deemarn,
ขอบคุณค่ะ ก็เลยคิดว่าน่าจะเขียนบันทึกให้เจ้าตัวร้ายสักบันทึกค่ะ จะได้ไม่น้อยใจเอา เดี๋ยวโดนแมวต่อว่าว่าเราไม่เห็นความสำคัญ
วิธีการปลุกเจ้าของแบบนี้คงเป็นการเรียนรู้จาก AAR (After Action Review) มั้งคะว่าทำแล้วได้ผล ช่วยกันบอกต่อ เพื่อเป็นการ Learn before แล้วก็ทำเป็น Standard work... 5555
สวัสดีค่ะวันเด็กเช่นกันค่ะคุณพิชัย
แวะไปเยี่ยมทอฟฟี่มาแล้ว น่ารักมากค่ะ
ขอบคุณมากนะคะ
ขอบคุณแทนแมวเหมียวด้วยนะคะ ที่มีคุณปริมดูแลเป็นอย่างดี
ชอบแมวเหมือนกันค่ะ ขอบคุณค่ะ:)
คิดถึงเรื่องราวที่เกิดขึ้นในวันนี้และที่ผ่านมา สำหรับแมวทั้งสอง ฉันคือแม่ครัว, คนทำความสะอาด, แม่บ้าน, พยาบาล, พี่เลี้ยง, เพื่อนเล่น, กรรมการตัดสินการต่อสู้, หน่วยกู้ภัย และคงจะเป็นโลกทั้งใบเลยทีเดียว ฉันคิด...
และยังเป็นหมอวินิจฉัยอาการด้วยนะคะ :)
หน้าซีด (จมูกเป็นสีขาว ไม่มีสีชมพูเหมือนเคย)
...
อ่านเรื่องนี้ตอนเช้าสายๆ แล้วช่วยให้วันนี้สดชื่นขึ้น เพราะเป็นเรื่องของความรักที่ไม่มีเงื่อนไข
"บันทึกแห่งรอยยิ้ม ยิ้มรับ กันและกัน
ความผูกพันธ์ สานใจ สายใยรัก
มีกันและกัน แฮปปี้ มีพร้อมพรัก
สวยงามนั มีรัก มีกันและกัน"
ถึงคุณน้องปริม
ผมเป็นโรคไม่ถูกกับสัตว์ ไม่ว่าจะเป็นสัตว์ชนิดไหน ไม่เกลียดแต่ว่าไม่ชอบ จะมาเลียแข้งเลียขาก็ไม่ชอบเลยจริงๆ แต่อย่างไรก็อยู่ด้วยกันได้อย่างสันติ
คุณน้องคงรู้ภาษากายของสัตว์จากการสังเกต นับว่าเก่งมากๆ ภรรยาบอกกับผมเมื่อสองสามวันก่อนว่า ถ้าปลดเกษียณแล้วจะไปเลี้ยงลูกเสือที่วัดป่าหลวงตามหาบัวที่เมืองกาญจนบุรี(เธออยากจะเลี้ยงหมาใจแทบขาด แต่เสียดายเป็นคนแพ้ขนหมา ขนแมว) และแนะนำว่า(คำสั่ง)ผมควรจะมีหน้าที่ทำความสะอาดกรงเสือ เพราะผมถามพี่ชายที่ติดตามมากับเจ้าคุณเสือว่าอยากจะไปช่วยท่านที่เมืองไทย พี่ชายบอกว่า ได้ จะไปขอท่านให้ไปอยู่สักสองเดือน
ถ้าคุณน้องอยากจะเปลี่ยนจากเลี้ยงแมว มาเป็นเลี้ยงลูกเสือ(ที่น่ารักน่าชัง) ก็ช่วยบอกมาด้วย ผมจะให้พี่ชายติดต่อให้ไปเลี้ยงลูกเสือสักอาทิตย์สองอาทิตย์ เช้าๆเลี้ยงลูกเสือ เย็นๆเข้าปฏิบัติภาวนากรรมฐาน ถือศิลแปด ได้ทั้ง ทาน ศิล ภาวนา
โอกาสอย่างนี้หาได้ไม่ง่ายนัก
ครั้งหนึ่งในชีวิตครับคุณน้อง
สวัสดีค่ะคุณปริม
รักไม่มีเงื่อนไข น่ารักมากค่ะเจ้าแมวน้อย
น้องแมวเหมียว หน้าตาดู ขี้อ้อน น่ารักสุดๆ มิน่าล่ะคะ อย่างนี รักมิมีเม้ม สุขสันต์นะคะ คุณปริม :)
คุณหนูรีคะ
คนดูแลมีคนเดียว แต่คนเล่นด้วยมีสองคนค่ะ :)
คุณหมอ ป. คะ
ประทับใจ Quote สั้นๆ ที่เคยอ่านจากสติกเกอร์ติดหลังรถคนหนึ่ง บอกว่า
"To you... he is just a pet. To him.... you are his everything"
ก็เลยอยากเป็น their everything ค่ะ ถึงจะยังทำได้ไม่ดีเท่าที่ควรแต่จะพยายามค่ะ...
ขอบคุณค่ะ
ท่านวอญ่า,
คอมเมนต์เป็นกลอนเลยค่ะ
ความสามารถอันน้อยนิด ต่อไม่ได้เลยค่ะ ขอเวลาคิดนานๆ :)
ขอบคุณค่ะที่มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีค่ะคุณพี่คนบ้านไกล ขอบคุณค่ะ
เป็นความคิดที่เจ๋งมากๆ ค่ะ เกิดมายังไม่เคยไปปฏิบัติธรรมอย่างจริงจังสักทีเลยค่ะ เดี๋ยวจะลองวางแผนดูนะคะ ถ้าทำได้จะแจ้งให้ทราบทันทีค่ะ
เรื่องภาษากาย อันนี้ก็ไม่ทราบว่าเป็นเพราะความคุ้นเคยเพราะการอยู่ร่วมกันหรือเปล่านะคะ อาจเป็นเพราะความต้องการของสัตว์ไม่ซับซ้อน ก็จะมีไม่กี่ออย่าง หิว อยากเข้าห้องน้ำ อยากเล่น อยากให้เราเอาใจ อยากออกไปนอกบ้าน ก็เท่านั้น ไม่อย่างใดก็อย่างหนึ่ง เดาไม่ยากค่ะ ถ้าเขาไม่สบายหรืออารมณ์บูด เขาก็จะอยู่เงียบๆ ซึมๆ เราก็รู้ว่าควรทำอย่างไร
จิตใจคนซีคะดูยาก เดาไม่ออก
แต่จากข้อความข้างบน เสือกับแมว ภาษาากายคล้ายกันหน่อยๆ ค่ะ
:)
สวัสดีค่ะคุณ ถาวร
ขอบคุณค่ะ
หากความรักโดยไม่มีเงื่อนไขที่มีนี้เผื่อแผ่ไปยังทุกคน คงจะดีไม่น้อยค่ะ
คุณปูคะ
ขอบคุณค่ะที่ชมว่าน่ารัก
เดี๋ยวจะบอกเจ้าตัวให้ค่ะ
วันนี้สดชื่นมาบ้างแล้ว แต่คงขยาด
วันนี้ไม่กล้าเดินพ้นประตูหน้าบ้านเลยค่ะ
หุ หุ
อ่านไปยิ้มไปด้วย เล่นซ่อนหาได้น่ารักมากค่ะ เพิ่มบ้านน้องขึ้นมาอีกบ้านเห็นแมวแล้วทำให้คิดถึง ได้อ่านพบหลายบันทึกที่รักแมว พบแมวก็ทำให้คิดถึงได้ บ้านพี่ดามีแมวเพื่อนบ้านมาแอ่วเกือบทุกวัน ทะเลาะกันบ้างแบบดุเดือดก็มีต้องเป็นกรรมการดุดังๆให้แยกกัน ตอนนี้เจ้าลักกี้ เก่งเหมือนเดิมหรือยังค่ะ
อ่านไปยิ้มไปด้วย เล่นซ่อนหาได้น่ารักมากค่ะ เพิ่มบ้านน้องขึ้นมาอีกบ้านเห็นแมวแล้วทำให้คิดถึง ได้อ่านพบหลายบันทึกที่รักแมว พบแมวก็ทำให้คิดถึงได้ บ้านพี่ดามีแมวเพื่อนบ้านมาแอ่วเกือบทุกวัน ทะเลาะกันบ้างแบบดุเดือดก็มีต้องเป็นกรรมการดุดังๆให้แยกกัน ตอนนี้เจ้าลักกี้ เก่งเหมือนเดิมหรือยังค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ดา ขอบคุณค่ะ
ตอนนี้ลักกี้อาจหาญชาญชัยเหมือนเดิมแล้วค่ะ แต่เฉพาะในบ้านค่ะ ยังไม่กล้าตระเวณออกพ้นประตูหน้าบ้านเกิน ๓ เมตรค่ะ คงกลัวไปอีกนาน ก็ดีเหมือนกันค่ะ ปลอดภัยดี แต่ถิงถิงเริ่มออกเดินสำรวจค่ะ เลยต้องรีบปิดประตูบ้าน
อากาศเปลี่ยนแแปลงที่บ้านเรา พี่ดารักษาสุขภาพนะคะ
เก็บภาพน้องเหมียว แขกประจำบ้านมาฝากค่ะ..เธอเป็นแมวของเพื่อนบ้าน แต่มาเยี่ยมเยือนตอนเช้าๆ..นอนสยบใกล้ๆและชอบเป็นดาราหน้ากล้องมากๆค่ะ..
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
ขอบคุณค่ะ แมวข้างบ้านของพี่ใหญ่ "น่ากอด" มากนะคะ
เจ้าสองตัวที่บ้านไม่ชอบกล้องเสียเลยค่ะ หวงตัว
เลยต้องแอบถ่ายรูปแบบนี้.... :)
เห็นความสุขอันอบอุ่นของน้องปริมและแมวในดวงใจ..น้องเหมียวตัวเดิม ตามมาส่งสายตาพาชื่นด้วยค่ะ..
- ความรักมีเงื่อนไข ความหลงใหลย่อมไม่มี
- รักแท้ย่อมคงที่ ความหลงมีควันความลวง
- ความรักบริสุทธิ์ ความหลงฉุดให้ติดบ่วง
- รักแท้เกิดจากทรวง ตาหลอกหลบเลี่ยงสบตา
- มองหน้ามิรู้ใจ คือเงื่อนไขในมายา-
- ภาพซ้อนซ่อนกามา ใช้เวลามาเฉลย...
- ชอบความเรียงและภาพที่สอดรับ-เนื้อหาที่ลึกซึ้ง...
- ขอให้มีสุขกับชีวิตและเส้นทางที่เลือกเดินครับ
- ด้วยความระลึกถึง
- -ปณิธิ ภูศรีเทศ
ธุ คุณปริมค่ะ..
ต้อมไม่เคยคิดมาก่อนเลยด้วยซ้ำว่าจะได้มาผูกพันกับแมว เพราะที่บ้านเลี้ยงน้องหมาอยู่ และค่อนข้างเป็นน้องหมาที่บ้านเราเอ็นดูและรักใคร่ หากจะเลี้ยงแมวสักตัวก็กลัวเจ้าหมาจะน้อยใจเพราะเธอขี้งอนมาก..ก..ก
จนกระทั่งวันหนึ่ง ต้อมต้องรับเลี้ยงนองแมวด้วยความจำใจจากเพื่อนสาว และหลังจากนั้นกลายเป็นว่า..พอรู้ตัวอีกที ต้อมก็ว่าตัวเองชักจะหลงรักเจ้าแมวน้อยเสียแล้ว ผ่านไปหลายเดือนจากแมวน้อยกลายเป็นแมวตัวควายๆ ยิ่งรู้สึกรักและเอ็นดูกัน ด้วยพฤติกรรมของเขาจะน่ารักและน่าเอ็นดู ชอบมาคลอเคลียออดอ้อน ต้อมยังจำได้ว่าช่วงที่เขามาอยู่ด้วยใหม่ๆ วันวาเลนไทน์..พี่แกเล่นคาบจิ้งจก หรือตัวอะไรสักอย่างมาให้ เราบอกไม่เอาๆๆ ก็ยังจะคาบมายื่นให้อยู่นั่นล่ะ แล้วหลายเดือนต่อมา..เขาก็หายตัวไป ต้อมออกตามหาทั่วสวน และสวนข้างๆ แต่ก็ไม่เจอ วันคืนผ่านไปนาน..แม่ได้ข่าวจากคนงานไทยใหญ่สวนไหนก็ไม่รู้ว่าเจอซากแมวอ้วนที่กลางสวนเขา เสียใจมากค่ะ
แต่โชคดี แฟนเจ้าแมวอ้วนนี่คาบลูกแมวมาให้เลี้ยงตั้งสี่ตัว และมีตัวหนึ่งที่ต้อมมองกี่ทีๆๆ ก็เชื่อว่าเป็นทายาทเจ้าเหมียวของเราแน่ ลอกแบบพฤติกรรมกันมาเป๊ะๆ และสีสันก็เหมือนกันอย่างกะแกะ ทุกวันนี้บ้านต้อมเลยต้องเลี้ยงเจ้าลูกแมวทั้งสี่นี้ไว้โดยปริยาย
สวัสดีค่ะวันหยุดสุดสัปดาห์ค่ะคุณพี่ใหญ่
ขอบคุณค่ะ เจ้าสี่ขาเพื่อนบ้านของพี่ใหญ่นี่มีเสน่ห์ไม่เบาเลยนะคะ วาดลวดลายหน้ากล้องได้ยอดเยี่ยม
นี่ลักกี้ต้องแอบถ่ายค่ะ เดี๋ยวโดนดุ...หุ หุ
...
สวัสดีค่ะ ท่านอาจารย์ ปณิธิ ภูศรีเทศ,
ขอบคุณค่ะที่กรุณามาทักทายแและ บทกลอนลึกและคมเหมือนเคยค่ะ
ด้วยความระลึกถึงเช่นกันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเนปาลี
ขอบคุณค่ะ สัตว์เลี้ยงเป็นสิ่งมีชีวิตที่น่าทึ่งค่ะ เขามีชีวิตจิตใจ มีความรู้สึก ที่แสดงออกได้โดยไม่ต้องอาศัยถ้อยคำ และดูเหมือนเราต่างรับรู้กันได้ด้วยการแสดงออกต่อกัน พออยู่ด้วยกันก็เกิดเป็นความผูกพัน เป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวเรา ที่เราต้องรับผิดชอบและเคารพในสิทธิของเขา เมื่อผูกพัน การจากกันก็เป็นเรื่องน่าเศร้าเช่นเคย
ขอบคุณคุณเนปาลีที่ช่วยสร้างความแตกต่างในทางบวกให้กับชีวิตของแมวที่เล่าถึงค่ะ ดีใจที่เขามีบ้านที่อบอุ่นค่ะ ขอบคุณค่ะ
เพิ่งมาอ่านพบบันทึกน่ารักนี้
สมัยเด็ก ๆ เลี้ยงแมวและนอนตัวติดกับแมว พี่โต ๆ เล่าให้ฟัง
ตอนนี้มีแต่น้องหมา อยากเลี้ยงแมวแต่กลัวจะไม่ถูกกันกับหมา จึงรี ๆ รอ ๆ อยู่
กลับจากอังกฤษจะลองคิดอีกทีค่ะ
อืม ทำไมแมวต้องกินหรือเคี้ยวหญ้าคะ เพื่อสุขภาพ หรือเพื่อเป็นยาแน่ๆ เลย เดาค่ะ