SHA Southern
แม่ต้อยเคย มีความฝันว่าอยากที่จะลงไปทำงานในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้
โดยเฉพาะในเรื่องมิติจิตใจในการพัฒนาคุณภาพ และโชคดีที่โครงการที่เสนอไปที่สสส.
ได้รับการสนับสนุนงบประมาณในการดำเนินงานถึง ๓ ปี หลายๆคนบอกว่ายากเหลือเกิน แต่แม่ต้อยไม่เคยคิดเช่นนั้นเลย
แม่ต้อยและทีมลงไปครั้งแรกเพื่อทำความเข้าใจกับผู้แทนของทั้งสามจังหวัด
ในวันที่๑๖ พฤศจิกายน อันเป็นช่วงของมหาอุทกภัยน้ำท่วมครั้งใหญ่ของประเทศไทย แม่ต้อยซึ่งกำลังอยู่ในสภาวะหนีน้ำ
มาอาศัยคอนโดของเพื่อน จึงได้ใช้เวลานี้ลงไปที่จังหวัดปัตตานีเป็นครั้งแรก
โดยคุณหมอ ศุภชัย คุณารัตนพฤกษ์ ซึ่งเป็นกรรมการกำกับทิศในโครงการนี้ร่วมเดินทางไปด้วยกัน
แม่ต้อยรับรู้ว่าน้องๆ และท่านผู้อำนวยการทุกคนที่มาร่วมในวันนั้นมีความปรารถนาอย่างแรงกล้าที่จะสร้างสรรค์ ร่วมกัน สิ่งที่กังวลคือจะทำอย่างไรให้คนในองค์กร โดยเฉพาะผู้นำมีความฝันเช่นเดียวกัน ซึ่งจะเป็นปัจจัยที่จะทำให้เกิดความสำเร็จได้
“ ดีใจที่อาจารย์นำสิ่งที่ดีดี มาให้พวกเรา เราอยากให้เรื่องนี้เกิดมาตั้งนานแล้ว มันเป็นธรรมชาติของชีวิตครับ “
“ หลายคน อาจจะคิดไม่เหมือนกัน ผมอยากให้อาจารย์ได้คุยกับท่านผู้อำนวยการทุกแห่ง เ พราะนี่คือปัจจัยสำคัญของการขับเคลื่อน....”
ดูเหมือนว่า หลายๆคนมีความเห็นว่าเป็นเรื่องที่ ดี แต่สิ่งที่เห็นร่วมกันคือ ผู้นำต้องเอาด้วย..
โจทย์นี้เป็นเรื่องใหญ่ที่ติดในใจของแม่ต้อย หลังจากกลับมาจากปัตตานีในคราวนั้น จะทำอย่างไรดี? จะทำอย่างไรดี?
ดังนั้นในวันที่๒๘ และ ๒๙ พฤศจิกายน เราจึงได้มีการประชุมเชิงปฏิบัติการอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้แม่ต้อยได้เชิญโรงพยาบาลทั้งหมดในสามจังหวัดเข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ และสำหรับในวันแรกได้เชิญเป็นพิเศษสำหรับผู้อำนวยการโรงพยาบาลเพื่อร่วมแสดงความคิดเห็นและแนวคิด แม่ต้อยขอให้ทีมผู้ประสานงานติดต่อเป็นพิเศษ
การทำงานทุกอย่างจะมีข้อติดขัดเสมอ คราวนี้ก็เช่นกัน ในช่วงที่แม่ต้อยจะลงไปนั้น ทางภาคใต้เริ่มมีพายุและมีวิกฤติเรื่องน้ำท่วมหลายๆจังหวัดอย่างต่อเนื่อง ประชาชนได้รับความเดือดร้อนในหลายๆพื้นที่ มีระดับผู้ใหญ่ลงไปตรวจราชการในหลายๆพื้นที่
การที่เราไปเชิญท่านผู้อำนวยการมาประชุม อาจจะไม่เหมาะสม เพราะมีปัญหาภัยธรรมชาติที่จะต้องแก้ไขสถานการณ์อยู่อย่างเร่งด่วน แม่ต้อยจึงบอกน้องๆ ผู้ประสานงานว่า ให้เป็นผู้แทนก็ได้หากว่ามีภาระที่สำคัญกว่าทั้งๆที่ในใจก็นึกเสียดายโอกาสนี้
ในวันประชุม หลายๆท่านที่แม่ต้อยเชิญมาร่วมในครั้งนี้ ก็ไม่สามารถเดินทางไปได้ ที่สุดก็เหลือเพียงแม่ต้อย กับคุณหมอสกล สิงหะ จากมหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ เท่านั้น
น้องๆถามว่า เราจะเลื่อนไปไหม?
แม่ต้อยยืนยันอย่างหนักแน่นว่า “ ไม่เลื่อนคะ “
สิ่งที่เกิดขึ้นนี้คือสิ่งที่ดีที่สุดแล้วสำหรับเรา
แม่ต้อยเฝ้าแต่ปลอบใจตัวเองไปอย่างนั้น
แต่สิ่งที่ไม่คาดคิดได้เกิดขึ้นเมื่อแม่ต้อยได้เห็นน้องๆที่มาประชุม
แน่นหนา อบอุ่นสุดที่จะประมาณ บริเวณ โต๊ะแถวหน้าเป็นที่พบปะบรรดาผู้อำนวยการโรงพยาบาลในแถบนั้นๆ ที่มากับครบแทบทุกแห่ง
แม่ต้อยเลียบๆเคียงๆ ถามท่านผู้อำนวยการท่านหนึ่ง
“ น้ำท่วมมากไหมคะ?
“ ไม่มากหรอกครับ ไม่มากเท่ากับกรุงเทพฯ ขอบคุณที่อาจารย์ เป็นห่วงห่วง ครับ”
ทำให้แม่ต้อยมีกำลังใจมากขึ้นอีกโข การบรรยายของแม่ต้อยจึงเปี่ยมไปด้วยพลังใจ
บรรยากาศทั้งสองวันเป็นไปอย่างอบอุ่น สายตา และพลังจากความสนใจของกลุ่มทำให้บรรยากาศการเรียนรู้มีความเข้มข้น มีการแลกเปลี่ยนข้อคิดเห็นกันอย่างกว้างขวาง ทีมงานในพื้นที่ได้มีโอกาสมาแลกเปลี่ยนกันในเวทีนี้ด้วย
เช่น ท่านผู้อำนวยการ รพ.ทุ่งยางแดง รพ.รือเสาะ
และรพ.รามัน ได้นำเสนอแนวคิดที่น่าสนใจมากมาย และเป็นการสร้างแรงบันดาลใจที่ดีมากๆสำหรับคนทำงานในพื้นที่ ที่เราแทบไม่เคยฟังมาก่อน แม่ต้อยรู้สึกว่าตัวเองโชคดีมากๆในคราวนี้
หรือเรื่องราวการทำงานของผู้ปฏิบัติงาน จริง เช่นน้องเซาะ เภสัชกรสิติแอเสาะ และคุณหมอวีรวรรธ คลายนา ที่มาเล่าอย่างเปิดหัวใจ เป็นต้น
ท่ามกลางการเรียนรู้ ก็มีเรื่องราวที่น่าสนุกสนานแทรกเป็นครั้งคราว
เราได้รับดื่ม” ชาชัก” ที่แสนอร่อย
โดยได้รับความรู้จากคุณวัลลภา นีละไพจิตร ที่มาร่วมงานด้วยว่า
การดื่มชาชักที่มีศิลปะนั้นไม่ควรใช้หลอดดูด แต่ต้องดื่มถ้วยชาจากริมฝีปาก
เพื่อให้ได้สัมผัสกับรสที่หวานละมุน เป็นศิลปะที่งดงามจริงๆ
การแลกเปลี่ยนเรียนรู้จบลงด้วยบรรยากาศที่อบอุ่นมากยิ่งขึ้น
และเพื่อเป็นการสร้างความมั่นใจในพื้นที่ แม่ต้อยจึงได้ขอเชิญผู้แทนจากสามจังหวัดมาเป็นหลักในการขยายผล
และเป็นแกนนำในการสร้างเครือข่ายต่อไป
และแม่ต้อยจะลงมาเพื่อร่วมสร้าง road
map to SHA Southern ร่วมกับทีมแกนนำในเร็วๆนี้
สวัสดีคะ
ความเห็น (9)
สวัสดดีปีใหม่ครับ แม่ต้อย รอคอยติดตาม SHA Southern ภาคใต้รอเธอ ไปจัดค่ายให้กับ รพ.กะพ้อ กับหนานเกียติ เมื่อต้นปีที่ผ่านมา
สวัสดีปีใหม่คะ
แม่ต้อยคิดถึงน้องหนานเกียรติมากเลยคะ
ขอให้รพ.ปากพะยูนโชคดีนะคะ
คิดถึงมากคะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะแม่ต้อย
สามชายแดนใต้ เป็นอีกเส้นทางที่อยากไปเยือนค่ะ
อยากให้ สันติสุข คืนกลับสู่ ขวานทอง เสมอ
อยากให้ถึง เวลานั้นเร็ว ๆ จังเลยค่ะ ไม่อยากจินตนาการว่า
... ถนนทุกสายคงมุ่งหน้าลงขวานทอง ยามผ่องอำไพ :)
ส่งกำลังใจและรอติดตาม ด้วยจิตคารวะค่ะแม่ต้อย
- ขอเป็นกำลังใจให้คนดีทำงานเพื่อสังคมอย่างมีความสุขและปราศจากภัยอันตรายทั้งปวงค่ะ
- เป็นแบบอย่าง เป็นแรงบันดาลใจของผู้คนอีกหลายคนในสังคมทุกแห่งหนที่ไปเยือนค่ะ
ด้วยรักและเคารพเสมอค่ะ
สวัสดีปีใหม่ค่ะแม่ต้อย
ชาว ร.พ พิจิตร เคยมีโอกาสเดินทางไปช่วยงานที่ ร.พ ปัตตานีกับท่านผ.อ สุนีย์ เมื่อหลายปีก่อน
ยังจำบรรยากาศมิตรภาพและน้ำใจไมตรีที่ได้รับจากชาว ปัตตานี ได้เสมอ ทุกคนมีความมุ่งมั่นและอดทน
ทำงานเพื่อบ้านเกิดนับถือจริงๆค่ะ ดีใจที่แม่ต้อยลงไปช่วยพี่น้องชาวสาธารณสุขของเรา
ขอบคุณแม่ต้อยมากนะคะ