การครองตนของคนผู้เป็นใหญ่
จักต้องใช้พรหมวิหารสี่ดีนักหนา
หนึ่งต้องมีความรักความเมตตา
คือปรารถนาให้เขาพ้นทุกข์พลัน
สองต้องมีความกรุณาต่อผู้น้อย
จงเฝ้าคอยดูแลให้สุขสันต์
คือปรารถนาให้มีสุขทุกคืนวัน
ด้วยมุ่งมั่นให้พบสุขไม่ทุกข์ใจ
ข้อที่สามนั้นคืออุเบกขา
ธรรมพรหมาข้อนี้ดีไฉน
คือต้องมีความเที่ยงธรรมประจำใจ
เป็นกลางไว้ไม่มีความลำเอียง
มุทิตาพรหมวิหารข้อที่สี
พลอยยินดีมีลาภยศและชื่อเสียง
เป็นผู้ใหญ่มีไว้ให้พอเพียง
อยู่คู่เคียงพรหมวิหารสี่ดีนักเอย
ถ้าผู้นำในประเทศปฏิบัติได้ ประเทศคงจะเจริญเป็นแน่แท้