เป็นนักการทูตออกงานสังคมแทบทุกวัน พบปะผู้คนมากมายร้อยแปดพันธ์มนุษย์ พบเห็นลีลา ร่ายรำ เริงร่า ท่วงทำนองท่าทีของแต่ละคน เห็นการเปลี่ยนแปลงของสิ่งต่างๆ รอบตัว นำไปสู่การรำพันถึงอนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
นักการทูตจึงมักถูกมองว่าเป็นคนที่ใส่หน้ากาก สำหรับสังคมนักการทูต ทุกคนล้วนใส่หน้ากาก...ของตน สิ่งที่เห็นไม่ใช่สิ่งที่เป็น สิ่งที่เป็นไม่ใช่สิ่งที่แสดง อยู่ที่เราจะทำใจ มีสติให้เห็นสิ่งที่เป็นไป สิ่งที่สิ้นสุด และสิ่งที่"เป็นเช่นนั้นเอง" แต่ทุกคนก็กำลังทำหน้าที่เพื่อประเทศชาติของตน
ใต้ต้นราชพฤกษ์ ดอกสีเหลืองร่วงหล่นหลังฝนกระหน่ำ กองเต็มพื้นไปหมด ไม่น่าจะมีอะไรให้สนใจนัก แต่วันนั้น น่าแปลกที่...ธรรมชาติที่เป็นไปเชนนั้นเอง สร้างรอยศิลป์บนพื้นได้อย่างน่าสนใจ ถ้าใจไม่สัมผัส สายตาไม่มองก็คงไม่เห็นถึงรอยศิลป์นี้ ซึ่งอีกไม่นานก็เปลี่ยนและมลายไปด้วยลมและพายุในอนาคต
รำพันด้วยความจริงใจพร้อมกับงานเลี้ยงใส่หน้ากากที่สิ้นสุดลง ต่างคนต่างกลับ ไปสู่โลกของตน
ราตรีสวัสดิ์
ธรรมชาติมีความมหัศจรรย์เสมอ ;)...
ขอบคุณครับ
ขอบคุณหรูรีสำหรับดอกไม้กำลังใจครับ สุขกายสุขใจนะครับ
และ Wasawat Deemarn.
เป็นความสุขของผู้ที่เห็นครับ เป็นความมหัศจรรย์ของธรรมชาติและของตัวเราเองด้วยครับ
เจริญสุขนะครับ
ว้าว สวยงามมากๆ ค่ะท่านเอกฯ
อ่านบันทึกนี้แล้วได้ความรู้ใหม่
สังคมอาจปรุงแต่ง หากแต่ธรรมชาติคือของจริง
ขอบคุณธรรมชาติและมุมมองของผู้ซาบซึ้ง เจ้าค่ะ
แต่ทุกคนก็กำลังทำหน้าที่เพื่อประเทศชาติของตน
ชอบประโยคนี้เจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะ
หมู่นี้ก็อยู่กับการปรุงแต่งมากมาย
พาใจไปตามอารมณ์บ้าง
ฝืนอารมณ์บ้าง
แต่สุดท้าย ก็ต้องกลับมาอยู่กับตัวเอง อย่างธรรมชาติคะ
...................
ก็คงสุดแต่ใจจะไขว่คว้า
เป็นเรื่องราวธรรมดาหรือเสกสรรค์
ดวงตานี้อาจมองได้สารพัน
แต่ใจนั้นพิสุทธิ์พอ..ก็ พบจริง
มอบให้กับความจริงแท้ ในคืนลวงนะคะ
ขอบคุณค่ะ
รูปภาพนี้ คล้ายสัญญลักษณ์ คำว่า โอม..นะคะ
สาธุ
อยู่ที่ใจจะใฝ่มอง
โอม.......:)