ร้านหนังสือสุริวงศ์บุ๊คเซ็นเตอร์ เชียงใหม่ ได้จัดนิทรรศการเฉลิมพระเกียรติ "ในหลวงในดวงใจ" ขึ้นตลอดเดือนธันวาคม ๒๕๕๔ นี้ ผมไปร้านหนังสือร้านนี้อยู่เป็นประจำอยู่แล้ว จึงได้มีโอกาสบันทึกภาพมาฝากกัลยาณมิตรทุกท่าน

ภาพที่ ๑ - ๒ ... บริเวณที่จัดงานนิทรรศการอยู่ลานกิจกรรมภายในร้าน

ภาพที่ ๓ ... ป้าย "ในหลวงในดวงใจ" เป็นจุดศูนย์กลางของงานนิทรรศการ

ภาพที่ ๔ ... ดึงมุมกล้องเข้าใกล้ ๆ

ภาพที่ ๕ - ๖ ... ทางร้านได้จัดวางโต๊ะสำหรับการเขียนร่วมแสดงความรู้สึกในวันพ่อบนกระดาษสีต่าง ๆ พร้อมปากกาสี เพื่อให้ลูกค้าและผู้เข้าร่วมกิจกรรมได้มีโอกาสเขียนถวายพระพรพ่อหลวงของเรา

ภาพที่ ๗ ... สังเกตนับจากภาพนี้ไปนะครับว่า เป็นนิทรรศการที่มีความเรียบง่าย และสิ่งที่แสดงความรักและเทิดทูนในหลวงของเรา คือ ข้อความบนกระดาษสีที่แสดงถึงความรักของประชาชนที่มีต่อพระองค์ เยอะมากครับ

ภาพที่ ๘ ... ภาพที่นำมาจัดแสดงล้วนเป็นพระราชกรณียกิจของพระองค์ที่เราคุ้นเคย

ภาพที่ ๙ ... ภาพในหลวงกับสมเด็จย่า และภาพในหลวงกับคุณ ๆ ทองแดง

ภาพที่ ๑๐ ... ในหลวงทรงหอมแก้มสมเด็จย่า

ภาพที่ ๑๑ ... ในหลวงทรงมีพระปฏิสันถารกับสมเด็จย่า

ภาพที่ ๑๒ ... ภาพที่ในหลวงทรงพระราชทานสิ่งของ ปริญญาบัตรให้กับผู้ที่ทำการสำเร็จ เป็นภาพที่เห็นอยู่จนเจนตา

ภาพที่ ๑๓ ... ลองดูสิครับว่า ความจงรักภักดีของประชาชนไทยไม่ว่าจะภาคไหน ๆ มีมากมายแค่ไหน

ภาพที่ ๑๔ ... ภาพคลาสสิคที่เราได้เห็นท่านทรงปฏิบัติพระราชกรณียกิจเช่นนี้ และไม่ถือพระองค์เลย

ภาพที่ ๑๕ ... "ขอเป็นข้ารองพระบาททุกชาติไป" ผู้เขียนที่นำข้อความมาติดสื่ออารมณ์ความรู้สึกต่อภาพบรมฉายาลักษณ์ภาพนี้มาก

ภาพที่ ๑๖ ... "ทรงพระเจริญ"

ภาพที่ ๑๗ ... ภาพนี้องค์ประกอบสวยมาก ภาพที่ในหลวงทรงกล้อง กับ ข้อความที่นำมาติดถวายพระพร

ภาพที่ ๑๘ ... เราเห็นการกราบกรานของประชาชนอย่างเต็มใจโดยไม่มีมาบังคับพวกเราได้

ภาพที่ ๑๙ ... ภาพนี้ก็เป็นภาพคลาสสิคที่แสดงถึงความกตัญญูกตเวทีของในหลวงของเรา

ภาพที่ ๒๐ ... ในหลวงทรงเรือใบ ชื่อ ไมโครมด ที่คนในแวดวงกีฬาคุ้นเคยกันดี

ภาพที่ ๒๑ ... เกือบทุกครั้งที่ในหลวงเสด็จในถิ่นทุรกันดาร เราจะเห็นสมเด็จพระเทพฯ ท่านไปด้วยเสมอ

ภาพที่ ๒๒ ... ภาพคลาสสิคอีกภาพ คุณยายตุ้มถวายดอกบัวแก่ในหลวง ท่านทรงน้อมตัวลงมารับอย่างมีพระจริยวัตรงดงามที่สุด

ภาพที่ ๒๓ ... นี่เป็นอีกภาพที่ท่านสอนเรื่องความกตัญญูให้แก่พวกเราชาวไทยทุกคน

ภาพที่ ๒๔ ... ในหลวงทรงงานตลอดพระชนมชีพของพระองค์โดยมิเคยปริปากบ่นใด ๆ เลย ผิดกับเราหลาย ๆ คนที่ไม่ได้ทำอะไรเลย แต่บ่นเสมอ

ภาพที่ ๒๕ ... มีงานเขียนหนึ่งบอกว่า ภาพนี้เป็นภาพที่ได้รับรางวัลพูลิเซอร์ ซึ่งเป็นรางวัลการถ่ายภาพของโลกในวงการหนังสือพิมพ์ เพราะความหมายของภาพนี้คือ ไม่มีช่องว่างใด ๆ เกิดขึ้นระหว่างพระเจ้าแผ่นดินกับประชาชนของพระองค์

ภาพที่ ๒๖ ... นับจากภาพนี้ไปจะเป็นข้อความที่พวกเราคนไทยโดยเฉพาะในเชียงใหม่ได้ถวายพระพร ให้คำสัตย์ปฎิญาณ ให้ความจงรักภักดีต่อพระองค์ เช่น ข้อความนี้ กล่าวว่า "มีทุกอย่างที่ดีเพราะใคร ฉันจะไม่ลืม Long Live the King"

ภาพที่ ๒๗ ... "ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน เป็นร่มโพธิ์ร่มไทรให้พวกเราต่อไปนะคะ พ่อ หนูรักพ่อ"

ภาพที่ ๒๘ ... "หนูจะเป็นเด็กดีของในหลวง และขอให้พระองค์ทรงพระเจริญ"

ภาพที่ ๒๙ ... ข้อความนี้ชอบมาก

"พ่อไม่เคยสอนให้เรา รักพ่อ

แต่พ่อสอนให้เรา รักกัน

We our's King

Thailand is our's Home"

เป็นยังไงบ้างครับ เมื่อท่านชมภาพในชุดนี้แล้วท่านอาจจะมีความคิดเห็นแตกต่างกันมากมายเกิดขึ้น โดยเฉพาะ เรื่องการนำกระดาษข้อความไปแปะทับพระบรมฉายาลักษณ์นั้นเป็นการสมควรหรือไม่

ผมอยากให้ลองมองถึง วัตถุประสงค์ของการจัดงานนี้คือ การแสดงความจงรักภักดี ความกตัญญูที่คนไทยมีต่อพระองค์ อยากบอกพระองค์ให้ทรงทราบความรู้สึกของพวกเรา

ส่วนเรื่องข้อบกพร่องนั้น ขอให้ผู้จัดงานเขานำไปแก้ไขภายหลังก็แล้วกันนะครับ

เหมือนเรื่อง "กระดาษสีขาว" กับ "จุดดำ"

หรือ

เรื่อง "อิฐสองก้อน" ที่เอียงทำให้กำแพงโดยรวมไม่สวยงาม เพราะเรามัวแต่ดูแต่อิฐสองก้อนนั้น

ยังมีข้อความอีกหลายข้อความที่ผมอยากทุกท่านได้อ่านครับ

ขอเป็นบันทึกต่อไปแล้วกันนะครับ