ปลายทางของจุดเริ่มต้น
ฉันเริ่มต้น...ที่นี่
ด้วยบทกวี..แห่งสายลมหนว
หลากหลาย..ร้อยเรียง..เรื่องราว
บอกกล่าว..ผ่านกลอน..พักผ่อนใจ
..ด้วยทางกวีเหงาเศร้า..
ค่ำคืนปวดร้าว...อารมณ์อ่อนไหว
ลำนำสายหมอกเย้าหยอกไพร
ทุกบทดำเนินไปตามทางกลอน
ความชื่มชมความงามของภาษา
จึ่งสรรค์มาเรียงร้อยถ้อยอักษร
มิได้คิดเทียบชั้นเชิงครูกลอน
ด้วยยังอ่อนประสบการณ์ด้านกวี
..หวังเพียงฝากผลงาน..
สั่งสมประสบการณ์...กันที่นี่
ครู..อาจารย์..หนุนเกื้อเอื้ออารี
ทั้งน้องพี่..ผองเพื่อน..เยี่ยมเยือนกัน
ลมหนาวพัดผ่าน...อีกหน
จุดเริ่มต้นผ่านไป...ใช่ความฝัน
ยังมุ่งมั่นสั่งสมประสบการณ์
เพื่อสักวันจะเป็นเช่น"กวี"
กิ่งไผ่...ใบหลิว
คำสำคัญ (Tags): #คำประพันธ์
หมายเลขบันทึก: 471137เขียนเมื่อ 13 ธันวาคม 2011 18:37 น. ()ความเห็น (6)
...
ลมหนาวเท้าเย็น
ดั่งเช่นวันวาน
เวลาตามกาล
เพียงผ่านมาไกล
ใจหนาวผ่าวร้อน
อกอ่อนร่อนละลาย
คิดถึงคนไกล
อยู่ไหนกันหนอ
...
มาเยี่ยมครับ ;)...
..สวัสดีค่ะ..คุณมนัญญา
- คำเพียง 3 พยางค์ แต่สร้างกำลังใจเต็มเปี่ยมค่ะ
- ขอบคุณนะคะที่ยังติดตาม
..สวัสดีค่ะ คุณ Wasawat
- หนาวกาย...หนาวใจ..คิดถึงคนไกล..เป็นความสุขบนความทุกข์(ใช่ไหมน๊า?)
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมค่ะ
สวัสดีจ้ะคุณกิ่งไผ่ โอ๊ะโอ๋ ! มาเจอนักกลอนอีกแล้ว แต่งกลอนได้ไพเราะมีความหมายดีมาก ๆ จ้ะ คุณมะเดื่อแต่งกลอนไม่เป็นเลย......ขอบคุณที่ไปทักทายนะจ๊ะ
..สวัสดีค่ะ..คุณมะเดื่อ
- ขอบคุณนะคะที่เข้ามาเยี่ยม
- ขอบคุณสำหรับดอกไม้ด้วยค่ะ