คือความหวานปนขม คือไวน์บ่มนานได้ที่
คือนิยายน้ำเน่าชิ้นดี คือสีสันเสน่ห์ของชีวิต
คือสิ่งทุกคนฝันหา คือแรงปรารถนานิรมิต
คือพรหมบันดาลลิขิต คือจิตรัญจวนป่วนใจ
นิยามรัก..เช่นนั้นหรือ แค่ลมกระพือหวนร่ำไห้
ว้าเหว่และเหงาพาไป ดั่งไฟคุสุมในทรวง
ค้นหาไร้ซึ่งเหตุผล เตือนตนรักใช่สิ่งใหญ่หลวง
เมตตากรุณาก้าวล่วง จริงเท็จลวงสัจจะนิรันดร์
ในวันที่ห่างไกลจาก ความรัก
ขอเพียงเราผูกพัน
ยุงหายมองหาไม่เห็น
เป็นเป็นสักตัวเลยหนอ
อาจบินจากไปไม่รอ
บินต่อไปไหนนานแล้ว
...
น้ำท่วมคงไม่ลดละ
ยุงมานะบากบั่นได้
ตอมหึ่งหึ่งมันถึงใจ
บินวนไปวนมา ... ณ ตรงนี้
...
ถ้ายุง หอบรักมา จากฟากฟ้าได้
เราคงไม่ ปฏิเสธ ไร้เหตุผล
ให้ยุงชุม ด้วยแรงรัก ประจักษ์ใจตน
แม้แผลปน บนความสุข คลายทุกข์เอย
...
ไปเรื่อย เจื้อยแจ้ว ด้วยความคิดถึงค่ะ
Poo ยุงเอย เจ้าหอบรักมาได้ไหม หรือพาได้แค่หยาดหยดโลหิต
รักหรือเชื้อโรคล้วนมีพิษ หลีกเร้นอย่าใกล้ชิดปลอดภัย เอย |