คุณค่าของชีวิต

        วันนี้มีบทความ ๆ หนึ่งที่เพื่อนได้ส่งมาให้อ่านแล้วประทับใจมาก  จึงอยากนำมาให้เพื่อน ๆ พี่ ๆ น้อง ๆ ได้อ่านกัน  แล้วเราจะได้เห็นคุณค่าของตัวเราเองบ้าง

จงทำชีวิตให้เหมือนใบ  ๑,๐๐๐

         นักพูด ที่เป็นที่รู้จักกันดีท่านหนึ่ง ได้เริ่มหยุดการสัมมนาของเขา โดยการหยิบธนบัตร ๑,๐๐๐ บาท ขึ้นมา  ในห้องที่มีผู้เข้าฟังร่วม ๒๐๐ ท่าน  แล้วเขาก็พูดว่า “ใครอยากได้ธนบัตร ๑,๐๐๐ บาท นี้บ้าง?”  มีมือได้ถูกยกขึ้นเป็นจำนวนมาก  เขาก็พูดต่อว่า “ฉันจะให้เงินธนบัตร ๑,๐๐๐ บาท นี้ แก่หนึ่งในพวกท่าน แต่ครั้งแรกนี้ ฉันจะทำแบบนี้” เขาเริ่มที่จะขยำๆ เงินนั้น แล้วเขาก็ถามอีกว่า “ใครจะยังต้องการมันอีก?"ยังคงมีมือที่ยกขึ้นอีก “ดี” เขาตอบ “แล้วถ้าฉันทำแบบนี้ล่ะ” และเขาก็ทิ้งมันลงที่พื้น เริ่มที่เหยียบย่ำมัน ด้วยรองเท้าของเขา แล้วเขาก็เก็บขึ้นมา ขณะนี้มันทั้งยับยู่ยี่และสกปรก “ตอนนี้ ใครยังต้องการมันอีก?” ก็ยังคงมีคนยกมืออีก “เพื่อนๆ คุณได้เรียนรู้บทเรียนที่มีคุณค่ามากที่สุดบทหนึ่งแล้วว่าไม่ว่าฉันจะทำอะไรกับเงิน คุณก็ยังต้องการมันอยู่  เพราะว่ามันไม่ได้ลดคุณค่าในตัวมันลงเลย  มันก็ยังคงมีค่า๑,๐๐๐ บาทอยู่นั่นเอง เหมือนกับหลายๆครั้งในชีวิตของเรา  ที่ถูกทิ้งถูกเหยียบย่ำ และถูกทำให้สกปรกโดยสิ่งที่เราตัดสินใจทำมัน  และสภาพแวดล้อมที่เราเจอ ทำให้เรารู้สึกว่า....คุณค่าของเรา....ลดน้อยลง 

แต่ไม่ว่าอะไรที่ได้เกิดขึ้น  หรืออะไรที่จะเกิดขึ้น  คุณไม่เคยสูญเสีย - คุณค่าในตัวเอง คุณเป็นคนพิเศษอย่าลืมมันตลอดไป  อย่านำความผิดหวังของเมื่อวาน  มาบดบังความฝันในวันพรุ่งนี้

[ชยันต์ เพชรศรีจันทร์]

ชอบนะ ได้ข้อคิดดีมาก

[โสภณ เปียสนิท]

[แว่นน้อย]

สวัสดีคะ ท่านผอ.ชยันต์ เพชรศรีจันทร์

      ดีใจมากคะที่ท่านได้เข้ามาให้กำลังใจ เพราะเป็นบทความที่ให้ข้อคิดและกระตุ้นในการทำงานให้แก่ตัวข้าพเจ้าเองด้วย ผอ.ก็เช่นเดียวกันนะคะขอให้มีความสุขในการทำงานนะคะ 

[นาย ประทีป วัฒนสิทธิ์]

สวัสดีครับ

[แว่นน้อย]

ท่านผศ.โสภณ เปียสนิท

ดีใจมากคะที่อาจารย์ได้เข้ามาเยี่ยนบทความ

กลอนอันแสนไพเราะเหมาะสมกับภาพ ทำให้สดชื่นเวลามอง

"เช้าตรู่ตื่นมาแสนสดชื่น

สุดร่มรื่นเวลาเพลาไหน

ไม่ว่าอยู่แห่งหนตำบลใด

มาเที่ยวได้ชมได้แดนขุนยวม"

[แว่นน้อย]

สวัสดีคะคุณครูประทีป วัฒนสิทธิ์   

 

              ขอบคุณคะที่เข้ามาเบี่ยมชม แวะบ่อย ๆ นะคะ