ค่ำคืนที่ยาวนานกับลมหายใจสุดท้าย

...แวบหนึ่งของความคิด ถึงแม้ชีวิตจะดับในคืนนี้ ก็ให้มันดับไป แต่ขอกำหนดรับรู้ลมหายใจ

...ที่จริงรู้สึกหายใจเหนื่อยมาตั้งแต่วันก่อนแล้วล่ะ อาการเหมือนหายใจไม่อิ่ม ไม่ทั่วท้อง ไม่สุด ต้องระลึกรู้และพยายามหายใจลึกๆ บ่อยๆ

...น้องที่ทำงานข้างๆคงสังเกตุเห็นความผิดปกติ จริงๆพยายามไม่แสดงออกมากเกินไปหากมันจะล้มฟุบลงตรงนี้ก็ค่อยว่ากันไป ไม่อยากเป็นภาระและให้ใครมาคอยห่วง

...วันเสาร์เลิกงานครึ่งวัน มันก็ผ่านไปด้วยดี หากไม่ไปเดินซื้อของข้างๆห้างดัง ที่ขายของราคาถูกนอกห้าง ด้วยความแออัดของคน และหลังคาที่มุงทึบปิดช่องลมทำให้อากาศร้อนอบอ้าว จนแทบหายใจไม่ออก

...ถึงบ้านรู้ตัวเองว่าเหนื่อยผิดปกติอีกแล้ว ถอนหายใจบ่อยไปภรรยาก็คอยเหลือบมอง พยายามจะไม่บอกและแสดงให้ลูกเมียรับรู้ว่าผิดปกติ

...หลังกินข้าวอาบน้ำเสร็จก็รีบรุดขึ้นนอนทันที นอนหงายเอามือกุมท้องที่แบนราบก็หายใจเหนื่อยหอบ ต้องตะแคงซ้ายที่ขวาที

...นึกขึ้นได้ลุกขึ้นสวดมนต์บูชาพระรัตนตรัย และแผ่เมตตา ก่อนล้มตัวลงนอนอีกครั้ง

...ลูกเมียยังคงดูทีวีอยู่ข้างล่าง

...นอนตะแคงตามท่าที่พระท่านสอนภาวนา ดูลมหายใจเข้าออก มันเหนื่อยนักก็ให้รู้ หายใจเข้าลึกๆก็รู้ หายใจสั้นๆเหนื่อยหอบก็กำหนดรู้

...ภรรยาเปิดประตูเข้ามา ท่าทีว่าจะเปิดทีวีดูละครต่อ แต่เธอคงเห็นนอนแล้วและสังเกตุอาการแปลกๆตั้งแต่ตอนกินข้าว ทำให้เธอเปลี่ยนใจ ปิดไฟและนอนลงข้างๆ

...ดึกแค่ไหนไม่รู้ แต่ยังคงนอนกำหนดลมหายใจเข้าออกอยู่ อาการเหนื่อยยังคงมีอยู่

แ.....

...รุ้สึกตัวอีกทีเหลือบดูนาฬิกาตีสี่แล้ว หลับไปตอนไหนไม่รุ้ การกำหนดลมหายใจในค่ำคืนที่ผ่านมาขาดการรับรู้ไป

...หากลมหายใจสุดท้ายได้ขาดหายไปก็คงไม่สามารถรับรู้ได้แล้ว

...แต่ปัจจุบันยังคงหายใจอยุ่

...อาการเหนื่อยหอบทุเลาลง

... พลิกตัวนอนตะแคงและกำหนดลมหายใจอีกครั้ง

พุทโธ พุทโธ พุทโธ.....

เขียนใน GotoKnow โดย พ.แจ่มจำรัส
ใน ลมหายใจ รอบๆกาย

คำสำคัญ (Tags): #ลมหายใจ#สมาธิภาวนา#อาการเหนื่อย#ไวรัสตับอักเสบ-ซี

หมายเลขบันทึก: 470290เขียนเมื่อ 4 ธันวาคม 2011 22:05 น. ()แก้ไขเมื่อ 27 สิงหาคม 2013 14:44 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน