เรียน ท่านสมาชิกทุกท่านครับ วันนี้ผมได้มีโอกาสมาแสดงความคิดเห็นเพื่อแลกเปลี่ยนกับเพื่อนสมาชิกอีกครั้งนะครับ
ในวันนี้ขอเขียนเกี่ยวกับการศึกษาไทยกับอาเซียนครับ หรือ Asean community ที่กำลังมีบทบาทสำคัญอยู่ในขณะนี้ อันดับแรกเราต้องยอมรับนะครับว่า การรวมกลุ่มประเทศเพื่อนสมาชิกเพื่อให้เกิดความมั่นคงในทางเศรษฐกิจและความสงบสุขของประชาชนในกลุ่มเพื่อนสมาชิกนั้นมีความสำคัญอย่างมาก การติดต่อทางการค้า WTO ระหว่างกลุ่มเพื่อนสมาชิก และการค้าในระดับโลก ทำให้เกิดระบบ การรักษาความเสถียรภาพ ความสมดุลทั้งในด้านกฎหมาย และหลักการทางรัฐศาสตร์ หากประเทศใดอยู่โดดเดียวย่อมเกิดปัญหาและความเสียเปรียบหลายด้านที่ตามมา สุดท้ายต้องพยายามหากลุ่มเพื่อนสมาชิกเพื่อสร้างระบบการต่อรอง และให้ความเป็นธรรมแก่ประเทศของตน
ประเทศไทยของเราเป็นประเทศหนึ่งที่เข้าร่วมกับกลุ่มประเทศอาเซียน เพื่อรักษาเสถียรภาพนี้ไว้เช่นเดียวกัน หากแต่การเข้าร่วมกลุ่มยังมีประเด็นสำคัญที่ต้องพิจารณาอีกหลายประการ เช่น ความแตกต่างกันทางการศึกษา ความแตกต่างกันในทางการค้า ระบบกฏหมาย และความแตกต่างกันทางจารีตประเพณี ประเด็นที่กล่าวมานี้ เป็นเพียงส่วนหนึ่งที่ยังมีตัวแปรอีกหลายตัวแปรที่จะทำให้การเข้าร่วมกลุ่มกันและเกิดความเสมอภาคกันระหว่างเพื่อนสมาชิกด้วยกัน
การศึกษาของประเทศไทยกับของเพื่อนสมาชิกต้องสามารถนำส่วนที่ดีมาหลอมรวมกันให้เป็นหนึ่งเดียวกันได้ เป็นหัวข้อที่เราต้องตระหนัก หากประเทศเราและประเทศเพื่อนสมาชิกสามรถบูรณาการศึกษามาเป็นหนึ่งเดียวกันได้นั้น ย่อมทำให้กลุ่มประเทศอื่น เกรงศักดิ์ศรีของความเป็นประเทศในกลุ่มอาเซียน แต่ระบบการศึกษาของอาเซียนจะเป็นอย่างไร เป็นเรื่องที่นักการศึกษาที่อยู่ในระดับผู้นำนั้นต้องให้ความสำคัญในการให้ความร่วมมือต่อกันและทำการวิจัยร่วมกัน เพื่อบูรณาการศึกษาของกลุ่มอาเซียนให้ทุกประเทศในกลุ่มสมาชิกยอมรับกันได้ต่อไปครับ
รวมกลุ่มกันได้ แต่ไม่จำเป็นต้องเหมือนกันทุกอย่างก็ได้นะคะ ไม่อย่างนั้นก็จะขาดความเป็นเอกลักษณ์ โดยเฉพาะเรื่องภาษาถ้าใช้ภาษาอังกฤษ หรือภาษาชาติกลางได้ก็ดี ถ้าไม่ได้ก็ใช้ล่าม ไม่น่าจะเป็นอุปสรรคอะไรค่ะ