เป็นครูด้วยหัวใจที่อยากเป็น

สอนเพราะรัก

เสียงเรียกของหัวใจ .. ว่าฉันอยากเป็นครู

สวัสดีครับคุณครู .. สวัสดีค่ะคุณครู เป็นเสียงสะท้อนนึกไปถึงครั้งหนึ่งที่ฉันเคยเป็นเด็ก ถึงแม้จะผ่านเวลาแห่งการเคยเป็นนักเรียนมาแล้วก็ตามแต่ทุกครั้งที่ฉันได้ยินเสียงเด็กๆเหล่านี้ทำให้อดนึกถึงเรื่องราวในวัยเด็กของตัวเองไม่ได้สักที ฉันก็เป็นเด็กคนหนึ่งที่มีความใฝ่ฝันอยากจะเป็นครูมาตั้งแต่เด็กเลยทีเดียวก็ว่าได้ เพราะทุกๆวันหยุดและวันปิดเทอมฉันมักจะเล่นกับเด็กๆในสวนประมาณ4-5 คน ถ้าฉันเกณฑ์เด็กมาได้เยอะกว่านี้ก็7-8 คน  เอามาทำไมน่ะเหรอ?ก็เอามาเป็นนักเรียนของฉันไง ตอนเด็กฉันถือว่าเป็นการเล่นของฉันในวันเสาร์-อาทิตย์ และวันปิดเทอม เริ่มต้นกันเลยฉันก็หาอุปกรณ์ของพี่ชาย คือ ดินสอ ยางลบ ไม้บรรทัด เท่าที่มี และหนังสือของฉันที่เคยเรียนมาแล้ว กับสมุดที่มีกระดาษเหลือใช้แล้วฉีกออกมาไว้สำหรับทำงานตามที่ฉันสั่ง ที่บ้านของฉันสมัยก่อนจะมีแท็งค์นำรองน้ำฝนซึ่งเป็นแท็งค์สี่เหลี่ยมสามารถเอาชอรค์เขียนด้างข้างได้ใช้ดีเหมือนกระดานในห้องเรียนที่ฉันชอบไปเขียนเล่นเวลาที่ครูไม่อยู่จริงๆเด็กที่มาทุกคนคือนักเรียนของฉัน และฉันก็แต่งตั้งตัวเองเป็นครู มีการสอนที่เหมือนครูต้นแบบที่ฉันจำพฤติกรรมเหล่านั้นได้ออกมาจากในห้องเรียน ไม่ว่าจะเป็นการพูด กิริยาท่าทาง การเดินตรวจงานรวมถึงบทลงโทษ ตอนนั้นฉันเป็นนักลอกเลียนแบบตัวยงก็ว่าได้ เด็กๆที่มาเรียนก็สนุกเหมือนกับว่าอยู่ในโลกของตัวเอง พอเขาทำงานที่ฉันมอบหมายเสร็จฉันก็จะไปเอาขนมที่คุณยาย กับแม่ซื้อไว้ให้ฉันในวันหยุดเอามาแบ่งเด็กเหล่านั้นที่มาเป็นเด็กนักเรียนของฉัน ฉันเล่นแบบนี้มาจนถึงประถม6เท่าที่จำได้ เพราะตอนเด็กนอกจากจะเข้าไปเล่นในสวนส้ม คือ พายเรือเล่นกับพี่ชาย เล่นขายของ ฯลฯ ก็ไม่ค่อยมีอะไรเพราะพี่ชายฉันก็เบื่อที่จะเล่นด้วย สงสัยเล่นกับเด็กผู้หญิงก็คงไม่สนุกเหมือนเล่นกับเด็ผู้ชายด้วยกัน และฉันก็ชอบบังคับให้พี่ชายมาสั่งการบ้านให้ฉันทำในวันหยุดก็คือให้พี่ฉันเล่นเป็นครูส่วนฉันเป็นนักเรียนยังจำได้ว่าพี่ให้การบ้าน คือให้ฉันเข้าไปเขียนชนิดของผัก กับผลไม้มาตั้งหลายสิบอย่างที่อยู่ในสวนแล้วก็เอามาส่งฉันก็หายเข้าไปในสวนตั้งนานพอเสร็จแล้วก็เอามาส่ง ปรากฏว่าพี่ฉันนอนรอหลับสบายมาก แล้วฉันก็มาตื๊อพี่ให้ทำต่อฉันรู้สึกสนุก แต่พี่ของฉันคงเบื่อมากกว่า นี่เป็นเพียงเรื่องเล่าส่วนหนึ่งเท่านั้น ยังคงมีต่อเพราะหัวใจฉันอยากเป็นครูจริงๆ