แล...มูดอง


มูดอง

 

 

   

(ถนนเล็ก ๆ ที่เชื่อมต่อระหว่างชายแดนไทย-พม่า ณ ด่านสิงขร)

 

สวัสดีจ้ะ ชาวโกทูโนที่รัก  คุณมะเดื่อไม่ได้เข้ามาโกทูโนนานนักแล้ว  เพราะภารกิจนานา วันนี้กลับมาพร้อมกับเรื่องราวเล็ก ๆ จากมุมเล็ก ๆ หนึ่งของเมียนหม่า หรือ " พม่า" เพื่อนบ้านที่มีรั้วติดกับบ้านเรานี่เอง  มุมเล็ก ๆ นี้คือ .... หมู่บ้านมูดอง  ต.มูดอง   อ.ตะนาวศรี  จ.มะริด.....

 

 

 

    สภาพทั่วไปของบ้านมูดอง  ใกล้เคียงกับชนบทไทยทั่วไป แต่ในความที่พม่ายังคงมีทรัพยากรทางธรรมชาติอยู่มาก โดยเฉพาะป่าไม้  จึงนำเอาไม้มามาเป็นหลักในการใช้ประโยชน์ สิ่งแรกที่คุณมะเดื่อกับคณะที่เข้าไปมูดองเห็นก็คือ เสาไฟฟ้าที่ปักเรียงรายไปตามถนน จะใช้ ไม้ทั้งต้น เหมือนในภาพข้างบน

 

 

 

หอนาฬิกาตรงวงเวียนกลางถนน ทำด้วยไม้ทั้งต้น (ใหญ่ ๆ ) ถูกใจคุณมะเดื่อและชาวคณะมาก ๆ (เข้าใจทำดีจัง)

 

 

 

คุณมะเดื่อกับคณะได้แวะที่โรงเรียนประจำหมู่บ้านมูดอง เป็นอาคารชั้นเดียว มี สอง สาม อาคาร  ได้ความว่ามีนักเรียนตั้งแต่อนุบาล+ประถม ประมาณ 500 คน  มีครู 13 คน  แต่ กว่าจะถามไถ่ให้ได้ความ ก็เล่นเอาต่างฝ่ายต่างเดากันอุตลุด  ถามเป็นภาษาไทย ก็ใช้การไม่ได้อยู่แล้ว เปลี่ยนเป็นภาษาอังกฤษ ทั้งครูทั้งนักเรียนก็ตีหน้าส่งสายตาบ้องแบ๊ว  บอกว่า ไม่รู้เรื่อง จนได้ครูชายที่ประจำอยู่ โรงเรียนนี้มาเป็นล่ามให้ เพราะสามารถพูดอังกฤษได้  พวกเราก็ดีใจ ยิงคำถามกันเป็นชุด ครูก็ตอบเป็นชุด แต่ ก็ต่างคนต่างงงอีก  เพราะ คณะเราเป็น "ฝรั่งสำเนียงไทย "  ส่วนคุณครู เป็น "ฝรั่งสำเนียงพม่า "  ได้ฮาอ่ะดิ

 

    

 

ภาพด้านบนนี้แหละจ้ะ ครูชายที่รับหน้าที่ล่ามฝรั่งสำเนียงพม่าให้กับคณะของคุณมะเดื่อ  ส่วนเด็ก ๆ ในภาพนี้เป็นนักเรียนอนุบาล ที่ได้ความว่า อายุ 10 ปี  11 ปีก็มี  เพราะโรงเรียนนี้ ไม่จำกัดอายุนักเรียน จะอายุเท่าไรก็แล้วแต่ ถ้าเข้าเรียนต้องเริ่มเรียนที่ชั้นอนุบาลก่อน

 

 

 

  ภาพข้างบนนี้ เป็นนักเรียนของโรงเรียนนี้ในเครื่องแบบนักเรียน

นักเรียนทั้งชายและหญิง จะสวมเสื้อขาวเหมือนกัน นักเรียนชายนุ่งโสร่งสีเขียว  ส่วนนักเรียนหญิงจะเป็นกระโปรงหรือผ้าถุงสีเขียวจ้ะ  แต่คุณมะเดื่อเห็นว่า มีเด็กบางคนไม่ได้แต่งเครื่องแบบนักเรียนแบบนี้ คิดว่าคงไม่ได้เคร่งครัดนัก

ยังมีเรื่องราวจากมูดองอีกนะจ๊ะ  เอาไว้ภาคสองละกันจ้ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 ...........................................

 

 

 

 

คำสำคัญ (Tags): #มูดอง
หมายเลขบันทึก: 469456เขียนเมื่อ 26 พฤศจิกายน 2011 21:04 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน 2012 12:38 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (9)

มาเยี่ยมเยือนคุณมะเดื่อครับ 

ไปถึงพม่าเลยหรือครับ

อันตรายไหมครับ

สำหรับการเดินทาง

คราวหน้าขอติดตามคณะไปด้วยได้ไหมครับ อิอิ

สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ สบายดีนะคะ

ว้าว ๆ ด่านสิงขร เคยผ่านๆ แต่ยังไม่มีโอกาสเข้าไปชม

ชอบๆ บรรยากาศ ดีจังค่ะ นักเรียนใส่ชุดท้องถิ่น น่ารักมากๆ

ขอบคุณนะคะ ที่นำมาให้ชม ชอบๆ ขอบคุณค่ะ

สวัสดีคุณ มะเดื่อ

ด่านสิงขรเข้าไปหลายครั้งแล้ว

ไปคุยกับพม่ากล้วยไม้

เสาร์ที่ผ่านมาก็ได้แวะไปสามร้อยยอด

ไปกินอาหารทะเลที่ร้าน จิ๋มแดง

อร่อยสมคำโฆษณา

 สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์ Ico48 การเข้าไปในเขตแดนพม่าของคุณมะเดื่อกับคณะนั้น ก็ไม่ลำบากอะไรจ้ะ  เพราะได้รับความอนุเคราะห์จากพี่ ๆ ที่ทำงานอยู่ที่นั่น เป็นผู้ติดต่อการเดินทางเข้าเมืองและอำนวยความสะดวกทุกอย่าง  แต่ถ้าจะเข้าไปเอง คงต้องติดต่อขอพาสปอร์ตเดินทางเข้าเมืองที่ด่าน ต.ม.จ้ะ  ขอบคุณที่มาทักทายและยังไม่ลืมกันจ้ะ

 สวัสดีจ้ะคุณปู Ico48 ที่มูดองซึ่งเป็นตำพลชายแดนพม่า มีบรรยากาศดี แต่ว่ามันร้อนมากกว่าฝั่งไทยนะจ๊ะ  หรือว่าร้อนใจก็ไม่รู้นิ ... เพราะใจคอยห่วงว่า พม่าจะปิดด่านฉับพลันหรือเปล่าอ่ะ 

 สวัสดีจ้ะท่านวอญ่า Ico48 ไปเยือนถิ่่นคุณมะเดื่อบ่อย ๆ ไม่เห็นบอกกันบ้างเลยนะ คราวหน้าหากจะไปอีก บอกบ้างนะ จะได้เป็นไกด์นำทางให้จ้ะ  ขอบคุณที่มาทักทายกันจ้ะ

  • หายไปนานเลยครับ
  • แต่ยังไม่เคยข้ามไปด่านสิงขรเลย
  • เห็นเด็กๆๆน่ารักมากๆ

สวัสดีจ้ะท่านอาจารย์  Ico48 ขอบคุณที่มาทักทายจ้ะ คุณมะเดื่อมีภารกิจติดพันหลายประการจึงห่างหายไปจากโกทูโน แต่ก็ยังระลึกถึงทุก ๆ ท่านเสมอจ้ะ  หากท่านอาจารย์จะไปเยือนถิ่นด่านสิงขรก็บอกคุณมะเดื่อบ้างนะจ๊ะ จะอาสาพาเที่ยวจ้ะ

อนุญาตให้แสดงความเห็นได้เฉพาะสมาชิก
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท