พื้นที่ชายทะเลในจังหวัดสมุทรสงคราม ส่วนใหญ่จะมีดอนเกิดขึ้น มีร่องน้ำ ซึ่งมีพื้นที่ 4 ตำบลที่ติดกับทะเล คือ บางแก้ว บางจะเกร็ง แหลมใหญ่ คลองโคน ฝั่ง บางแก้ว บางจะเกร็ง นั้นจะมีดอนที่มีลักษณะที่เป็นดินเลนผสมทรายเยอะ เรียกว่าทรายขี้เป็ด เหมาะกับการขยายพันธุ์ของหอยหลอด ส่วนฝั่งทางแหลมใหญ่ คลองโคนเป็นดินดอนแต่มีทรายน้อยมากเป็นดินเลน ลักษณะทางกายภาพของป่าชายเลนของทั้ง 4 ตำลบจะเหมือนกันคือ ชั้นนอกสุดคือแสมดำ(ชาวบ้านเรียกแสมดำแต่นักวิชาการเรียกแสมขาว)เพื่อกันลม ทะเลเพราะรากแสมนั้นชอนไชยึดเกาะกับดินได้ดี จึงสามารถขึ้นขอบนอกสุดได้ดี ชั้นต่อมาจะเป็นโกงกาง ปุโรง(โปรง) ตะบูน ตะบัน ฝาด ฯลฯ
ฉนั้นเวลาที่ไปปลูกป่าชายเลนกัน ไม่ใช่ไปปลูกกันแต่โกงกาง ให้ไปปลูกแสมกันลมด้วย ที่เห็นตอนนี้คือ เวลาไปปลูกป่ากันปลูกแต่โกงกางแล้วมันจะรอดสักกี่ต้น การปลูกต้องอาศัยสำนึกของตนที่ตระหนักถึงธรรมชาติจริงๆ ไม่ใช่ปลูกตามกระแสหรือความสนุก เพราะการไป 1 ครั้งของท่าน ต้องใช้และสูญเสียทรัพยากรไปหลายอย่าง ทั้งน้ำามัน พลังคน กุ้งหอยปูปลาที่ท่านเหยียบทำลายโดยไม่รู้ตัว ต้นไม้นานาพันธุ์ต้นเล็กต้นน้อยที่คนเตรียมสถานที่ปลูกเขาถางเพื่อให้ท่าน ได้ปลูกกัน ขอท่านทั้งหลายจงสำนึกว่าหากท่านยังทำแบบนี้ป่าชายเลนคงไม่ขยายเพิ่มขึ้น หรืออาจจะลดลงก็ได้
ไม่มีความเห็น