"... เราแสวงหาครูเช่นใด เราจะกลายเป็นครูเช่นนั้น ..."
สัปดาห์นี้เป็นสัปดาห์ที่ ๒ ของภาคเรียนที่ ๒/๒๕๕๔
ผมวางกระบวนการเรียนการสอนในวิชาหลัก ๆ ไว้เกือบหมดแล้ว คงเหลืออีก ๒ วิชาซึ่งเป็นวิชาใหม่ที่ยังมีข้อมูลไม่พอที่จะเตรียมการได้สมบูรณ์นัก ... อยากจะขอเล่าข้ามกระบวนการแรก ๆ มาก่อน เดี๋ยวไว้ค่อยย้อนเล่าในบันทึกต่อจากนี้นะครับ
เทคนิคหนึ่งที่ผมเลือกใช้เพื่อ "ค้นหาตัวตน" ของนักศึกษา คือ Resume หรือ ประวัติส่วนตัว ผมได้ออกแบบแบบฟอร์มประวัติส่วนตัวให้เด็กได้กรอกข้อมูลเพื่อส่ง แต่มันไม่ได้เป็นประวัติส่วนตัวธรรมดา แต่มีคำถามเกี่ยวกับการให้เขาได้ทบทวนตัวเองเรื่องลักษณะการใช้ชีวิตของตัวเองในปัจจุบัน และอนาคตที่เขาคาดหวัง เรียกว่า "แอบแฝง" เอาไว้สำหรับการวิเคราะห์ความรู้สึกนึกคิดของผู้เรียนก่อนเริ่มเนื้อหา และกำหนดเวลาส่งงานไว้เพียง ๑ คืนเท่านั้น หากใครไม่ส่ง ก็มีแนวโน้มว่า จะถอนรายวิชานี้ออกไป (ซึ่งเงื่อนไขสำคัญที่ไม่แคร์มากนัก คือ วิชานี้ผมสอนคนเดียว ต่อให้เขาวิ่งหนีไปเรื่อย ๆ ยังไงก็ต้องโดนเข้าสักวันหนึ่งอยู่ดี)
ที่นี้บังเอิญไปอ่านความรู้สึกของเด็กอยู่คนหนึ่ง แล้วรู้สึกว่า อืมม ไม่ค่อยเห็นคนที่เพียงเริ่มต้นเรียนกับผมมาได้เพียง ๒ ครั้งคิดได้แบบนี้ จึงนำมาแบ่งปันกันครับ
คำถามเกี่ยวกับ "ความคาดหวัง"
ความคาดหวังของนักศึกษาที่มีต่อการเรียนวิชา "สื่อทางไกล"
ดิฉันอยากได้ความรู้เกี่ยวกับสื่อทางไกลที่ใช้ในการศึกษา และอีกอย่างดิฉันทึ่งในอาจารย์ผู้สอน ดิฉันคิดว่าอาจารย์จะสอนพวกเราให้มีความเป็นครู มีความเป็นคนอย่างแท้จริง
ในตอนแรกดิฉันลังเลใจว่า จะเรียนต่อหรือย้าย แต่ดิฉันคิดดูดีดีจึงได้ข้อสรุปว่า
"ทำไมเวลาเราเจอครูดีดีเคร่ง ๆ อยากให้ความรู้ และสอนครูให้เป็นครู แล้วทำไมเราจึงอยากเดินหนีแล้วไปหาอาจารย์ที่ให้เกรดง่ายสอนง่าย ๆ โดยไม่สนว่า เราจะเป็นคนเช่นใด นี่แสดงว่า ถ้าเราแสวงหาอาจารย์ประเภทนั้น แสดงว่า เราก็จะเป็นครูเช่นนั้นในอนาคต"
ความรู้ + ความเป็นครู คือ สิ่งที่ดิฉันคาดหวัง
(ผมรู้สึกทึ่งในสิ่งที่เขาเขียนมาเช่นกัน เพราะนั้นคือสิ่งที่ผมอยากบอกเขา แต่ด้วยเทคนิควิธีการต่าง ๆ จะไม่สามารถบอกตรง ๆ ได้ ทุกอย่างเป็นการวัดใจและลองใจก่อนการถอนรายวิชาทั้งนั้น)
ความคาดหวังของนักศึกษาที่มีต่อการประกอบอาชีพ "ครู" ในอนาคต
อยากเป็นครูที่ดีและมีความรู้ที่แน่น จะได้ไปสอนเด็ก ๆ ถูก ถ้ากลับไปสอนหรือไปเป็นครูบนดอยน่าจะสนุก จะได้สอนเด็ก ๆ และเป็นการสัมผัสชีวิตที่อยู่กับธรรมชาติ และอยู่กับเด็ก ๆ ที่ไร้เดียงสา แต่ก็ติดตามหาความรู้เพิ่มเติมสม่ำเสมอ
ดิฉันคิดว่า มีครูน้อยคนที่อยากไปอยู่บนดอย บางคนไปอยู่เพราะอยากบรรจุ แต่น่ายกย่องสำหรับบางท่านที่ไปด้วยใจจริง ๆ
(มุมมองของนักศึกษาครู ปี ๓ น่าสนใจทีเดียวว่า เขาไม่ได้เรียนรู้เฉย ๆ แต่มีความรอบรู้มากเช่นกัน มันเป็นภาพสะท้อนของสอบครูในปัจจุบันที่ชัดเจน)
ความใฝ่ฝัน / เป้าหมาย / จุดมุ่งหมายในชีวิตของตัวนักศึกษาที่วางไว้ในอนาคต
ความเป็นจริงแล้วดิฉันมีความฝันมากมายที่อยากทำ ใจหนึ่งดิฉันอยากทำธุรกิจส่วนตัว อีกใจหนึ่ง ดิฉันอยากเป็นครู ซึ่งดิฉันจะค้นพบตัวเองมากขึ้นโดยการทดลองสอน แต่ดิฉันจะเป็นครู แต่ครูบนดอย เรียนให้จบในปี 2556 จากนั้นสอบวิชาชีพให้ได้ ต่อจากนั้นสอบบรรจุ จากนั้นไปสอนบนดอยอีก 2 ปี จากนั้นไปเรียนต่อต่างประเทศ (ใฝ่ฝันไว้) อีก 2 ปี สอนต่อ หลังจากนั้นประมาณอายุ 28 แต่งงาน (ถ้าหาแฟนได้ ถ้าไม่ได้อยู่โสดไปเลย)
(ผมตั้งคำถามเอาไว้ เพราะว่าอยากทราบว่า พวกเขาอยากเป็นครูจริง ๆ หรือ ตกกะไดพลอยโจน สอบเข้ามาได้กันแน่ มันวัดสภาพความพร้อมเรียนได้ครับ)
นี่น่าจะเป็นครั้งแรกที่ผมสามารถนำความรู้และความคิดเห็นของนักศึกษามาเขียนไว้เป็นบันทึกได้ ตั้งแต่ยังเรียนไม่จบคอร์ส
เด็กคนนี้มันต้องมีอะไรดี ;)...
ผมจะแอบติดตาม บ่มเพาะ และกล่อมเกลาเขาต่อไปจนจบ
เมื่อจบแล้ว กระบวนการคิดของเขาจะพัฒนาหรือไม่
คงต้องโปรดติดตามกันต่อไปครับ
แค่ความรู้สึกแบบนี้ ทำให้การศึกษาไทยดูมีอนาคตมากขึ้น มีคนรับช่วงต่อแล้ว
เขาคือ "หนอนผีเสื้อ" ที่พร้อมจะเติบโตเป็น "ผีเสื้อ" ที่สวยงามต่อไป
บุญรักษา ทุกท่านครับ ;)...
ความเห็น (18)
รอดูหนอนผีเสื้อ กลายเป็นผีเสื้อที่สวยงามด้วยคนคะ
การค้นหาตัวเอง ในสภาพสังคมที่มี "Noise" เยอะมาก อย่างบ้านเรา
..ไม่ใช่เรื่องง่าย
การที่เขาเขียน ได้เงี่ยหูฟังเสียงในใจตัวเอง ฝึกไปบ่อยๆ ก็คงเอาชนะ Noise ได้ในที่สุดคะ
เห็นด้วยกับคุณหมอบางเวลา ป. ครับว่า สังคมบ้านเราเปลี่ยนไปเยอะแยะมากมาย สิ่งเร้าและสิ่งล่อใจสามารถเบี่ยงใจเบี่ยงกายให้เขาเดินตามกระแสนั้นโดยลืม "หน้าที่" ของการได้มีโอกาสเรียนหนังสือที่เหนือกว่าคนอื่นที่ไม่ได้มีโอกาสอีกมากมาย
ผมได้เลือกทำหน้าที่ของผมแล้ว เขาก็คงต้องทำหน้าที่ของเขาเช่นกัน
ขอบคุณคุณหมอบางเวลาครับที่แวะมาติดตามอ่าน ;)...
สงสัย...ขอยกมือถามนอกเรื่องค่ะอาจารย์
"แล้วหนอนตัวนั้นยังอยู่อีกไหม? อยากเห็นตอนเป็นผีเสื้อค่ะ"
- โดนมากๆๆ
- ชอบข้อความนี้
- "ทำไมเวลาเราเจอครูดีดีเคร่ง ๆ อยากให้ความรู้ และสอนครูให้เป็นครู แล้วทำไมเราจึงอยากเดินหนีแล้วไปหาอาจารย์ที่ให้เกรดง่ายสอนง่าย ๆ โดยไม่สนว่า เราจะเป็นคนเช่นใด นี่แสดงว่า ถ้าเราแสวงหาอาจารย์ประเภทนั้น แสดงว่า เราก็จะเป็นครูเช่นนั้นในอนาคต"
- ตอนนี้ผมแสวงหาคุณครูกระดาษทรายเช่นอาจารย์ครับ
- ปล.อาจารย์พอจะรู้วิธีปราบจระเข้ไหมครับ
คำถามนี้ดีมากเลยครับ พี่ หนูรี ;)...
เจ้า "หนอนผีเสื้อ" ตัวนี้ อยู่ที่ต้นฝรั่งหน้าบ้านครับ วันนี้ยังเจอหน้ากันอยู่เลย
ตัวสีฟ้าอมเขียว ตัวใหญ่มาก
ขอบคุณครับพี่ ;)...
ผมก็ทึ่งกับคำตอบนี้เหมือนกันครับ ท่านอาจารย์ ขจิต ฝอยทอง ;)...
อยากให้มีเด็กแบบนี้เยอะ ๆ ครับ
ส่วน "จระเข้" ผม..สวัสดีและวิ่งหนีก่อนครับ 555
ขอบคุณมากครับอาจารย์ ;)...
อยากเก็บมาเลี้ยงจัง อยู่ตรงนั้นจะหายไปไหมหนอ!!
ไม่แน่ใจว่าจะใช่ผีเสื้อยักษ์หรือไม่? http://www.rakbankerd.com/agriculture/page.php?id=2168&s=tblplant
เพราะข้อความนี้
"ทำไมเวลาเราเจอครูดีดีเคร่ง ๆ อยากให้ความรู้ และสอนครูให้เป็นครู แล้วทำไมเราจึงอยากเดินหนีแล้วไปหาอาจารย์ที่ให้เกรดง่ายสอนง่าย ๆ โดยไม่สนว่า เราจะเป็นคนเช่นใด นี่แสดงว่า ถ้าเราแสวงหาอาจารย์ประเภทนั้น แสดงว่า เราก็จะเป็นครูเช่นนั้นในอนาคต"
ทำให้หนูรู้สึกขนลุก แทบไม่เชื่อว่าในสังคมใหญ่ ๆ ที่มีการเปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ยังมีคนคิดแบบนี้อยู่ เพราะส่วนใหญ่แล้วเรามักจะเจอแต่กลุ่มคนที่ชอบทางลัด อยากได้อะไรก็ได้ที่ได้มาง่าย ๆ อย่างเช่น เกรด
ดีใจกับอาจารย์ที่ได้นำความรู้ให้กับลูกศิษย์ที่มีความตั้งใจอยากเรียนรู้จริง ๆ ไม่ใช่เพราะเรียนให้ผ่านไปวัน ๆ
แต่หนูว่าถ้าเรียนกับอาจารย์ เรียนให้ผ่านไปวัน ๆ คงจะผ่านยาก...ใช่ไหมค่ะ
แอบดีใจกับเด็ก ๆ บนดอย ที่ยังมีว่าที่คุณครูมีความตั้งใจอยากไปสอนบนดอยจริง ๆ ...ขอบคุณค่ะ...
พี่ หนูรี ;)...
มันยังอยู่เลยครับ ต้นฝรั่งต้นเดียว เลี้ยงเสียตัวโตเบอเร่อเลยครับ
ตัวใหญ่จนน่าตกใจเลยพี่
ขอบคุณครับ ;)...
ดอกหญ้าน้ำ ;)...
เด็กคนนี้ไม่ใช่คนเดียวที่คิดนะ เชื่อไหมเอ่ย ยังคงมีหลายคนที่อยากเป็น "ครูบนดอย" มีความใฝ่ฝันไม่ต่างกันเลยครับ ... แต่ก็นะ เรามีนักศึกษาครูที่อยากได้แต่ "เกรด" เพื่อ "ใบปริญญา" อีกมากมายเช่นกันครับ
พฤติกรรมของเด็กเหล่านี้ก็คือ "DROP" หลังจากฟังแนวการสอนตั้งแต่คาบแรกแล้วครับ น่ารันทดใจจริง ๆ
แนวการสอนทำให้ทราบถึงคำว่า "ความพร้อม" ที่จะเรียน พร้อมที่จะเรียนความรู้ครับ ใครไม่พร้อม หรือ เรียนไปแค่วัน ๆ เขาจะไม่มีวันที่จะเรียนกับครูเด็ดขาด
ไม่มีวัน ๆ สำหรับครู มีแต่ "ทำทุกวันให้มีค่าที่สุด" ครับ
ว่าง ๆ ลองเข้าแวะมาหาสิ เดี๋ยวจะเอางานเขียนของเด็ก ๆ พวกนี้ให้อ่านครับ ;)...
ขอบใจมากเลย ;)...
อาจารย์ค่ะช่วงนี้หนูอยู่ในเมืองค่ะ (เป็นเด็กในเมืองชั่วคราว) หลังวันที่ 10 ก็ขึ้นดอยแล้ว (เป็นเด็กดอย)
แต่ก่อนหน้านี้จะเข้าไปหาอาจารย์แน่นอนค่ะ มีเรื่องจะขอคำปรึกษาเยอะเลยค่ะ
ขออนุญาตไปเป็นลูกศิษย์อาจารย์ในห้องเรียนอีกครั้งนะค่ะ..อิอิ
ดอกหญ้าน้ำ ;)...
ช่วงบ่าย ครูมักจะติดสอนครับ ช่วงเย็น ๆ นี่ ได้เลย ;)...
งั้นแวะมาทานข้าวเย็นด้วยกันเลยดีกว่า
ดีไหม ;)...
ช่วงเย็น ๆ นั่นแหละค่ะ กำลังดีเลย เพราะตอนกลางวันก็ติดงานค่ะ
ขอบคุณค่ะอาจารย์
รับทราบครับ ดอกหญ้าน้ำ ;)...
วันนี้อยู่ถึง ๒ ทุ่มแน่ ๆ เลย ;)...
โห...อาจารย์เลิกดึกจังค่ะ
สอนหนังสืออยู่เหรอค่ะ
สู้ ๆ ๆค่ะ เพื่อเด็ก ๆ บนดอยนะค่ะ
ครูรองาน Speed Test จากนักศึกษาไม่เกิน ๒ ทุ่มครับ
"วัดใจ" ว่าจะอยู่ต่อไป ครูก็เลยต้องอยู่ไปด้วย
;)...
นึกเสียดายอยู่ที่ไม่ได้เรียนกะอาจารย์ แต่ว่าพอได้อ่านบล็อกของอาจารย์มันก็เหมือนหนูได้เรียนกะอาจารย์เหมือนกันนะคะ
ขอบคุณสำหรับแง่คิดดีๆค่ะ พออ่านจบบอกได้คำเดว "เออ..เน๊าะ"
อ้าว วันนี้ ขยัน Someday ว่างหรือ :) ...
เห็นนั่งหน้าง่วนกับคอมฯ ใหม่ ๆ ทุกวันเลย ;)...
ก็มีแต่คนไม่อยากเรียนด้วย เพราะตัวพวกเขาเอง "คร้าน" ต่อความยากลำบากครับ
น่าเสียดายจัง คนแบบนี้เยอะขึ้นเรื่อย ๆ ;)...