อารมณ์ขัน...เครื่องมือสำคัญในการมองโลก
โชคดีที่มีคนรอบๆตัวเป็นคนมีอารมณ์ขันเสมอตั้งแต่เล็กจนโต แต่ก่อนไม่ค่อยรู้สึกว่าเป็นความโชคดี ต้องบอกว่าไม่ได้คิดมากกว่า เพราะเราอยู่กับคนที่ไม่มีเรื่องไหนหนักหนา ไม่ว่าจะสถานการณ์ใดๆก็มองให้เห็นแง่ขำขันกันได้ ซึ่งมาระลึกได้ก็เมื่อมีโอกาสได้ใกล้ชิดกับคนที่เห็นอะไรก็เป็นปัญหา มีความเครียดไปหมด ทำให้รู้เลยว่า เราโชคดีที่ได้อยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ผ่อนคลาย มองเห็นแง่ขำขันได้ในทุกๆเรื่องมาแต่เล็กแต่น้อย ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เรามักจะมองโลกในแง่ดี เลือกที่จะมองมุมดีๆ แง่ขำขันมากกว่าแง่เคร่งเครียด
จำได้ว่ามีเพื่อนต่างชาติชมว่า "ยูเก่งจังนะ ทำแล็บผิดพลาดเพราะใส่สารสลับกัน ก็ยังเอามาเล่าให้คนอื่นฟังแบบขำขันได้ ตอนไอทำอย่างนี้นะ ไอนั่งโมโหตัวเองแล้วก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย เพราะรู้สึกว่ามันน่าอายที่ทำผิดอย่างนั้น" แต่ปรากฏว่าสิ่งที่เราเล่าได้เป็นข้อเตือนใจคนอื่นได้ รุ่นน้องต่อๆมาก็ไม่มีใครทำผิดเหมือนเราอีก เพราะเราหาวิธีจัดระบบให้ไม่มีการสลับกันได้อีก เรื่องนี้ทำให้เห็นประโยชน์ของการที่เรามีอารมณ์ขัน เวลาทำอะไรผิดก็จะสามารถเรียนรู้ที่จะขำตัวเองมากกว่าโกรธ ดูท่าว่าคิดได้แบบนี้แล้วเราจะหาทางออก เห็นทางแก้ปัญหาได้ง่ายกว่าเวลาเรามัวแต่หงุดหงิดและโกรธตัวเองหรือโทษนั่นโทษนี่
วันนี้เห็นคำคมนี้ก็เลยนึกถึงเรื่องนี้ค่ะ เก็บเอาเรื่องเก่าที่เป็นตัวอย่างมาเล่าไว้ด้วยเลย เป็นคำคมของคุณ Henry Ward Beecher เขาเปรียบเอาไว้ว่า
A person without a sense of humor is like a wagon without springs -- jolted by every pebble in the road.
-Henry Ward Beecher, preacher and writer (1813-1887)
ขอแปลเอาไว้ว่า
ผู้ที่ไม่มีอารมณ์ขันเปรียบเหมือนรถที่ไม่มีสปริง จะกระเทือนได้ด้วยเม็ดกรวดที่มีในถนน
เปรียบเทียบได้ดีมากเลยนะคะ เพราะแค่เม็ดกรวดซึ่งเล็กน้อยเหลือเกินก็ทำให้กระเทือนได้แล้ว เพราะฉะนั้นคงเคลื่อนไปข้างหน้าลำบากพิลึก แต่เรื่องอารมณ์ขันนี่รู้สึกว่าต้องสั่งสมมาแต่เล็กแต่น้อยจริงๆ ยังไม่เคยเห็นคนโตๆแล้วที่เคร่งเครียด เปลี่ยนบุคลิกเป็นแบบมีอารมณ์ขันได้เลย จะมีก็มองโลกในแง่ผ่อนคลายขึ้น ถ้ารู้จักเปลี่ยนมุมมอง แต่ต้องจับไปอยู่ในหมู่คนที่มองโลกในแง่ดีนะคะ เพราะฉะนั้นใครที่รู้ตัวว่า เคร่งเครียดไม่ค่อยมีอารมณ์ขัน แล้วอยากปรับตัวเอง ก็ต้องหาวิธีเข้าใกล้พวกที่มีอารมณ์ขันเหลือเฟือเอาไว้นั่นเอง
ความเห็น (7)
ขอให้มีความสุขในทุกๆวันนะคะ
สวัสดีค่ะ
อารมณ์ขัน มักสร้างสรรค์ และเป็นบวก เท่ากับว่าจุดเริ่มต้นก็เป็นบวกแล้วนะคะ...
คาถาประจำตัว บังวอญ่า
"ยิ้มให้เป็น
เย็นเข้าไว้
คลายวิตก
พกอารมณ์ขัน
และขยันออกกำลังกาย"......
เดินทางท่องพกคาถานี้ไม่มีอด เชื่อมั่นและศรัทธาอยู่เสมอ
- เห็นคำว่า "อารมณ์ขัน : Sense of Humour" เลยแวะเข้ามาค่ะ เพราะภาวะนี้ต้องแสวงหาสิ่งกระตุ้นอารมณ์ขันมากหน่อย (Humour, Humor, เขียนได้สองแบบเหมือนกับ Colour, Color : ชี้แจงไว้สำหรับกัลยาณมิตรท่านอื่นๆ ที่อาจสงสัยที่เห็นเขียนสะกดไม่ตรงกันค่ะ สำหรับคุณโอ๋-อโณ คงไม่ต้อง เพราะเป็นเจ้าของ Blog ที่สร้างขึ้น "เพื่อเป็นแหล่งข้อมูลของการใช้ภาษาอังกฤษให้ถูกต้องจากประสบการณ์ตรง")
- ยินดีด้วยนะคะ ที่คุณโอ๋-อโณ "มีคนรอบๆ ตัวเป็นคนมีอารมณ์ขันเสมอตั้งแต่เล็กจนโต" ตรงกันข้ามกับดิฉันที่มีคนรอบตัวเป็นคน "เครียด (Serious)" คน "วิตกกังวล (Anxious)" และ "คนก้าวร้าว (Aggressive)" ในตอนโตจนใกล้เป็นผู้สูงวัย ไม่รู้ยังพอมีอารฒณ์ขันอยู่ได้อย่างไร
- คุณโอ๋-อโณ บอกว่า "จำได้ว่ามีเพื่อนต่างชาติชมว่า ยูเก่งจังนะ ทำแล็บผิดพลาดเพราะใส่สารสลับกัน ก็ยังเอามาเล่าให้คนอื่นฟังแบบขำขันได้ ตอนไอทำอย่างนี้นะ ไอนั่งโมโหตัวเองแล้วก็ไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลย เพราะรู้สึกว่ามันน่าอายที่ทำผิดอย่างนั้น" แสดงถึงความแตกต่างระหว่างชาวตะวันตกกับคนไทยได้ชัดเจนเลยค่ะ (ขออนุญาตนำไปประกอบการจัดการเรียนรู้ เรื่อง "ปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อพฤติกรรมของมนุษย์ : ปัจจัยทางสังคมวิทยา) การมองข้อผิดพลาดของตนเองว่าเป็นเรื่องเสียหายน่าอับอาย น่าจะเกิดจากการที่ชาวตะวันตกถูกอบรมสั่งสอนให้เป็นคนจริงจัง มุ่งเน้นสัมฤทธิผลมาก นะคะ ก็เลยทำให้เสียโอกาสที่คนอื่นๆ จะได้เรียนรู้จากข้อผิดพลาดของผู้ที่ทำใหเเกิดขึ้นก่อน
- ขอเชิญไปพบกับอารมณ์ขันในบันทึก http://www.gotoknow.org/blogs/posts/466597?refresh_cache=true บ้างนะคะ
ยิ้มทุกวัน แต่ อย่า ยิ้มทั้งวัน ครับ
ทำอย่างไรจึงจะหลุดพ้น ?
ฟังแล้วจะยิ้มครับ
จริงที่สุดค่ะ
ความเครียดเป็นแหล่งสะสมโรคด้วยนะคะ
พยายามติดสปริงหลายๆตัวให้ตัวเองอยู่ค่ะ
มีความสุขทุกๆวันนะคะ