เมื่อไฟไม่กลัวน้ำ

ธรรมชาติสร้างความกลมกลืน ...

มนุษย์ฝืนสร้างความแตกต่าง ...

ธรรมชาติสร้างการพึ่งพา...

มนุษย์กลับมาทำลายล้าง..

ธรรมชาติต้องการสอน...มนุษย์ตัดรอนไม่เรียนรู้

ธรรมชาติจะยังคงอยู่ มนุษย์คือผู้ต้องล้มหายไป

สิ่งใดที่เคยพลาด ธรรมชาติจะลบให้...

แต่มนุษย์ไม่ยอมเปิดใจ ตกเป็นทาสไฟ ราคะ ระราน...

เมื่อไฟ ไม่กลัวน้ำ ยิ่งเจ็บช้ำ ซ้ำอีกหน

ธรรมชาติ อยู่เหนือคน อยากหลุดพ้น เราร่วมมือ

ลดละ ไฟโทสะ ไฟโมหะ กันเสียที...

น้ำผึ้งหนึ่งหยดทวี มากกว่ามหานที ทำลายโลกา....

[โสภณ เปียสนิท]

[วิริศิรินทร์ ประนอมเชย]

สวัสดีค่ะอ.โสภณ

ภาพสวยงามมากค่ะ ไม่มีคำบรรยายใดๆเลยหรือคะ ตอนนี้น้ำเข้าบ้านพักในกทม.แล้ว แต่กำลังใจยังดีอยู่ ค่ะ

[ยายธี]

...เราควรเจริญเมตตาเกื้อกูลกันไว้เสมอไม่รู้เบื่อ..เหมือนพระอาทิตย์ส่องแสง..เหมือนต้นไม้ที่ให้ความร่มเย็น..ให้ลูก ให้ดอก ให้ผล ที่เรียกว่าแตกดอกออกผล...เป็นพืชพันธุ์ธัญญาหาร ทั้งโอสถ ให้ทุกสิ่งทุกอย่าง..ให้แก่ชีวิตมนุษย์สตว์ทั้งปวงในโลกนี้...จนสุดรอบ มันก็ผุพัง หรือแปรสถาพไปตามเรื่องของมัน..เป็นอยู่เช่นนั้นมันเอง...เราจะเห็นมันไม่สท้านแม้กระทั่งแดดลมที่ผ่านมา..ทั้งต้นไม้หินผา ทุกอย่าง..มันทำหน้าที่ของมันเท่านั้นเอง..มันมีแต่การให้ๆๆและมีอาการที่วางเป็นกลางอยู่ด้วย......"การให้แห่งธรรมชาติ"..จาก.ธรรมชาติสอนธรรม..บันทึก..ของท่านยันตระ อมโร..(ขออณุญาติกล่าวขานอ่านกันฟัง..)..ยายธีเจ้าค่ะ..

[โสภณ เปียสนิท]

เห็นตั้งคำถามเลยนำคำอธิบายมาเพิ่มเติมครับ

• กฐินซึ่งเป็นกาลทาน คือทำทานตามกาลยังต้องตัวตามสภาพ
• เป็นกฐินทางเรือ องค์ประกอบครบ
• มีวัดมีโบสถ์มีพระประธานองค์ใหญ่
• มีพระ มีอุบาสก มีอุบาสิกา และมีเรือ
• นะครับ