วันนี้เนื่องจากดิฉันกลัวว่าจะสอนไม่ทัน จึงเฉลยแบบฝึกหัดให้นักเรียน โดยการบอกแค่คำตอบ แต่ไม่แสดงวิธีทำให้นักเรียนดูเพราคิดว่านักเรียนน่าจะทำได้
ดิฉันบอกกับนักเรียนว่า ถ้าข้อไหนผิดให้แสดงวิธีทำใหม่ให้ได้คำตอบที่ถูกต้องด้วย เมื่อนักเรียนนำแบบฝึกหัดมาส่งปรากฏว่าไม่มีนักเรียนคนใดเลยที่แก้ไขข้อที่ผิดโดยการทำใหม่ให้ถูกต้อง ทุกคนเขียนเฉพาะคำตอบที่ดิฉันเฉลยไว้ให้
พอดีมีนักเรียนคนหนึ่งเดินมาในขณะที่ดิฉันกำลังตรวจแบบฝึกหัด ดิฉันจึงถามนักเรียนว่าทำไมถึงไม่มีใครแสดงวิธีทำที่ถูกต้องมาเลย นักเรียนคนนี้ตอบโดยไม่ลังเลว่า “ก็ไม่มีใครทำได้ค่ะ ครูขาอย่าคิดว่าพวกหนูจะเก่งเหมือนครูนะคะ”
ดิฉันคิดแล้วว่าในวนพรุ่งนี้ก่อนสอนเรื่องใหม่ดิฉันจะต้องเฉลยแบบฝึกหัดใหม่ แทนที่จะได้ทดเวลา กลับกลายเป็นว่าทำให้เสียเวลามากขึ้นกว่าเดิม เรื่องนี้จึงเป็นบทเรียนสอนให้รู้ว่า คุณครูขาอย่าคิดไปเอง
ไม่มีความเห็น