ภาพการทำงานที่เป็นสุข
"ชั่วโมงความรู้ในสำนักงานอธิการบดี" เมื่อปลายเดือนกรกฏาคม 49 "คุณโสภณ สุภาพงษ์" ในคราวเดียวกับที่ท่านมาประชุมกรรมการสันติศึกษาที่ ม.อ. เราเรียนเชิญท่านมาพูดคุยกับชาวสำนักงานอธิการฯ หัวเรื่องที่ตั้ง "ภาพการทำงานที่มีความสุข" (2 ชั่วโมง) เป็นครั้งแรกที่ดิฉันได้ฟังท่านพูดหลังจากที่เคยได้ยินชื่อมาแสนนาน ท่านพูดช้าๆ นำพวกเราเข้าสู่เนื้อหา ให้รู้ว่าความสุขคืออะไรก่อน ท่านบอกว่าเราจัดหัวข้อให้ท่านพูดยากจังในวันนั้น แม้ผ่านการฟังมาหลายวันดิฉันอดไม่ได้ที่จะแวะเวียนมาในสมุดที่โน๊ตไว้ มานั่งทบทวนสิ่งที่ดิฉันเก็บมาได้ ท่านเล่าว่า....หากจะพูดเรื่องความสุขต้องชวนให้ทุกคนนึกถึง "บ้าน" ความสุข....เกิดจากบ้านเมื่อเราไม่สบายใจ...ทุกข์....เศร้า....เหงา...เครียด ขอให้ได้กลับไปในที่ของเรา.."บ้าน" ที่บ้านไม่มีใครทำร้ายเรา เราเป็นตัวตนของเรา ไม่ต้องฉลาด.....ไม่ต้องโง่ ไม่ต้องรวย ไม่ต้องจน.....เราเป็นอะไรก็ได้ "บ้าน" จะยืนข้างเดียวกับเราเสมอ บ้านจะให้จิตวิญญาณกับเราในทุกเช้า...เพื่อออกมาทำสิ่งดีๆ...ที่บ้านเราต่างเข้าถึงหน้าที่เราใช้สัมพันธ์ตามธรรมชาติทีพึงปฏิบัติต่อกัน ต่างมีหน้าที่ต่อผู้อ่อนแอ ทำตัวตามหน้าที่ที่เราสัมพันธ์ตรงตามธรรมชาติ เราจะมีความสุข "ภาพการทำงานที่มีความสุข" ไม่มีภาพการทำงานที่ไหนที่สามารถเตรียมไว้ให้...เพื่อให้คนมีความสุขได้ เพราะความสุข.....ต้องเข้าถึงได้โดยตนเอง ความสุขของแต่ละคนไม่มีเกณฑ์มาตรฐาน ...ไม่เท่ากัน.... คนที่เข้าถึงหน้าที่ที่แท้จริง...จะมีความสุขเสมอไม่ว่าจะทำงานที่ไหน หากจะมีความสุขได้ต้องเข้าใจความจริง....สิ่งที่ทำให้เรามองไม่เห็นความจริงคือ "อารมณ์" (อยากได้ อยากใหญ่ อยากมี ใจแคบ โกรธ หลง....โลภ) สรุปได้เท่านี้เก็บมาฝากเพื่อนในบ้าน gotoknow ค่ะ
ความเห็น (5)
- สรุปได้เยี่ยมมาก ๆ เลยครับ
- โดยเฉพาะประเด็นเรื่องความสุขที่เกี่ยวข้องกับบ้านครับ
- บ้านเป็นที่ที่เพียงเราคิดถึงก็สบายใจครับ
- เหนื่อย ๆ จากการทำงานเพียงแค่คิดถึงบ้านก็หายเหนื่อยแล้วครับ
ความสุขของกะปุ๋มอยู่ที่การทำงานคะ...เดี๋ยวไปตักตวงความสุขก่อนนะคะ...เพราะตอนนี้ความสุขนั้นเยอะเหลือเกินคะ...555
*^__^*
พี่จิ๊บคะ...
ณ ค่ำคืนกำลังปั่นงาน...อย่างสุดชีวิต...แวะกลับมาอ่านอีกครั้ง...ทำให้รู้สึกหายเหนื่อย...หายง่วงได้ดีทีเดียวคะ...เหมือนมานั่งฟังพี่จิ๊บพูดเรื่อง "ความสุข"...เหมือนมาเติม...ความชุ่มชื่นในหัวใจ...
....
ขอบคุณมากนะคะ...สำหรับบันทึกนี้...โชคดีที่ได้มาอ่านมาเจอ...และมาซึมซับ...
*^__^*
กะปุ๋ม...
อ่านแล้วมีความสุขนะคะ ขออนุญาตทำความรู้จักกับคุณจิ๊บ ตาม Dr.Ka-poom มาค่ะ
ความสุขของแต่ละคนแตกต่างกัน ครูอ้อยมีความสุขกับการที่ได้ทำอะไรตามใจตนเอง ไม่ได้มีอะไรเป็นมาตรฐาน และไม่ได้ทำอะไรเบียดเบียนใคร
บ้านเป็นความสุขที่ครูอ้อยปรารถนา บ้านเป็นที่ทำอะไรได้ตามใจตนเองเสมอ
อ่านแล้วมีความสุขค่ะ ขอบคุณที่นำความสุขมาแจกค่ะ สวัสดีค่ะคุณจิ๊บ และ Dr.Ka-poom
คุณปภังกร ที่จริงวันที่ฟังนั้นยากจังไม่ค่อยเข้าใจแต่ด้วยค้างคาใจจึงมานั่งสังเคราะห์ดู มีเรื่องของความเป็นคน โดย DNA และโดยสภาพแวดล้อม เรื่องความหวังกับความจริง... กาย.. รู้สึก... จำ.... นึกคิด จิตสำนึก จิตวิญญาณที่พัฒนาได้....เรียนรู้ที่จะใช้ความถี่ต่ำๆ ในการคิด.....โอ...คุณเมตตาไม่เข้าใจ....แต่ละคน....เวลาอ่าน....ฟัง....ได้ยิน.....รับรู้ได้ไม่เท่ากัน....ที่สรุปนั่นแหล่ะเท่าที่รู้เรื่อง
กะปุ๋ม ความสุขของเราตรงกัน คืองาน.......อีกอย่างของพี่คือ นอน....นอนแบบลืมลูก...ก็เคยแล้ว....เมื่อคราวน้ำท่วมหนักที่หาดใหญ่ครั้งก่อน.....พี่นอนไม่รู้เรื่อง....น้ำท่วมครึ่งที่นอนแล้วก็ยังไม่ตื่น....555
ยินดีค่ะ ครูอ้อย ดิฉันรู้จักครูอ้อยมานานจาก blog อ่านของครูอ้อยเสมอๆ ค่ะ "ใจตนเองแหล่ะสำคัญ อย่าไปเอาอกเอาใจมาก....เดี๋ยวจะตาม"ใจ" ไม่ทัน...."