.....ใจหาย....น้ำท่วม...สวนพัง...ทั้งที่บ้านและของน้อง พี่ ๆ และน้องเดือดร้อนกันทั่ว...เงินจำนวนมากถูกนำมาป้องกันน้ำ...เพื่อคงไว้ซึ่งอาชีพเกษตรกร..แต่ก็สู้น้ำไม่ได้.....รับฟังข่าวที่บ้าน..อึ้ง... นิ่ง..งัน..ห่วงแสนห่วง..แต่ไปไม่ได้..รถเข้าไม่ถึง...ยังดีที่มีโทรศัพท์ โทรติดต่อกันตลอดเวลา...ที่บ้านบอกด้วยความห่วงใยซึ่งกันและกัน ว่า ...อย่ามานะ..มาไม่ได้...รถเข้าไม่ได้..ต้อง ใช้เรือ...แม่อายุ 84 ก็ยังไม่ยอมทิ้งบ้าน...น้ำเหลือแค่ศอกเดียว...ก็จะึถึงเรือน..เรารับรู้มานานแล้วว่าที่บ้านน้ำมักจะท่วมเสมอ..เพื่อดูแลเมืองหลวงไว้ไม่ให้น้ำท่วม... เรารับได้...แต่ปีนี้..มากเหลือเกิน...เราเตรียมสถานที่ไว้แล้ว...ถ้า "บางใหญ่" อยู่ไม่ได้แล้ว...ก็จะให้ทุกคนมาที่นครปฐม..บ้านพักครู.....
.....พรุ่งนี้มีนัดประชุมที่โรงเรียน..ผอ.มอบหมายให้เราเป็นแม่งานเตรียมรับการประเมินภายนอกรอบสาม..."..เราศึกษาข้อมูลมาหลายวัน...วันนี้เราก็นั่งวางแผนงาน..หัวใจไม่มี...เราเป็นแม่งาน...แล้วแม่เราล่ะ...จะทำอย่างไร...
มาให้กำลังใจค่ะ ยามนี้การไปมาหากันลำบากมากจริงๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณนงนาท
......ขอบคุณทั้งดอกไม้..และกำลังใจค่ะ....น้ำมากจริง ๆ ..เมื่อคืนได้พักหัวใจ...บ้านครูปอโชคดี..ยังมีเรือ...แต่..ห่วงค่ะ...
เอาใจช่วยนะคะ
สวัสดีค่ะ
สวัสดีค่ะคุณอุ้มบุญ
ขอบคุณค่ะ...ที่แวะมาให้กำลังใจกันค่ะ...
สวัสดีค่ะคุณKrusorn
...แม่คือดวงใจของลูก..ถ้าแม่ปลอดภัยลูกก็สบายใจค่ะ...ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณสำหรับดอกไม้กำลังใจของทุกท่านค่ะ...