บังอร แก้ววิไลเขียนเมื่อ 23 ตุลาคม 2554 20:17 น. ()
แก้ไขเมื่อ 7 มิถุนายน 2555 17:02 น. ()
ความเศร้าของชาวนา
ทุ่งนาสีเขียวแห่งนี้ บันทึกภาพเมื่อวันที่ ๒๕ กันยายน ๒๕๕๔
ก่อนที่จะพบกับความเวิ้งว้างว่างเปล่าของผืนนา

ภาพนี้จะเป็นภาพแห่งความสุข ของชาวนาทุกคน
ยิ่งถ้าภาพนี้กลายเป็นทุ่งสีทองเมื่อใด
ผู้เขียนคงไม่ต้องบรรยาย
แต่วันนี้ กลายเป็นภาพนี้ไปแล้ว
ความสวย ในความเศร้าของชาวนา

พระอาทิตย์กำลังจะลาลับจากขอบฟ้า
ถ้าไม่มีใครรู้ ก็คงจะชื่นชมกับความงดงาม ของธรรมชาติ
ผู้เขียน มองเห็นยังรู้สึกชอบ ว่าสวยดี มองแล้วสบายตา
โรแมนติกดี ว่างั้น
แต่ ความรู้สึกเหล่านั้น เกิดขึ้นเพียงแวบเดียว
ความเศร้าลึกๆ ในใจ ก็เข้ามาแทนที่
เพราะใต้พื้นผิวน้ำ คือนาข้าว ซึ่งเป็นทุ่งนาสีเขียว บางที่ก็กำลังจะเก็บเกี่ยว
เวลานี้ ความเงียบ เข้ามาแทนที่ พร้อมๆ กับความมืด
และไม่มีคำพูดใดๆ ที่จะแสดงความคิดเห็น
จากเพื่อนร่วมทางที่ไปบ้านผู้ใหญ่บ้าน ด้วยกัน
????????
ชีวิตไม่สิ้นก็ดิ้นกันไป ชีวิตไม่ดิ้นก็สิ้นใจ
สู้ กันต่อไปค่ะ
เป็นกำลังใจให้กับพี่น้องร่วมชาติทุกท่านนะคะ
สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกัน
ความเห็น
ก่อนอื่น ตัวเรา ครอบครัว คนใกล้ชิดนี่ล่ะค่ะ
ต้องสร้างกำลังใจ...กลับคืนมาให้ได้
สู้ ๆ ค่ะ
เมื่อมันทุกข์ก็มีความสุขกับมันครับ ทราบว่าสามารถทำนาได้ถึงปีละ ๓ ครั้งครับ
คงมีโอกาสแก้ตัวอีกเป็นกำลังใจให้ครับ
สู้กันต่อไปด้วยลมหายใจที่ยังคง ครับ
อีกไม่ช้า ภาพน้ำเวิ้งว้างท่วมนาข้าวเช่นนี้ จะกลายเป็นอดีตไปแล้ว และกลับมาเขียวขจีอีกนะคะ ขอให้กำลังใจค่ะ
วันนี้ ดูทีวี มีการปลูกข้าวริมน้ำ โดยเอาข้าวไปปลูกบนที่คล้ายๆแพด้วยค่ะ
สู้ สู้ นะ ชีวิตยังมีหวัง คนไทยไม่ทิ้งกัน เป็นกำลังใจให้ผู้ประสพอุทกภัยทุกๆคน
น้ำลดไวไวนะคะ

- เราก็คงต้องสู้กันต่อไป เพราะลูกชาวนาด้วยกันพี่อร
-
นอนตาหลับแล้ว จากนี้ไม่มีอะไรติดค้าง
ฟ้าสว่าง เปิดทางให้เห็นฝั่งฝัน
เคยแพ้ชีวิต ล้มลุกคลุกคลานมานาน
ก็แค่เมื่อวาน วันวานที่มันผ่านเลย