โลกจะเป็นอย่างไร ใจสำคัญกว่า


โลกกับใจ

วันนี้ประเทศไทยเกิดภัยพิบัติทางน้ำทั่วทุกพื้นที่ มากบ้างน้อยบ้างแตกต่างกันไป ก่อนหน้านี้เราเคยเห็นเป็นบางที่บางเวลา เราก็ร่วมแรงร่วมใจกันให้พ้นภัยนั้นๆ ไปได้ แต่ครั้งคราวนี้ทุกพื้นที่ได้รับผลอย่างทั่วถึง จึงเป็นเรื่องที่ทุกคนต้องหันกลับมามองที่ตนเองเป็นหลัก แล้วตั้งสติให้มั่นคงว่าเราจะช่วยตัวเราได้อย่างไร

หันกับมามองที่ตน ตั้งต้นที่ตน มองที่ครอบครัว มองที่บ้านแล้วค่อยขยายไปหาเพื่อนบ้าน ว่าวันนี้เรามี อะไรที่จะต้องแก้ไข จะทำอย่างไร คิดเอาที่มันสามารถทำได้ ณเวลานี้ อย่าไปคิดไกล แก้ไขไปทีละอย่าง เช่นเสื้อผ้า อาหาร ที่พัก เครื่องใช้ไม่สอย ต้องจัดการก่อน

เราช่วยตนเองได้แล้ว เราค่อยบอกคนอื่นว่าเรายังไม่สามารถทำอะไรได้ ที่ยังเหลือ นั่นคือหลักการตามแนววิถีชีวิตแห่งความรู้ความตื่นตัวและความเบิกบานใจ แล้วคนอื่นจึงจะมาช่วยเรา

หากทุกคนเอาแต่ตั้งตารอ เอาแต่ขอ พอไม่เป็น ประเทศชาติเราอาจเสื่อมสิ้นไปในเวลาอันเร็วก็ได้ ภัยเหล่านี้ไม่มีใครปรารถนา เป็นเหตุการณ์ที่ไม่สามารถควบคุมได้โดยลำพัง แต่เราสามารถปรับแก้ให้เบาบางได้ ถ้าเราเป็นอยู่อย่างมีสติ ต้องมองอดีตและอนาคต สิ่งที่คาดคิดกันเล่นๆในอดีต มันอาจเกิดขึ้นได้ในอนาคต เฉกเช่นที่เราเห็นและเป็นอยู่ในเวลานี้ สรุปก็คือโลกมันต้องเป็นไป แต่สำคัญอยู่ที่ใจเรา

ในยามวิกฤตคนไม่ยอมที่จะพ่ายแพ้ แต่ขอให้เหตุการณ์นั้นผ่านเลยไปก่อน ก็จะพลิกวิกฤตินั้นให้เป็นโอกาส คือใจคนไทยจะเข้มแข็งขึ้น ขอปลุกปลอบใจในยามวิกฤต ขอเป็นกำลังใจให้กับทุกๆคน.  

คำสำคัญ (Tags): #มหาจุฬาฯอุบล
หมายเลขบันทึก: 464301เขียนเมื่อ 10 ตุลาคม 2011 08:24 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 20:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (0)

ไม่มีความเห็น

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท