วันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๔ ช่วงบ่ายของวันนี้หลังจากที่กลับมาจากขนของขึ้นที่สูงเพื่อให้พ้นน้ำที่ กศน.ตำบลรางจรเข้แล้ว ยังไม่ทันได้พักให้หายเหนื่อยก็ต้องรีบขับรถไปต่อที่วัดกษัตราธิราช ในเขตตำบลบ้านป้อม อำเภอพระนครศรีอยุธยา เพื่อไปช่วยกันเตรียมต้อนรับรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการและท่านเลขาธิการ กศน.(นายประเสริฐ บุญเรือง)ของเรา ร่วมกันแจกสิ่งของให้กับประชาชนตำบลบ้านป้อมและเรือให้กับชาวบ้านที่ได้รับความเดือนร้อน ไปถึงก็รีบจัดเก้าอี้นั่งสำหรับชาวบ้านที่มาคอยรับสิ่งของ อากาศก็ร้อน หิวก็หิว เหนื่อยก็เหนื่อยแต่ด้วยความเป็นครู กศน. ทำได้ทุกอย่าง ช่วยกันคนละไม้คนละมือแป๊ปเดียวก็จัดโต๊ะเสร็จ หลังจากนั้นก็ไปช่วยจัดสิ่งของใส่ถึงยังชีพของกระทรวงศึกษาธิการ มีเพื่อนพ้องจาก กศน.อำเภอธัญบุรี ปทุมธานีมาช่วยกันหลายคน นำทีมโดย ผอ.ปรีชา ช่วยกันหลังจากนั้นก็ลำเรียงมาวางไว้ข้างหน้าป้ายต้อนรับคณะรัฐมนตรี ตามเวลาที่นัดหมาย ๑๖.๐๐ น. คณะรัฐมนตรีกระทรวงศึกษาธิการก็มาถึงและได้พูดคุยกับชาวบ้านถึงปัญหาที่ได้รับความเดือดร้อนและรับเรื่องไว้พิจารณาให้ความช่วยเหลือในขั้นต่อไป หลังจากนั้นก็ได้มอบของโดยชาวบ้านได้นำคูปองมาแลกสิ่งของกันเป็นจำนวนมาก ครูไก่ได้ช่วยส่งของให้กับท่านผอ. จังหวัด (ดร.ดิศกุล) ส่งต่อให้รัฐมนตรีกระทรวงศึกษาแจกจ่ายแก่ชาวบ้านของมีจำนวนสองพันชุดหมดภายในพริบตาเดียว ชาวบ้านในเขตนี้ได้รับความเดือดร้อนกันจริง ๆ บางบ้านขาดการติดต่อกับข้างนอกเพราะไม่มีเรือที่จะออกมาได้เลย เห็นแล้วน่าสงสารเพื่อนชาวอยุธยาจริง ๆ ค่ะ หลังจากที่ได้มอบของเสร็จเป็นที่เรียบร้อยแล้วทุกคนก็สลายตัวกลับกันหมด เหลือเพียงเจ้าหน้าที่ของจังหวัดไม่กี่คน ที่อยู่ช่วยกันเก็บเก้าอี้และอุปกรณ์ที่ขนออกมา ตัวครูไก่เองก็เป็นคนหนึ่งที่อยู่ช่วยเก็บกับครูอ้อยและคณะเจ้าหน้าที่ในกรม ทุกคนไม่ว่าจะเป็นท่านเลขาธิการ กศน.ของเราก็ยังช่วยกันเก็บทำความสะอาดวัดให้อยู่ในสภาพเดิมก่อนที่จะมีการจัดงานนี้ขึ้น ทุกคนช่วยกันทำโดยไม่ถือยศถือตำแหน่งกันเลย เห็นแล้วเป็นภาพที่ประทับใจมาก ๆ ถึงจะเหนื่อยแต่ก็ภูมิใจว่าพวกเรา กศน.ไม่ทิ้งกันจริง ๆ พอเรียบร้อยเสร็จทุกอย่างแล้วก็ต่างลากลับที่พักของตนเองด้วยสีหน้าที่เหน็ดเหนื่อยแต่ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มแห่งความสุขกันทุกคน ตัวดิฉันเองยังมีหน้าที่ไปส่งน้องอีกสองคนที่อำเภอบางบาลคิดดูรถติดอยู่ตรงตีนสะพานสวนนกเป็นเวลาเกือบชั่วโมงไม่ขยับเขยื้อนเลยหันหัวรถกับมาเข้าทางสีกุก ไม่งั้นไม่ได้กลับบ้านแน่ตลอดเส้นทางที่เข้าอำเภอบางบาลได้มีแนวเขื่อนดินกั้นตลอดน้ำเอ่อล้นเป็นบางพื้นที่สงสารชาวอำเภอบางบาลเหมือนกันที่ถูกล้อมรอบด้วยน้ำ ไม่ต่างอะไรกับเสนาเลยค่ะ
มาเยี่ยมให้กำลังใจครับ ขอบคุณมากที่ครูไก่เป็นหนึ่งในผู้ร่วมด้วยช่วยกันให้งานผ่านไปด้วยดีครับ