เมื่อวันที่ ๖ ตุลาคม ๒๕๕๔ ได้รับโทรศัพท์จากรองนายก อบต.รางจรเข้ว่าน้ำได้ท่วมเข้ามาถึงตำบลรางจรเข้แล้ว ให้ครูไก่รีบเข้ามายกของขึ้นที่สูง เพราะเป็นห่วงว่า กศน.ตำบลรางจรเข้ก็จะไม่พ้นน้ำ เมื่อได้รับแจ้งเช่นนั้นแล้ว ก็รีบชักชวนพี่ตี๋เอารถของศูนย์ออกทันที เป็นห่วงก็แต่ว่าระยะทางที่ต้องเดินทางเข้าไปในพื้นที่นี่น่ะสิ จะมีทางช่วงไหนบ้างที่ขาดเพราะน้ำเอ่อล้นถนนข้ามมาสองข้างทาง เพราะระยะทางที่เข้าตำบลรางจรเข้มีน้ำท่วมล้อมรอบ จากเส้นทางปกติที่เคยใช้สัญจรไปมาตอนนี้ต้องหลีกมาใช้เส้นทางอื่นแทนเท่ากับต้องขับรถอ้อมโลกกันเลยหล่ะ ตลอดทางที่นั่งรถมาก็ภาวะนาอย่างเดียวว่าอย่าให้รถดับนะ เพราะท่าเครื่องดับเมื่อไรเป็นเรื่องแน่ ๆ เนื่องจากว่ารถเครื่องยนต์ไม่ค่อยดี พี่ตี๋บอกว่าเบรคไม่อยู่นะ จึงนั่งไปอย่างเกร็งไปตลอดทาง และตลอดทางที่เข้าไปน้ำเอ่อล้นตลอดสองข้างทางลุยกันเข้าไปเลยหล่ะ ถ้าเป็นออฟโรดก็ดีสิ แต่นี่มันรถ กศน. มันก็ดีนะทนเหมือนครู กศน. อึดน่าดูไม่งั้น มันคงร่วมเดินทางเป็นเพื่อนเรามาอยู่ทุกวันนี้ไม่ได้หรอก มีบ้างที่เขาเกเรเราบ้างครั้งก็เอาเรื่องน่าดู เข็นจนเหนื่อย (ที่พูดถึงเนี่ยรถนะคะ) พอมาถึงหน้า กศน.ตำบลรางจรเข้ โอ้โฮน่าใจหายจริง ๆ มันมาถึงเราแล้วหรือเนี่ย เอ้า ๆ ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรทั้งนั้นรีบยก รีบขนเพราะน้ำมันขึ้นตลอดเวลา ยกของขึ้นที่สูงหมดแล้วก็ค่อยหายห่วงหน่อย หลังจากนั้นก็เข้าไปที่อนามัยประชาสัมพันธ์การรับสมัครนักศึกษาต่อและแนะนำให้ไปสมัครที่ กศน.อำเภอได้เลย หากไม่สะดวกก็มีแผนคิดไว้ในใจว่าจะมาเปิดรับสมัครนักศึกษาที่ กศน.ตำบลสามกอ เป็นสถานที่รับสมัครอีกที่หนึ่งเพื่อเอื้ออำนวยให้กับประชาชนที่สนใจจะสมัครเรียน กศน. กับเราอันนี้เป็นแผนสองที่รองรับไว้ เพราะเนื่องจาก กศน.บ้านโพธิ์ไม่สามารถเข้าพื้นที่ได้เลย รวมทั้ง กศน.รางจรเข้เพราะตอนนี้เส้นทางเริ่มตัดขาดจากโลกภายนอกแล้ว สิ่งเดียวที่พอทำได้ก็คือให้กำลังใจกันและกัน เพื่อนครู กศน.เสนาด้วยกันที่บ้านแต่ละคนก็เกิดปัญหากันทั้งนั้น ทุกคนก็ห่วงทั้งงานห่วงทั้งบ้านก็ขอเป็นกำลังใจให้ทุกคนแล้วกันนะคะ สู้ สู้ เพื่อนครูทั้งหลาย
มาเยี่ยมให้กำลังใจครีบ
ครูนก ศรช.ตำบลวังพัฒนา...อำเภอบางซ้าย..เป็นกำลังใจผู้ที่ถูกน้ำท่วมทุกคนนะคะ..เพราะบ้านครูนกก็ท่วมค่ะ...