ห่วงเหลือเกินประเมินใจฟ้า
ไม่รู้ว่าปวงประชาจะอยู่สุขดีหรือไม่
สังคมเงินตราทุกคนวิ่งหาแต่ผลกำไร
แทบไม่เห็นความเป็นไปได้ ใคร ๆ ก็ดันทุรัง
ห่วงสามอันสัมพันธ์ดังนี้
เหตุผลคนเราต้องมีไปไหนเหมือนคนเคียงข้าง
อีกหนึ่งข้องนั้นรู้จักประมาณในทางสายกลาง
ส่วนข้อสามจำเป็นต้องสร้างภูมิคุ้นกันด้วยความศรัทธา
โลกวันข้างหน้ากลับมาสำนึกฟ้าดิน
ออมไว้ไม่มีหนี้สิน ทำกินอยู่ตามประสาร
พึ่งตนได้ก่อนค่อยคิดการเรื่องพัฒนา
จะเอาชีวิตฟันฝ่าให้ฟ้าเห็นความตั้งใจ
ห่วงสายใยไม่คลายจากฟ้า
เงื่อนไขความรู้ตามมา คุณธรรมนั้นมีหรือไม่
เข้าใจความพอ ไม่รอไม่หวังสร้างสรรค์ชาติไทย
ไม่มีท้อถากถางทางไป ฟ้าคงเบาใจสักวัน
สวัสดีค่ะ น้องครูอิง