ฝนไม่หล่นจากฟ้า นาไม่มีรวงข้าว
แผ่นดินแตกร้าว ใบไม้ไหม้เกรียม
พ่อท่านทรงห่วงใย บันดาลให้เป็นฝนเทียม
ปลุกใบไม้ไหม้เกรียม ยืนสู้ตะวัน
สร้างเขื่อนกักเก็บน้ำ ทำฝายให้ผืนป่า
ปกปักรักษาต้นน้ำลำธาร
เพื่อแผ่นดินไทยนี้ อุดมสมบูรณ์นิรันดร์
ให้ลูกลูกหลานหลาน อยู่ดีกินดี
* แผ่นดินไทยนี้ โชคดีหนักหนา
เพราะพระบุญญา พระบารมี
ข้าพระพุทธเจ้า น้อมเกล้าขออัญชุลี
ขอจงมี พระชนม์มายุยืนนาน
** ฝนก็หล่นจากฟ้า นาก็มีรวงข้าว
แผ่นดินไม่ร้าว เพราะความกันดาร
พ่อท่านทรงเมตตา ประชาจึงเป็นสุขสันต์
ไทยเป็นสุขทั่วกัน เพราะพ่อ
อุทกภัย คลื่นร้ายกระหน่ำ
ไม่ทำ ให้พ่อท้อถอยซักก้าว
ทุกหนทุกทาง พ่อช่วยบรรเทา
พ่อเอาส่วนที่พระองค์ โปรดให้ผันน้ำมาลง เต็มที่ (*, **)
กว่่าเจ็ดสิบปีพ่อได้สร้างถางไทยนี้ ไทยเปรมปรีดิ์พระคุณพ่อทอถักไว้
แผ่นดินแล้งฝนก็มาทั่วฟ้าไทย เปลี่ยนต้นฝิ่นเป็นผลไม้ไทยร่มเย็น