ตกผลึก..การเรียนรู้ในตน

Journal  ครั้งที่ 13

เรื่อง  ตกผลึก..การเรียนรู้ในตน

 

@กราบเรียน     ท่านอาจารย์ ดร.ประเสริฐ  มงคลที่เคารพรัก

           

                        การที่หนูได้มีโอกาสในการเรียนรู้ ณ สถาบันแห่งนี้ ถือว่าเป็นโอกาสที่เปิดรับในขณะที่ได้มีแผนการรองรับในกรณีที่ได้และไม่ได้ และเมื่อได้เข้ามาศึกษาแล้วก็ต้องยึดคติการมุ่งมั่น ตั้งใจและไปสู่เป้าหมายที่วางไว้  หากคิดเชิงเศรษฐศาสตร์ด้านความคุ้มทุนถ้าคิดในระยะสั้น หนูก็คิดว่าอาจจะยังไม่ได้ผลงอกเงยในด้านของคุณภาพหรือปริมาณ ไม่ว่าจะเป็นการคาดการณ์ในเรื่องของผลการเรียน ซึ่งอาจารย์สุเทพก็ได้เกริ่นนำว่าพวกปี 1 ผลการเรียนยังไม่ได้มาตรฐานที่วางไว้ หนูก็ตระหนักรู้ในตนเองรวมถึงประเมินตนเองได้ไม่ต่างจากอาจารย์เท่าใดนัก ดังนั้นในระยะสั้นความคุ้มทุนยังไม่เกิดเมื่อเทียบกับเม็ดเงินที่สูญเสียไป มองไปถึงในระยะยาว 3-5 ปี (คาดว่า) ช่วงระยะเวลาต่อจากนี้ไปก็จะเก็บเกี่ยวดอก ผลผลิตของการศึกษาในระดับนี้ที่ยังมีกระบวนการต่อไปที่จะเป็นฐานการคิด ฐานการประพฤติ ที่สำคัญฐานทักษะชีวิตของตนเองได้

                        ประเด็นที่อาจารย์ได้กรุณาให้ความรู้ แง่คิดและคติเตือนใจหลายสิ่งยังก้องอยู่ในหัวของหนู....การที่ได้รับโอกาสเป็นเพียงประตูบานแรกที่เราจะต้องก้าวเดินผ่านพ้นไป เพื่อไปพบเจอกับสิ่งต่าง ๆ ที่เข้ามา ไม่ว่าจะเป็น  ความสมหวัง-ผิดหวัง  ความยินดี-ยินร้าย  ความกระจ่าง-ระแวง และอีกหลากหลายอารมณ์ สิ่งที่อาจารย์ได้กรุณาด้วยความจริงจากใจ นั่นคือความเมตตาต่อลูกศิษย์ ในทุกด้านอาจารย์ให้ความเอาใจใส่แก่ศิษย์ด้วยความเสมอภาค ความปรารถนาที่ดี ....สิ่งเหล่านี้หนูคิดว่าคงจะไม่สามารถพบเจอได้หรือมีโอกาสที่จะพบเจอไม่มากนักในสังคม ดังนั้นสิ่งหนึ่งที่หนูคิดว่าจะเป็นการตอบแทนในความที่ศิษย์พึงมีต่ออาจารย์ แม้เพียงน้อยนิด ก็คือ การสนองเจตนารมณ์ของอาจารย์ในการที่จะหล่อหลอมความคิดที่ดีผ่านการกระทำที่ดี ดังที่อาจารย์สุเทพได้ให้แง่คิดในการดำรงตนในสังคมไทยยุคปัจจุบัน คือการเป็นมนุษย์ที่สมบูรณ์ทั้งความคิด สติปัญญา อารมณ์ สังคม การเป็นคนดีที่มีความสุข

                        ทั้งนี้ขอขยายความคิดใน ประการแรก การเป็นคนดี ในที่นี้ก็คือการมีวินัย   สิ่งที่พวกหนูควรตั้งใจในด้านวินัยก็คือ การมีความรับผิดชอบเป็นสิ่งสำคัญ ในทุกด้าน ขณะที่สถานภาพของเรามีหลากหลาย บทบาทหน้าที่เราก็มีหลากหลายตามไปด้วย การมีวินัยไม่ใช่แค่ในฐานะบัณฑิต หรือครูอาจารย์เท่านั้น หากแต่ควรจะเป็นทั้งชีวิตของเรา เป็นความเติบโตจากภายในเพื่อจะส่งผลต่อพฤติกรรมภายนอก ประการหนึ่งของคนดีก็คือความมีคุณธรรม จริยธรรมอันควรก่อเกิดแก่ผู้มีภูมิรู้ อาจารย์ได้ชี้ให้เห็นถึงสิ่งที่พึงสังวรณ์สำหรับผู้ที่คิดว่ามีภูมิทั้งหลาย ดังเช่นการเรียนในระดับ ป.เอกที่ อาจารย์ให้ทางเลือกว่า คุณจะเรียนไปเพื่อเป็น specialist หรือ intellectual หลายคนก็คงจะมีคำตอบในใจแต่สำหรับหนูเองคิดว่าในขณะที่เราสวมบทบาทในแต่ละบทบาทนั้นๆ  ถูกยกย่องว่ามีความเชี่ยวชาญ หรือความเก่งอย่างไรก็ตามยังคงต้องแสวงหาความรู้หรือความจริงอยู่อย่างสม่ำเสมอ และพัฒนาต่อยอดเพื่อให้เกิดประโยชน์ในบทบาทหรือในวิชาชีพนั้นๆ ความลำพองในชื่อเสียง เกียรติยศคงไม่ใช่สิ่งที่มนุษย์ที่สมบูรณ์ปฏิบัติ เพราะหากคิดเช่นนั้น  ทุกสิ่งทุกอย่างก็คงจะหยุดและไม่มีการเปลี่ยนแปลงไปสู่สิ่งใหม่ ที่ดี

 

ประการที่สอง การเป็นคนมีความสุข  การเกิดความทุกข์หรือสุขอยู่ที่วิธีคิด หนูคิดว่า

ความสุขของคนเราคงจะมีความแตกต่างกัน สำหรับความสุขของหนูคงจะคล้ายๆ  กับหลาย ๆ คนที่พูดถึง การมองโลกในแง่ดี  หรือการคิดบวก (Positive Thinking) การคิดเช่นนี้สามารถเกิดขึ้นได้กับทุกคน แต่ความต่อเนื่องหรือความเสถียรของอารมณ์ อยู่ที่ระยะเวลาและการฝึกปฏิบัติในสถานการณ์จริง ดังนั้นการแสดงออกซึ่งความสุขจึงไม่สามารถหลอกลวงกันได้ มันเกิดขึ้นจากภายใน ที่นี่ได้หล่อหลอมความเป็นตัวตนที่เปรียบเหมือนหยดน้ำสะอาด ๆ  หลายๆ หยดจากศิษย์รุ่นหนึ่งสู่รุ่นต่อไปเพื่อรวมตัวกันเป็นสายน้ำที่ไหลผ่านไปในพื้นที่ใดก็ยังความสดชื่นแก่พื้นที่ต่างๆ เหล่านั้น

                       

 

ด้วยความเคารพรักอาจารย์อย่างสูง

น.ส.สุจิตรา ปันดี  54253910

ศิษย์สาขาหลักสูตรและการนิเทศ