ธรรมะ (ตอนที่ 11)
"คนทำกรรม(ดี)ใดด้วยทาน
ด้วยความประพฤติสม่ำเสมอ
ด้วยความสำรวม และด้วยการฝึกตน
ย่อมมีความสุข เพราะกรรมนั้น
ย่อมไม่ตามเผาผลาญ(ให้เดือดร้อน )ในภายหลัง"
"ผู้ใด อันผู้อื่นทำความดี ทำประโยชน์ให้ในกาลก่อน
แล้วย่อมสำนึก(คุณของเขา)ได้ ประโยชน์ที่ผู้นั้นปรารถนา ย่อมเจริญ"
"พราหมณ์ !
พระอริยเจ้าย่อมสรรเสริญผู้ฆ่าค วามโกรธ
ซึ่งมีโคนเป็นพิษ ปลายหวาน,
เพราะคนตัดความโกรธนั้นได้แล้ว
ย่อมไม่เศร้าโศก"
"สติกำหนดลมหายใจเข้าออก
อันผู้ใดไม่อบรมให้บริบูรณ์,
ทั้งกายทั้งจิตของผู้นั้นก็หวั่ นไหว"
"ผู้บรรลุธรรมอย่างสุงสุด
ไม่มีความต้องการในโลกทั้งปวง
ย่อมไม่เศร้าโศกในเพราะความตาย
เหมือนหลุดพ้นจากเรือนถูกไฟไหม้ "
"ผู้ขบคิดปัญหาอันลึกซึ้งด้วยใ จ
ไม่ทำกรรมชั่ว อันไม่เป็นประโยชน์เกื้อกูลเลย,
ไม่ละทางแห่งประโยชน์ที่มาถึงตามเวลา,
บัณฑิตทั้งหลายเรียกคนอย่างนั้นว่า ผู้มีปัญญา"
"ผู้มีปัญญาเมื่อปรารถนาสุข ๓ อย่าง
คือ ความสรรเสริญ ความได้ทรัพย์
และความละไปบันเทิงในสวรรค์ ก็พึงรักษาศีล"
ความเห็น (0)
ไม่มีความเห็น