สายฝน ผู้คน วิกฤตการณ์

ความคิดเห็นกับสิ่งที่เป็นไป                   ในชีวิตของคนหนึ่งคนนั้น เจอสิ่งที่คิดว่าเป็นวิกฤตการณ์กี่ครั้ง แน่นอนมันไม่ใช่ครั้งเดียว ฝนที่ตกลงมาเรื่อยๆในค่ำคืนนี้ มันไม่ได้ทำให้ผมหงุดหงิดและรำคาญใจใดๆเลย กลับทำให้ผมรู้สึกมีจิตใจที่สงบมากกว่าเดิมเสียอีก บนถนนที่เปียกชิ้นและรายรอบไปด้วยต้นไม้สองข้างทางพร้อมกับแสงไฟที่สาดส่อง ลงมากระทบกับเม็ดฝนกลับทำให้ชีวิตบนท้องถนนในค่ำคืนนี้สวยงามไปอีกแบบ                     ชายหนุ่มกับหญิงสาว ยืนถกเถียงกันที่หน้าลานจอดรถ ท่ามกลางสายฝนที่ตกลงมาเป็นระยะๆ ซึ่งเข้ากันกับบรรยากาศของความบาดหมางและการโต้แย้งยิ่งนัก  หลายสิบนาทีท่ามกลางสายฝนนั้นชีวิตของเขาทั้งสองถึงวิฤตของชีวิตแล้วหรือ “ไม่” คนนอกอย่างผมตอบคำถามอยู่ในใจอย่างเข้าข้างตนเอง หลังจากผมเสร็จสิ้นธุระและกำลังออกจากลานจอดรถแห่งนั้นทั้งสองคนก็คืนดีกัน แต่สายฝนก็ยังตกลงมากอย่างไม่ขาดสาย                       ผมได้อ่านบทความ เรื่องเกี่ยวกับวิกฤตการณ์ด้านพลังงานของประเทศในปัจจุบัน แวบหนึ่งของความทรงจำบอกว่า นี่ไม่ใช่ครั้งแรกในชีวิตของผมที่ประเทศไทยได้ประสบกับปัญหาแบบนี้ ในความททรงจำที่เลือนรางในครั้งนั้น สถานีโทรทัศน์จะปิดหลังจากที่ข่าวภาคค่ำเสร็จสิ้นลง โฆษณาส่วนใหญ่จะเป็นไปเพื่อการสร้างจิตสำนึกของชนในชาติเพื่อการอนุรักษ์ พลังงาน รัฐบาลในสมัยนั้นทำได้สำเร็จ และเป็นพื้นฐานที่แข็งแกร่งให้กับเศรษฐกิจไทยอีกสิบกว่าปีต่อมา ก่อนที่เศรษฐกิจไทยแทบจะล่มสลายอีกครั้งในปี 2540 น่าเสียดายที่หลายครั้งผมมักจะลืมเลือนความทุกข์ยากของตนเองในอดีตอยู่บ่อยๆ ดังนั้นการแก้ปัญหาจึงไม่ใช่การเฝ้ารอความหวัง หรือรอคอยให้ใครมาแก้ให้ จะปิดห้างกี่ทุ่ม ปิดปั้มน้ำมันกี่โมง ชีวิตของผมคงไม่มีการเปลี่ยนแปลงมากนัก ยกเว้นหากผมต้องเดินทางระยะไกลในตอนกลางคืน อาจจะต้องมีการเตรียมตัวและวางแผนอย่างดีก่อนการเดินทางมากกว่าเดิม                     หลายวันก่อนมีข่าวเกี่ยวกับการบุกทำลายแปลงทดลองมะละกอแห่งหนึ่ง โดยองค์กรเอกชนที่มีชื่อเสียง โดยส่วนตัวผมไม่เห็นด้วยกับพืชพันธุ์ที่มีการปรับปรุงพันธุกรรมโดยขัดต่อ หลักของธรรมชาติ(แต่การกระทำขององค์กรแห่งนี้ก็ใช่ว่าจะถูกต้องนัก) เกษตรอินทรีย์ไม่ใช่เรื่องใหม่ของคนไทย เพราะปู่ย่าตายายของเราได้ทำกันมาอย่างยาวนานก่อนที่เราจะมองข้ามและลืม เลือนมันไป ประเด็นที่น่าสนใจของผมจึงไม่ได้อยู่ที่พืชชนิดนั้นจะเปลี่ยนแปลงพันธุกรรม หรือไม่ ผมกลับได้รู้ซึ้งถึงข้อจำกัดในการรับรู้ข่าวสารของตนเอง ที่มีอยู่อย่างน้อยนิดเหลือเกิน เพราะครั้งหนึ่งผมได้เป็นบุคคลหนึ่งในหลายๆคนที่ได้มีโอกาสไปรับแจกพืช พันธุ์เหล่านั้นจากที่แห่งนี้ โดยเข้าใจว่าเป็นพืชพันธุ์ที่ได้รับการปรับปรุงตามปรกติ เพราะหากผมรู้ว่ามีการปรับปรุงโดยขัดต่อหลักธรรมชาติแล้วผมคงไม่ต้องเดิน ทางไปเอามาปลูก สิ่งที่น่าเศร้าใจคือ “ผมได้รับรู้ในสิ่งที่คนอื่นอยากให้ผมรู้ โดยไม่ใช่สิ่งที่ผมต้องการจะรู้อย่างแท้จริง” การรับรู้ข่าวสารต่างๆอย่างระมัดระวังจึงเป็นสิ่งที่จำเป็นในปัจจุบัน ไม่เช่นนั้นผมอาจจะถูกพัดพาไปตามกระแสเหมือนเช่นที่เคยเป็นมาอีกก็ได้                       ผมชอบมองดูระบบในระดับจุลภาค(จุดเล็กๆ)  มากกว่าที่จะมองแบบมหภาค(ขนาดใหญ่) เพราะผมเชื่อว่าสิ่งใหญ่จะขับเคลื่อนไปอย่างไรนั้นย่อมมาจากการเปลี่ยนแปลง ของสิ่งเล็กๆที่ประกอบมันขึ้นมา ความสนใจของผมจึงตกอยู่ที่คน และสิ่งแวดล้อมใกล้ๆตัว  มากกว่าสิ่งที่อยู่ไกลตัวออกไป หลังสายฝนที่ตกลงมาอย่างหนักเมื่อคืน ในเช้าของวันใหม่ที่ค่อนข้างสดใส เพราะเสียงนกกาที่อาศัยอยู่ในสวนรอบๆที่พัก ส่งเสียงปลุกตั้งแต่เช้า ทุกอย่างกำลังเริ่มทำหน้าที่ของตนเอง ผมก็เช่นกัน บนต้นไม้เล็กๆในสวนหย่อมข้างลานจอดรถ นกกระจอกกำลังบินคาบหญ้ามาไว้ในรังของตนเอง อันเป็นสัญญาณบ่งบอกว่าชีวิตใหม่ๆกำลังจะเริ่มขึ้น                                 ความ รุ่มร้อนของจิตใจที่ได้ก่อตัวขึ้นเมื่อหลายวันที่ผ่านมา ค่อยๆสลายตัวออกไปจากจิตใจ วันนี้ผมยังไม่รู้สึกโกรธ รู้สึกไม่ดีในจิตใจ ซึ่งก็ถือว่าเป็นวันที่เริ่มต้นได้ดีอีกหนึ่งวันของชีวิต ปปป ป.ล. 1. ความคิดเห็นส่วนตัว ไม่มีเจตนาที่จะทำให้ บุคคล องค์กร หรือ สถานที่ใดๆ ได้รับความเสียหายทั้งสิ้น

20 สิงหาคม 2547 เวลา : 16:07:00

 

 

 

...นี่คือบทความจากคุณ Cphucphu (นามแฝง) เป็นบุคลากรที่ทำงานด้านวิชาการจากขอนแก่น
ท่านเป็นชาว ต.กุดโดน อ.ห้วยเม็ก จ.กาฬสินธุ์
ซึ่งมีมุมมอง ความคิดเห็นที่น่าสนใจและหลายคนที่ได้อ่าน ประทับใจในบทความนี้
จึงนำมาเผยแพร่อีกครั้ง
ติดต่อผู้เขียนบทความท่านนี้
e-mail : [email protected]