สมบัติที่มีค่าที่สุดของเราคือ...
ช่วงไม่กี่เดือนมานี้ ได้มีโอกาสอ่านหนังสือคำสอนของท่านพุทธทาสติดๆกันมาหลายเล่มทีเดียว โดยเป็นความบังเอิญที่น่าดีใจ เพราะถ้าหยิบหนังสือเล่มไหนอ่านแล้วถูกใจ ตรงจริต ก็จะอ่านได้จบในเวลาอันรวดเร็ว น่าอัศจรรย์ที่ท่านมีผลงานมากมายมหาศาลเอาไว้สอนคนรุ่นหลัง เป็นมรดกที่ล้ำค่าจริงๆสำหรับโลกนี้ เพราะอ่านกี่ครั้งกี่รอบก็เตือนสติได้เสมอทุกชิ้นงาน
น่าแปลกที่ได้อ่านในยามที่ร่างกายตัวเองไม่แข็งแรงเหมือนแต่ก่อน แล้วเคยคิดรำคาญตัวเองที่ไม่สามารถเข็นให้ทำอะไรที่เคยทำได้ เพราะเป็นคนไฮเปอร์ที่ชอบทำอะไรหลายๆอย่างในเวลาเดียวกัน พอทำไม่ได้เหมือนเดิมก็จะรู้สึกห่อเหี่ยวใจไปบ้าง แต่พอได้อ่านคำสอนท่านพุทธทาสแล้วทำให้ได้ย้อนกลับมาติดตามตัวเองมากขึ้น
คิดได้ว่า การที่เราอยากทำอะไรๆที่เราคิดว่าเป็นประโยชน์ต่อใครๆนั้น บางครั้งทำให้เราลืมตัวเอง อาจจะคิดว่าตัวเองมีความสุขที่ได้ทำ แต่ลืมคิดถึงร่างกายที่คิดว่าตัวเองเอาใจใส่เพียงพอแล้ว ดูแลเขาพอแล้ว แต่เอาเข้าจริงก็ดูแลเพียงภายนอก ไม่ได้ดูแลให้ครบถ้วนสมกับที่ใช้เขาหนักหน่วง
เป็นความโชคดีของตัวเองอีกอย่างที่จะมีอะไรมาลงตัวให้เสมอ นั่นคือ ไม่รู้ว่าจับพลัดจับผลูอีท่าไหน อยู่ดีๆก็ได้จังหวะไปฝึกโยคะกับอาจารย์ที่ศูนย์สุขภาพเเบบองค์รวมเเละภูมิปัญญาตะวันออก คณะพยาบาลศาสตร์ในช่วงเย็น (ที่เคยหาเวลาแทบไม่ได้) แทบทุกวัน หลังจากที่เคยพยายามหัดทำด้วยตัวเองจากตำราต่างๆได้บ้างไม่ได้บ้าง แต่ก็รู้ถึงประโยชน์จากความผ่อนคลายที่ได้เสมอทุกครั้งที่ลองทำเอง มาคราวนี้ได้ลองฝึกครั้งละไม่ต่ำกว่าชั่วโมง ได้มีเวลาติดตามลมหายใจของตัวเองอย่างจริงจัง ได้รู้ว่าลมหายใจของเรานี้มีคุณค่ามากจริงๆ นอกจากจะขนถ่ายอากาศดีๆไปหมุนเวียนให้อวัยวะต่างๆแล้ว การอยู่กับลมหายใจเข้าออก ทำให้เราเห็นความจริงอะไรๆขึ้นอีกมาก มองเห็นชัดเจนว่า สิ่งที่เราควบคุมได้ในชีวิตของเรานั้น มีก็เพียงลมหายใจนี้เอง และหากเราไม่มีลมหายใจ เราก็ไม่มีอะไรเหลือเลย เป็นสมบัติคู่กายที่หากเราไม่มี ก็ไม่มีทางที่เราจะทำอะไรได้เลย จะไปซื้อหาแลกเปลี่ยนเอามาจากไหนก็ไม่ได้ มีสมบัติอะไรมากมายแค่ไหนก็ซื้อหาลมหายใจที่มีคุณภาพไม่ได้ รู้แล้วค่ะว่า อะไรคือสิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิต...หากเรายังอยากจะทำประโยชน์ให้กับโลกนี้ต่อไป
ฝากบันทึกนี้ไว้ เพื่อเตือนตนเองว่า ให้อยู่กับลมหายใจทุกขณะจิต ติดตามให้รู้ตัวตลอดแล้วเราจะเบาสบาย ไม่มีอะไรสำคัญมากไปกว่าลมหายใจที่เรามี ทุกอย่างผ่านมาและผ่านไป เรื่องดีก็ดี เรื่องไม่ดีก็ดี เรื่องที่ถูกใจเราก็ดี เรื่องที่ไม่ถูกใจเราก็ดี ไม่มีอะไรที่เราต้องไปกังวลให้เป็นยังไง เพราะทุกอย่างมีทางของมันเอง เราดูแลลมหายใจของเรา ทำสิ่งที่ต้องทำอย่างมีความสุขกับลมหายใจที่มี แล้วชีวิตนี้ก็จะเบาสบาย พยายามทำอยู่และจะทำต่อๆไปค่ะ
ความเห็น (5)
สมบัติที่มีค่า ที่สุดที่เรามี..คือทุกขณะจิตลมหายใจเข้าออก
ขอบคุณสำหรับประโยคสั้นๆ ได้ใจความนี้ไว้เตือนตัวเองคะ
เมื่อเรามีสุขภาพดี เราจึงจะดูแลคนอื่นได้
เมื่อรักตัวเองเป็น เราจึงจะรักคนอื่นเป็น
สวัสดีค่ะพี่โอ๋
แวะมาบอกว่า จะฝากความคิดถึงผ่านไปกับน้องมะปราง รอรับด้วยน่ะค่ะ^V^
ชอบจริงๆครับ กับวลีที่ว่า "ทำสิ่งที่ต้องทำอย่างมีความสุข กับลมหายใจที่มี"
ขอบคุณมากนะครับ
สมบัติที่มีค่าในชีวิตของคนเรา
วันนี้ผมหาหมอจัดกระดูกมา ไปเจอคุณครูสอนโยคะที่ต้องมาหาหมอ กำลังยืดเส้นยืดสายอยู่
ผมแปลกใจเพราะเธอรูปร่างดีมาก แล้วทำไมต้องมาหาหมอ ถามไปจึงได้คำตอบ
เธอบอกว่าเจออุบัติเหตุทางรถยนต์หลายครั้ง ต้องการความช่วยเหลือ
อีกทั้งเธอบอกว่าครูสอนโยคะนั้น บางคนไม่น่าที่จะสอนได้ บางคนสอนระดับสูงๆ คนบ้างคนทำไม่ได้
ทำแล้วเจ็บตัวเสียเปล่า ต้องระวังไว้ก่อนครับ