beeman 吴联乐
นาย สมลักษณ์ (ลักษณวงศ์) วงศ์สมาโนดน์

ยำใหญ่...


..ใส่สารพัด วางจานจัดหลายเหลือตรา...เขียนแบบบ่นๆ

   วันนี้นึกครึ้มใจ เพราะว่าสมาชิกชาว GotoKnow ที่เป็น blogger คนเก่าๆ หายหน้าหายตากันไปหมด เหลือเพียงปรมาจารย์เจ้าเก่าเพียงท่านเดียว เลยไปเที่ยวดูบันทึกต่างๆ ของ GotoKnow ในภาพรวม

  แล้วอยากเขียนแบบบ่นๆ ไปเรื่อยๆ ดังนี้ครับ

  • คุณเอื้อหลายท่านพยายามเปิดบล็อกของตัวเอง แต่ก็ทำได้เพียงแค่เปิดบล็อก หรืออย่างดีก็มี 1-2 บันทึก
  • ผมเห็นว่า ท่านใดที่เปิดบล็อกและตีพิมพ์บันทึก (แบบมีคุณภาพหน่อย) สัก 10 บันทึกถือว่าสอบผ่าน
  • มีคนเข้ามาฝึกทำบล็อกและบันทึกหลายท่านทำไม่ถูกวิธี เพราะว่า เป็นพวกครูพักลักจำ
  • พวกที่เข้ามา test นี้ ควรพิมพ์ใน mode "ไม่แสดงบันทึกต่อผู้อื่น" ไปก่อนนะครับ แก้ไขดีแล้ว จึง "อนุญาตให้แสดงข้อคิดเห็น" เพื่อให้บันทึกของท่านถูกซ่อนเอาไว้ก่อน
  • หลายบันทึก เป็นเรื่องราวที่มีการเขียนแล้วใน GotoKnow แต่ก็มักจะนำมาเขียนกันอีก เพราะอาจไม่มีเรื่องที่จะเขียน เช่น เรื่องบล็อก, และบันทึก
  • และไม่ค่อยได้ไปอ่านบันทึกของผู้อื่นด้วย
  • แต่ท่านทั้งหลายก็ต้องทำใจ เพราะว่านี่เป็นสนามให้ฝึกหัดเขียน และฝึกหัดอ่านด้วย
  • หลายคนเขียนภาษาไทยผิดบ่อยๆ ควรตรวจเช็คคำผิดก่อนตีพิมพ์ด้วย หรือพยายามกลับมาดูบันทึกของตัวเองเพื่อแก้ไขด้วย
  • มีคำกล่าวว่า "ผู้ที่ปราบเซียนนักพูดก็คือเด็ก" และ "ผู้ปราบเซียนครู/อาจารย์ก็คือนักเรียน/นิสิต/นักศึกษา" นี่เอง เหตุเพราะว่าบอกหรือสอนแล้วเขาไม่เชื่อฟังหรือไม่ทำตาม
  • ใน GotoKnow ก็มีการลปรร. กันเป็นกลุ่มๆ เป็นวัฒนธรรมที่ดี
  • ใครอยากให้มีข้อคิดเห็นมากๆ ต้องหัดไปเยี่ยมเยียนบล็อกอื่นๆ ให้สนิทสนมคุ้นเคยกันเข้าไว้ ตามหลัก "อยากได้ของขวัญจากเขา ต้องเอาของขวัญไปให้เขาก่อน" "อยากให้เขายกมือไหว้เรา เราต้องยกมือไหว้เขาก่อน" แบบนั้น
  • โลกคือหมู่สัตว์ ที่พร่องอยู่เป็นนิตย์ ไม่รู้จักอิ่ม เป็นทาสแห่งตัณหา
  • โลกคือหมู่สัตว์ ไม่มีอะไรเป็นของของตน จำต้องละสิ่งทั้งปวงไป
  • โลกคือหมู่สัตว์ อันชรานำเข้าไปใกล้ ไม่ยั่งยืน
  • สุดท้ายตามหลักอนิจจัง blogger ยุคแรกๆ (หรือแม้กระทั่งยุคหลังๆ) คงต้องล้มหายตายจากกันไปบ้าง ใครยังไม่ได้ไปแสดงความยินดีกับใคร ก็ควรรีบไปแสดงความยินดีเสีย ก่อนที่จะจากหายกันไป....

หมายเหตุ ของฝากจาก http://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=monnira&group=31
ดูเพิ่มเติมใน http://www.kidsquare.com/fun/cook/pfood.php

 กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน
พระราชนิพนธ์ของ ร.2


แกงไก่มัสมั่นเนื้อ นพคุณ พี่เอย
หอมยี่หร่ารสฉุน เฉียบร้อน
ชายใดบริโภคภุญช์ พิศวาส หวังนา
แรงอยากยอหัตถ์ข้อน อกให้หวนแสวง ฯ


มัสมั่นแกงแก้วตา หอมยี่หร่ารสร้อนแรง
ชายใดได้กลืนแกง แรงอยากให้ใฝ่ฝันหา

ยำใหญ่ใส่สารพัด วางจานจัดหลายเหลือตรา
รสดีด้วยน้ำปลา ญี่ปุ่นล้ำย้ำยวนใจ

ตับเหล็กลวกหล่อนต้ม เจือน้ำส้มโรยพริกไทย
โอชาจะหาไหน ไม่มีเทียบเปรียบมือนาง

หมูแนมแหลมเลิศรส พร้อมพริกสดใบทองหลาง
พิศห่อเห็นรางชาง ห่างห่อหวนป่วนใจโหย

ก้อยกุ้งปรุงประทิ่น วางถึงลิ้นดิ้นแดโดย
รสทิพย์หยิบมาโปรย ฤๅจะเปรียบเทียบทันขวัญ

เทโพพื้นเนื้อท้อง เป็นมันย่องล่องลอยมัน
น่าซดรสครามครัน ของสวรรค์เสวยรมย์

ความรักยักเปลี่ยนท่า ทำน้ำยาอย่างแกงขม
กลอ่อมกล่อมเกลี้ยงกลม ชมไม่วายคล้ายคล้ายเห็น

ข้าวหุงปรุงอย่างเทศ รสพิเศษใส่ลูกเอ็น
ใครหุงปรุงไม่เป็น เช่นเชิงมิตรประดิษฐ์ทำ

เหลือรู้หมูป่าต้ม แกงคั่วส้มใส่ระกำ
รอยแจ้งแห่งความขำ ช้ำทรวงเศร้าเจ้าตรากตรอม

ช้าช้าพล่าเนื้อสด ฟุ้งปรากฏรสหื่นหอม
คิดความยามถนอม สนิทเนื้อเจือเสาวคนธ์

ล่าเตียงคิดเตียงน้อง นอนเตียงทองทำเมืองบน
ลดหลั่นชั้นชอบกล ยลอยากนิทรคิดแนบนอน

เห็นหรุ่มรุมทรวงเศร้า รุ่มรุ่มเร้าคือไฟฟอน
เจ็บไกลในอาวรณ์ ร้อนรุมรุ่มกลุ้มกลางทรวง

รังนกนึ่งน่าซด โอชารสกว่าทั้งปวง
นกพรากจากรังรวง เหมือนเรียมร้างห่างห้องหวน

ไตปลาเสแสร้งว่า ดุจวาจากระบิดกระบวน
ใบโศกบอกโศกครวญ ให้พี่เคร่าเจ้าดวงใจ

ผักโฉมชื่อเพราะพร้อง เป็นโฉมน้องฤๅโฉมไหน
ผักหวานซ่านทรวงใน ใคร่ครวญรักผักหวานนาง ฯ

 

 

หมายเลขบันทึก: 45393เขียนเมื่อ 20 สิงหาคม 2006 08:20 น. ()แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม 2013 08:17 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)
อยากกินยำใหญ่ ค่ะท่าน กาพย์ที่ท่านยกมานั้น นานมากแล้วแต่ยังคงกังวาล....ในห้วงคำนึง...ไม่น่าเชื่อว่าเห็นวรรคแรก.....สามารถท่องได้จนจบผิด เพียง 2....... 3 คำเท่านั้น  เรียกว่า "อมตะ" .....blogger เช่นกันคงมีความเป็น...อมตะ....แห่งเนื้อหาของตน
อีกรอบค่ะกับคำ  ....กังวาล.....กังวาน...

สวัสดีคะ...

มีหลายประเด็น...มากเลยคะ..ที่โดนใจ..เช่น

  • หลายบันทึก เป็นเรื่องราวที่มีการเขียนแล้วใน GotoKnow แต่ก็มักจะนำมาเขียนกันอีก เพราะอาจไม่มีเรื่องที่จะเขียน เช่น เรื่องบล็อก, และบันทึก

 

แต่นั่นก็เป็นสิทธิ์ของผู้บันทึก..ขึ้นกับว่าผู้เสพจะเลือกเสพสารแบบใดใด...แต่บางทีบ่อยเข้าๆ...ก็เบื่อคะหากว่าผู้บันทึกไม่ใส่ "กึ๋น"...ของตัวเองเข้าไป..เสน่ห์แม้เป็นเรื่องซ้ำ...ก็น่าจะเขียนมามุมตน...ก็จะดีนะคะ..

สำหรับประเด็นอื่นๆ...กะปุ๋มเก็บใส่คลังขุมความรู้ของ"ตน"ไว้เรียบร้อยแล้วคะ....

ขอบคุณคะ

กะปุ๋ม

  • ขอขอบคุณ คุณเมตตาครับ ที่เข้ามาร่วมแจม ว่ายังจำกาพย์ได้ แต่ผมจำได้ไม่เกิน 2 บรรทัดหรอกครับ และจำขาดเป็นช่วงๆ
  • สุดท้ายมาแก้ไขคำว่า "กังวาน" (ถูก)
  • ขอขอบคุณ คุณกะปุ๋มที่เข้ามาลปรร. (แลกเปลี่ยนเรียนรู้) นะครับ
  • เห็นด้วยกับสิ่งที่ ลปรร.มานะครับ
  • เคารพในความแตกต่าง แต่ต้องแสดง "กึ๋น" ของตนออกมาด้วย
  • ใช้คำนอกหน่อย คือ ต้อง "digest" ด้วย
  • ไม่ใช่ copy & paste
  • แวะมาทักทายและเก็บความรู้เสียดายคนรุ่นแรกๆนะครับ
  • เข้ามาอ่านบ่อยๆแต่บางครั้งไม่ทิ้งร่อยรอยหรือถามคำถามไว้กลัวอาจารย์ beeman ว่าเป็นเจ้าหนู จาไม ครับ ฝากทักทายทุกท่าน ในสกศ ด้วยครับ

ไม่ค่อยกล้ามาสนทนากับท่านค่ะ

แต่วันนี้กล้า  เพราะ  เห็นนำบทอาขยานเก่าๆมาลงบันทึก  คงจะรุ่นเดียวกัน  หรือไม่ก็สมัยเดียวกัน

สารภาพว่า  เข้ามาวันแรกเมื่อหลายเดือนก่อน ได้อ่านบันทึกของท่าน  ก็เกิดความสนใจ  เพราะชอบความหวานของน้ำผึ้ง

ทึ่งกับ  ครูภูมิปัญญา   อะไรอะไรอีกหลายอย่าง

หากผิดพลาดประการใด  ขออภัยค่ะ

เรียน

  • คุณ สิริพร กุ่ยกระโทก กับผมคงอยู่ในรุ่นที่ใกล้ๆ กันนะครับ ขอบคุณที่แวะมาทักทาย เข้ามาบ่อยๆ ก็ไม่ผิดกติกานะครับ
  • คุณ นาย ขจิต ฝอยทอง (อย่าอ่านว่าเป็น "คุณนาย" นะ เดี๋ยวจะผิดความหมาย) เข้ามาถามบ่อยๆ ก็ได้ครับ จะไม่ว่าหรอกว่าเป็นเจ้าหนู "จำไม" เดี๋ยวนี้ที่บล็อกของคุณขจิตมีคนเข้าไปเยี่ยมมากเลย นโยบาย (กลยุทธ์) เข้าไปเยี่ยมบล็อกคนอื่นก่อนใช้ได้ผลดีนะครับ

อยากได้ความหมายของบทนี้อะครับ

ช่วยตอบทีนะครับ

อยากด้ายความหมายของบทนี้เหมือนกาน

ช่วยหาหั้ยด้วยนะค่ะ

จาเปิดเทอมแล้ว

ยังม่ายด้ายทามเลย

ช่วยบอกด้วยนะคร่า

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท