พุ่มพวง (๖) ทุ่งนางคอย

 

 

ท้องทุ่งนาครานี้พี่ทิ้งทุ่ง

ไปหลงกรุงหลงโนบราลืมนาหนอง

หลงแสงสีลืมสิ้นกลิ่นน้ำคลอง

ลืมพวกพ้องน้องพี่ที่บ้านนา

ลืมกลิ่นโคลนทิ้งข้าวกล้าหาห้างใหญ่

 หลงแสงไฟราตรีกาลร่านตัณหา

 ลืมกระทั่งหนังตลุง.... มุ่งมายา

 ลืมโนราห์เคยนั่งดูคู่สองเรา 

กลับจากนาคราเย็นไม่เห็นพี่

ร้าวฤดีเดินเดี่ยวเปลี่ยวใจเหงา

เคยหยอกเอินเดินคู่กันเหนื่อยบรรเทา

กลับไร้เงาพี่เคียงมาคราสายัณห์

   น้องอับอายขายหน้าคราเพื่อนถาม

ทุ่งเคยงามกลับหม่นเพราะคนหยัน

พี่อย่าลืมรากเหง้าลืมเผ่าพันธุ์

 ท้องนานั้นคือชีวิตครวญคิดดู

เพลง : ทุ่งนางคอย
ศิลปิน : พุ่มพวง ดวงจันทร์

มอง ลิบลิ่วแถวทิวพนา

 ใกล้ค่ำย่ำสนธยา กลุ่มชาวนาก็เริ่มจากงาน

 คุณพ่อเดินหน้า เราพากันเดินกลับบ้าน

 ท้ายสุดนั่นคือแฟนฉัน

 เมื่อ ก่อนนั้น รักปาน จะกลืน

 สอง เราเดินเคียงคู่สุขสันต์

อยู่อย่างนี้ทุกวัน เธอกับฉันรักกันหวานชื่น

เป็นบางโอกาส เรานัดพบกันกลางคืน

ว่ารักจะไม่เป็นอื่น จะยั่งจะยืนไม่จากไม่จร

แต่พอไม่นาน เธอจากบ้านเกิดเมืองเรา

ทุ่งนาดูช่างเงียบเหงา

จากบ้านเราเข้าพระนคร

คงลืมเสียแล้วน้องแก้วเคยรักมาก่อน

มันเหมือนเป็นลางสังหรณ์ ว่าต้องจรจากฉันไกล

แล้ว ต่อมามินานเท่าไร

ข่าวเธอนั้น หายไปก็กระจายอายคนแถวนั้น

จะรอจนกว่า เธอนั้นจะมาเยี่ยมบ้าน

ฉันคอยเธอนานแสนนาน

ไม่เห็นเธอนั้นผ่านมาอีกเลย

..แล้ว ต่อมามินานเท่าไร

ข่าวเธอนั้น หายไปก็กระจายอายคนแถวนั้น

จะรอจนกว่า เธอนั้นจะมาเยี่ยมบ้าน

ฉันคอยเธอนานแสนนาน

ไม่เห็นเธอนั้นผ่านมาอีกเลย

 

 

[โสภณ เปียสนิท]

พุ่มพวงตอนนั้นเสียงยังแจ่มแจ๋วอยู่เลยนะครับ

[รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)]

สวัสดีค่ะท่าน ผศ.

โสภณ เปียสนิท

• เพลงนี้เป็นเพลงที่ครูอิงโปรดมากค่ะ
• ฟังแล้วคิดถึงบรรยากาศตอนเด็ก ๆ ตอนที่ญาติพี่น้องเลิกนาตอนเย็น เดินไปตามคันนา เป็นแถว 
• เสียงของพุ่มพวงไพเราะ หนักแน่น  แม้ว่าจะมีนักร้องท่านอื่น ๆ นำเพลงพุ่มพวงไปร้องก็ไม่ไพเราะเท่า ในเรื่องของความหนักแน่นในน้ำเสียง และความชัดเจนของถ้อยคำ
• ขอบพระคุณท่าน ผศ.ที่แวะมาเยี่ยมเยียน