เพลงไทยประกอบบทเรียน

เพลงไทยประกอบบทเรียน

เพลงไทยประกอบบทเรียน เป็นวิชาบังคับวิชาหนึ่งที่นักศึกษาครู สาขาภาษาไทย วิทยาลัยการฝึกหัดครู ทุกคนต้องเรียน ซึ่งปีนี้เราได้เรียนกับอาจารย์พิเศษ ซึ่งท่านเป็นผู้เชี่ยวชาญทางด้านนี้โดยเฉพาะ ท่านชื่อท่านอาจารย์มัณฑนา อยู่ยั่งยืน คีตศิลปิน สำนักการสังคีต กรมศิลปากร

การเรียนของเราก็จะเรียนการขับเสภา การเห่เรือ การสวดโอ้เอ้วิหารลาย การพากษ์โขน มีเพลงกล่อมเด็กด้วย ซึ่งเนื้อหาที่เรียนอาจารย์ก็จะคัดบทประพันธ์ที่ใช้สอนนักเรียนที่เราคุ้นเคยกันดี มาสอน ช่วงนี้อาจารย์กำลังสอนการสวดโอ้เอ้วิหารลาย ก็เลยขอยกตัวอย่างการสวดโอ้เอ้วิหารลายนะคะ

บทประพันทธ์ที่นำมาสวดโ้อ้เอ้วิหารลาย คือ บทประพันธ์ จากวรรณคดีเรื่อง กาพย์พระไชยสุริยา ซึ่งวรรณคดีเรื่องนี้แต่งโดย สุนทรภู่  ความยากง่ายของการสวดจะขึ้นอยู่กับชนิดของคำประพันธ์ กาพย์ยานี 11 น่าจะง่ายที่สุด และกาพย์สุรางคนางค์ 28 น่าจะยากที่สุด

ตัวอย่าง ยานี 11 (แม่ ก กา)

บทว่า

       สาธุสะจะขอไหว้       พระศรีไตรสรนา 

พ่อแม่แลครูบา                 เทวดาในราศี 

เมื่อจะสวดจะออกเสียงระหว่างวรรคแทรกการเอื้อน คือ

บาท ๑ สาธุสะ(เอิง เอิง หึ เอ้ย)จะ(เอิง เอิง เอย)ขอไหว้(เอิง เอิง หึ เอ้ย)

  พระ(เอิง เอิง เอย)ศรีไตร(เอ่อ หึ เออ หึ เอ้ย)สะ(เอ๊ย)รณา(เอ่อ เออ หึ เออ เอิง เอย.. เอ๊ย)

บาท ๒ พ่อแม่(เอิง เอิง หึ เอ้ย)แล(เอิง เอิง เอย)ครูบา(เอิง เอิง หึ เอ้ย)

  เท(เอิง เอิง เอย)วดา(เอ่อ หึ เออ หึ เอ้ย)ใน(เอ๊ย)ราศี(เอ่อ เออ หึ เออ เอิง เอย.. เอ๊ย)

 ตัวอย่าง ฉบัง 16 (แม่กง)

         ขึ้นกงจงจำสำคัญ           ทั้งกงปนกัน

รำพันมิ่งไม้ในดง  

เมื่อจะสวดจะออกเสียงระหว่างวรรคแทรกการเอื้อน คือ

         ขึ้นกงจงจำ(เอิ้ง เออ เฮ้อ เอย)สำคัญ           ทั้งกง(เอิ้ง เอย)ปนกัน

รำพัน(ฮือ อือ)มิ่งไม(เอย...ฮือ..เออ..ฮือ..เออ..) ในดง  (..เอ้ย)

การเรียนแรก ๆ ก็ไม่มีใครกล้าทำ เพราะกลัวทำไม่ได้บ้าง กลัวว่าเสียงตัวเองไม่เพราะบ้าง แต่อาจารย์จะคอยบอกเสมอว่า อย่าไปอายเสียงตัวเอง ฝึกไปเรื่อย ๆ แล้วจะรู้ว่าเสียงเราเพราะ ถึงทำไม่ได้อย่างครู ก็ขอให้รู้ว่าทำอย่างไร อีกอย่างหนึ่งอาจารย์จะคอยบอกว่า "ครูอยากให้เธอได้จากตรงนี้ไป จะได้เอาไปสอนเด็กได้ ถ้ามาเรียนแล้วไม่ได้อะไรเลย จบไปแล้วปริญญาบัตรก็จะกลายเป็นแค่กระดาษเปล่าที่ไร้ค่าใบหนึ่ง"

[ครูเล็ก]

สวัสดีค่ะ..ปานทอง

ถึงทำไม่ได้อย่างครู ก็ขอให้รู้ว่าทำอย่างไร

คำ..คำนี้กินใจนัก สำหรับครูแล้ว รู้สึกว่ามันยากมากเลย

แต่ครูก็เชื่อว่า ปานทองทำได้ และจะสามารถทำได้ดีด้วย

เป็นความรู้..ที่ควรนำออกมาแบ่งปัน ให้ผู้ไม่รู้ได้แสวงหา

ถ้ามาเรียนแล้วไม่ได้อะไรเลย จบไปแล้วปริญญาบัตรก็จะกลายเป็นแค่กระดาษเปล่าที่ไร้ค่า

ความจริง..มันเป็นอย่างนั้น หากเราไม่กล้า ถ้าไม่กล้า..ก็ไม่ก้าว

[ปานทอง แสงสุทธิ]

ขอบคุณนะคะอาจารย์เพียงใจ

อ.มัณฑนา ท่านเก่งมาก

ตอนแรกก็ไม่กล้า ปานทองเองก็ไม่คิดว่าตัวเองจะทำได้

แต่เห็นเวลาที่อาจารย์สอน สอนอย่างตั้งใจ เราเป็นนักเรียนก็ไม่ควรทำให้อาจารย์ผิดหวัง

ตั้งใจเรียนให้มากที่สุด หนูมีคลิปเสียงเวลาอาจารย์สอน ว่าง ๆจะอัพไว้ให้ฟังนะคะ