อัตลักษณ์ญ้อบ้านสา
พ่อใหญ่การ ภูนารี อายุ 73 ปี กล่าวว่า “สิ่งที่ตาอยากจะให้ลูกหลานสืบทอดมากที่สุดในขณะนี้ คือ วัฒนธรรมทางภาษาญ้อ ซึ่งเป็นสิ่งที่บ่งบอกความเป็นตัวตน(อัตลักษณ์)ของชุมชนบ้านสาได้ดีที่สุด ไม่อยากให้สูญหาย เพราะจากการสังเกตการพูดของเด็กในหมู่บ้านสมัยนี้จะพูดภาษาไทยอีสานมากขึ้น ตากลัวอีกไม่นานพื้นฐานรากศัพท์ของภาษาญ้อจริงๆ ต้องสูญหายไปจากชุมชนแน่ๆ” พ่อใหญ่สวน ภูผายาง อายุ 77 ปี กล่าวว่า "คนรุ่นลูกรุ่นหลานส่วนมากทุกวันนี้จะไม่มีโอกาส เห็นพิธีกรรมต่างๆ ในชุมชน เช่น พิธีกรรม การเลี้ยงผีดอนตาปู่ พิธีแต่งสะเดาะเคราะห์ พิธีเลี้ยงผีด้ำ(ผีบรรพบุรุษ) พิธีเลี้ยงผีตาแฮกซึ่งเป็นพิธีกรรม ที่เริ่มจะหายไปจากหมู่บ้านสาของเรา ถ้ายังมีพิธีกรรมนี้อยู่ คนรุ่นลูกรุ่นหลานคงได้ซึมซับวัฒนธรรมเหล่านี้ให้สืบไป จะเห็นได้ว่า คนรุ่นเก่าในชุมชนญ้อบ้านสา ยังคงให้ความสำคัญกับวัฒนธรรม ความเป็นอยู่ และภูมิปัญญาแบบชาวบ้าน ที่คนในชุมชนยึดถือตามความเชื่อ ความศรัทธา ตามประเพณี ที่สืบทอดมาจนถึงปัจจุบัน และอยากถ่ายทอดให้คนรุ่นหลังต่อไป เพื่อคงไว้ซึ่งการดำเนินชีวิตที่เป็นวิถีชีวิตแบบคนชนบท ที่ใกล้จะเลือนหายไปกับวัฒนธรรมสมัยใหม่ยังคงเข้ามามีบทบาทในชุมชนอย่างต่อเนื่อง คนในชุมชนให้ความเห็นตรงกันว่าวิถีชีวิตแบบคนชนบท โดยเฉพาะเรื่องของประเพณี วัฒนธรรม ภูมิปัญญาชาวบ้าน สมควรที่จะนำมาถ่ายทอดให้เยาวชนได้เรียนรู้ ให้กับคนรุ่นลูกรุ่นหลานโดยเฉพาะนักเรียน ซึ่งจะเป็นแนวทางในการส่งเสริมให้นักเรียนได้เรียนสิ่งที่อยู่ใกล้ตัว และรู้จักรากเหง้าของบรรพชน ปู่ ย่า ตา ยายสั่งสม สืบทอดกันมา จากการย้อนรอยในอดีตที่ยังคงมีคุณค่าและความหมายอยู่ในปัจจุบัน ถึงมรดกทางวัฒนธรรมที่มีในชุมชน และจะช่วยสร้างพลังผลักดันให้ลูกหลานในชุมชนเคลื่อนไปในหนทางแห่งความดีงามในวันข้างหน้าได้อย่างไม่มีที่สิ้นสุดสืบไป
ความเห็น (1)
รำลึกถึงซึ่งบุญพระคุณแม่
พระทรงแผ่เมตตามหาศาล
เพื่อชาวไทยไร้ทุกข์สุขสำราญ
ยั่งยืนนานกำหนดเกินจดจำ