การพูดคุยระหว่างคณะอาจารย์จากสำนักงานพัฒนานวัตกรรมการจัดการศึกษา กับ สถาบันส่งเสริมการจัดการความรู้ ทำให้มองเห็นภาพนวัตกรรมในโรงเรียนในแบบที่เราไม่เคยคิดมาก่อน
ประโยคแรกสุดที่ขอยกขึ้นมาจั่วหัว "ชีวิตครู หากไม่คุยเรื่องลูกศิษย์ ถือว่าครูคนนั้นเป็นบาป" ซึ่งเป็นคำพูดของอาจารย์หมอวิจารณ์ พานิช ซึ่งผมตีความเองว่า การที่ครูจะทำอะไรก็ตาม ต้องเล็งเห็นผลว่าจะเกิดสิ่งดีๆในการเรียนรู้ของศิษย์ แต่ไม่ใช่ทำเพราะเห็นผลในการเลื่อนขั้น หรือเลื่อนซี
หลังจากที่คุยกัน ทำให้ผมเห็นภาพใหม่ของ "นวัตกรรมในโรงเรียน" ที่เป็นภาพของ ตัวนวัตกรรมเอง อันได้แก่ วิธีการทำงานแบบใหม่ หรือสิ่งประดิษฐ์ใหม่ที่เป็นผลจากการเรียนการสอน บวกกับ จิตวิญญาณของความเป็นครู ที่ผูกติดกันอยู่ ผมหมายถึง เจตจำนงค์ดีๆของครูที่ทำเพื่อให้เกิดผลดีกับการเรียนของศิษย์
หากเราสนใจแต่ตัว นวัตกรรม มันง่ายมากที่จะทำให้เรามองข้าม ความดีงามของครูที่อยู่ข้างใน แล้วในที่สุด นวัตกรรมที่เราหยิบยกขึ้นมานั้น ก็จะมองเห็นแต่เปลือก แต่ผิวของมันเท่านั้นเอง
ไม่มีความเห็น