เดินทางไกลไปร่วมอาลัยเกียรติศักดิ์ ม่วงมิตร(พบอาจารย์ธนิตย์แห่งบ้านกร่าง) 4.


ผู้เขียนกับหนานเกียรติมีอะไรที่คล้ายกันอย่างหนึ่งคืไปไหนมาไหนมักแวะเวียนทักทายคาระพรรคพวกเสมอมา

         น้องๆจากชายแดนใต้ เอาสะตอมาฝากในงาน แม่บ้านแกะสะตอไม่ถูกวิธี ที่จะเอาเม็ดออก ผู้เขียเห็นจึงอาสาไปแกะให้ แล้วล้อมวงคุยกันเขาซักถามกันถึงที่มาอาชีพและการทำงานของหนานเกียรติ ก็สาธยายอธิบายให้ฟังว่าเป็นงานอาสา ช่วยชาวบ้าน ทั่วประเทศ อยากรู้ว่าทำงานอะไรบ้างก็ให้ดูจากชื่อหน่วยงานเจ้าของพวงหรีด

        แล้วเขาถามถึงการปลูกสะตอ ผู้เขียนก็เล่าให้ฟังถึงภูมิปัญญาพ่อเฒ่าในการคัดเลือกพันธ์สะตอที่จะเอาไปปลูกดังนี้

 

"คือพ่อเฒ่าเขาจะเลือกสะตอช่อพวงที่ใหญ่งามที่สุด ในช่อพวงหนึ่งนั้นเลือกเอาฝักที่สวยมาเพียงฝักเดียว แล้วนับเมล็ดเอาว่า ตอ- ตาย- ติด- แตก เมล็ดไหนที่นับลงคำว่า  ติด  ก็คัดเอาเมล็ดนั้นมาทำพันธ์แต่ปัจจุบันกรมวิชาการเกษตรเขาเก่งคัดพันธ์ และมีบริษัทขายเม็ดพันธ์ ทำให้พันธ์พืชผักทางการเกษตรพื้นบ้านดั้งเดิมหมดพันธ์ไป......

 

        นอนเฝ้าหนานเกียรติไกล้ๆกับคุณพ่อ  หลับลึกรวดเดียวถึงเช้า ตื่นเช้าล้างหน้าแล้วออกไปชมตลาดไปหากาแฟบ้านตากชิม แต่เจ้าของบ้านไม่ต้อนรับ กลับเห่าไล่ตามมาฝูงใหญ่จึงตัดสินเอาวัดเป็นที่พึง  และมาพึ่งกาแฟอะบาริก้าดอยมูเซอ.....

         เมื่ออาจารย์กวางถึงมาในงานและพิธีการทำบุญตอนเช้าเสร็จสิ้น จึงแจ้งความประสงกับอาจารย์กวาง ว่า จะไปทำธุระที่วังสะพุงจังหวัดเลย  น้องเบิ้มใจดีเป็นธุระจัดหารถไปส่งให้ที่ บขส.ตาก  สอบถามเจ้าหน้าที่ได้ความว่าหากไปจังหวัดเลยต้องไปต่อรถที่พิษณุโลก จึงซื้อตั๋วเดินทางตามคำแนะนำเส้นทางสุโขทัยไปพิษณุโลก...มาถึงพิษณุโลก ผ่านบ้านกร่าง....

          บ้านกร่างๆ ปากไวเท่าความคิดบอกกระเป๋ารถขอลงหน้าโรงเรียนบ้านกร่างเพราะใจประหวัดไปถึงท่านอาจารย์ธนิตย์ สุวรรณเจริญ   ที่ทักทายกันแลกเปลี่ยนข้อมูลกันมานานวันในGotoKnow เดินเข้าไปในโรงเรียนรู้สึกแปลกใจเห็นมีแต่เด็กเล็กไม่เหมือนเด็กมัธยมที่อาจารย์เคยเอารูปมาลงให้ดู 

สะอาด ร่มรื่นสมคำร่ำลือ คือ มัธยมบ้านกร่าง

        สอบถามครูได้ความอาจารย์ ธนิตย์ สอนที่โรงเรียนมัธยมห่างจากนี้ไปยี่สิบกิโล เดินออกจากโรงเรียนเรียกมอเตอร์ไซค์สอบถามราคากันก่อน สามสิบบาทไม่แพง......

        ไปถึงโรงเรียนมัธยมพักเที่ยงพอดี ถามนักเรียนดูก็รู้ว่าอาจารย์อยู่อาคาร 1 จึงดุ่มเดินหาอาคาร อาจารย์เห็นผู้เขียนก่อนร้องทักมาแต่ไกลท่าน  "วอญ่า" ใช่มั้ย.....มิแปลกใจ ไม่เคยพบหน้าเห็นมาในรูปจากบล๊อกแล้วเราก็จับมือกันในเบื้องแรก กอดกันในเบื้องหลังจากนั้นก็ชวนกันมาคุยที่ห้องพักครูผู้เป็นศรีภรรยา อาจารย์ กาญจนายกน้ำชากาแฟมาบริการ อาจารย์กาญจนาบอกดีใจไม่นึกไม่ฝันที่จะพบกันในวันนี้ (ที่กับน้องครูอิง รัชดาวัลย์ ทั้งนึกทั้งฝันทั้งนัดแนะมาเกือบสองปี แต่ไม่พบกันสักที)คุยกันถามใถ่ถึงที่มาที่ไปเมื่อได้มาคารวะตามประสงค์ก็ขอลา แต่อาจารย์ชวนทานข้าวเที่ยง ผู้เขียนกินข้าวเกือบเที่ยงจาก บขส. ตากแล้วจึงปฎิเสธจากใจจริง ไม่ใช่ปฎิเสธตามมารยาท

       แต่อาจารย์ธนิตย์บอกว่าท่านยังไม่กินข้าวเที่ยงจะขอเลี้ยงสักมือ ถือเป็นการขอบคุณที่มาเยือน.....แล้วเราสามคนก็มุ่งหน้ามาทานอาหารกัน ...."ขอบคุณ ข้าวผัดจานโตที่โก้หรู   ขอบคุณครูทั้งสองที่เลี้ยงข้าว ขอบคุณมิตรภาพที่ยืนยาวขอบชาวบ้านกร่างด้วยไมตรี" ....

     แล้วอาจารย์ก็มาส่งที่บขส.พิษณูโลก.......บขส.พิษณุโลกผู้เขียนมานอนพักที่นี้หลายครั้ง  ครั้งหลังสุดมานอนห้องเดียวกับน้องหนานเกียรติเมื่อครั้งไปจัดค่ายเยาวชนที่น่าน บ้านเปียงซ้อทำให้หวลนึกถึงหนานเกียรติ เราผู้เขียนกับหนานเกียรติมีอะไรที่คล้ายกันอย่างหนึ่งในหลายๆอย่างคือ......

"จะไปไหน  มาไหน จะต้องแวะเวียนคารวะหยุดทักเพื่อนพ้องน้องพี่เสมอมา.".....คิดถึงอีกแล้ว......ครับท่าน

หมายเลขบันทึก: 451520เขียนเมื่อ 29 กรกฎาคม 2011 19:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:50 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (31)
  • สวัสดีครับ
  • ตามรอยทานผู้เฒ่า
  • ไปไหนตามไปอ่านด้วย
  • ขอบคุณครับ

สวัสดีค่ะ

ผ่าหน้าบ้านฉานไปเสียนิ  เพราะโทรศัพท์ไม่ติด ช่วยไม่ได้เน่อะ
  • นับเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลยครับ ที่ได้ต้อนรับผู้มาเยือนอย่างท่านวอญ่า ซึ่งตัวเองชื่นชมผลงานมาโดยตลอด ยิ่งมื่อได้พูดคุยยิ่งทึ่งในความรอบคอบ พินิจพิเคราะห์อะไรแต่ละอย่าง เฉียบคม ด้วยภูมิรู้ และมองรอบด้านจริงๆ มีโอกาสคงได้ไปเยือนแดนใต้ ให้ไกลถึงโรงพยาบาลปากพะยูนเลยล่ะครับ 
  • ขอบคุณมากๆอีกครั้งครับ
  • สวัสดีค่ะ
  • เห็นภาพมิตรภาพจากgotoknow อย่างชัดเจนเลยค่ะ
  • วอญ่าสบายดีนะคะ
  • คงต้องใช้คำว่าสวัสดีค่ะท่านวอญ่าเป็นคำเกริ่นก่อนนะคะ...
  • คาดไม่ถึงว่าจะได้พบเร็วอย่างนี้ คิดและฝันอยู่เหมือนกันว่าสักครั้ง..หลังจากพลาดโอกาสที่จะได้พบเมื่อครั้งที่วอญ่าบอกว่าจะมาพิษณุโลกคราวโน้น
  • รู้สึกเป็นเกียรติและยินดีอย่างยิ่งค่ะ เพราะปกติชอบอ่านบันทึกที่มีทั้งแนวคิด แง่มุม อีกทั้งสำนวนที่แตกต่าง พบตัวจริง ยิ่งเป็นการยืนยันความคิดให้มั่นใจมากขึ้น..
  • ขอบคุณมากๆเลยค่ะ

สวัสดีครับน้องสิงห์

พบพานในการเดินทางไกล หลายเรื่องหลายประการ นั่งคิดนั่งครวญจึงกลั่นมาบอกกล่าวกันครับ

ครับเกลอ ติดต่อไปหลายครั้ง แต่ติดต่อไม่ได้ ก็เป็นเรื่องที่ได้เดินทางท่องตลาดพิษณุโลก พบเรื่องราวมาเล่าต่อ

ชีวิตมีรสชาติ สุขบ้างเศร้าบ้างน่ะบังน่ะ

ขอบคุณที่เล่าให้อ่านเจ้าค่ะ ^^

สวัสดีครับ พี่บัง

มีเรื่องหารือครับ มาเจอที่นี่แล้วโทร.หาหน่อยครับที่ 081-5699058

สวัสดีครับท่านอาจารย์ ธนิตย์

ขอบคุณสำหรับการต้อนที่ไปคารวะโดยมิได้นัดหมาย มันเป็นเสียงเรียกจากมิตรแห่งGotoKnow เพียงเห็นชื่อบ้านกร่าง ก็ตัดสินใจไปหา

มิโอกาสแวะมาทางใต้ อย่าลืมใ้ห้ผมได้มีโอกาสต้อนรับบ้างน่ะครับท่าน

สวัสดีครับท่านศน. ลำดวน

มิตรภาพไร้ขีดจำกัด ในโกทูโนว์ มีมากจริงๆ

สบายดีครับ แต่งานเยอะจังเพราะเดินทางบ่อย

สวัสดีครับครูกี้ คงมีโอกาสมาเยือนที่เชียงใหม่ครับ

สวัสดีครับอาจารย์ กาญจนา

ขอบคุณท่านทั้งสองที่ให้การต้อนอย่างอบอุ่น เห็นป้ายบ้านกร่าง นึกถึงท่านทั้งทันทีแล้วรีบมาหา

แต่เวลาจำกัด พบกันแบบรวบรัดเร่งรีบ ต้องขออภัยครับ

ครับน้องหนูรี ยังวนเวียนอยู่แถวนี้อีกหลายวัน

สวัสดีค่ะท่านพี่

  • ครูอิงพาลูกเสือไปเข้าค่าย ตั้งแต่ 27 ก.ค. เป็นต้นมา
  • จึงไม่ได้เข้าบล็อกค่ะ
  • นี่ก็อาศัยโน๊ดบุ๊คน้องที่โรงเรียน เข้ามาแว๊บหนึ่งค่ะ
  • ขอบพระคุณท่านพี่ที่แวะไปส่งข่าว ยังหาข้อความที่อ้างอิงไม่เจอค่ะ
  • แต่ก็ได้อ่านบันทึกท่านพี่ ทุกบันทึกย้อนหลังค่ะ ขอทิ้งร่องรอยที่บันทึกนี้ก็แล้วกันนะคะ

(ที่กับน้องครูอิง รัชดาวัลย์ ทั้งนึกทั้งฝันทั้งนัดแนะมาเกือบสองปี แต่ไม่พบกันสักที)

อยู่ไกลเหมือนอยู่ใกล้..ได้อ่านเรื่องเล่าเคล้าความสูขเช่นนี้ค่ะ ขอบคุณค่ะ

หวัดดีครับ นายหัวชาญวิทย์

เป็นอันว่า น้ำเต้าไฟ ผมจะฝากไปให้กับรถนครฯ แล้วจะโทรบอกอีกที ว่าส่งวันไหน

ขออภัยวันนี้ไม่ได้เข้าจังหวัด

มีมิตรสหายทุกแห่งหน เลยนะค่ะบัง ดีใจด้วย

สวัสดีครับน้องครูอิง

ขอบคุณที่ติดตามกันตลอด ตั้งใจว่าจะเขียนเล่าบางมุมของหนานเกียรติและการเดินทางไปร่วมงาน

น้องเบ้อมบอกว่า"บังอย่าให้เศร้านักเอาสนุกๆบ้างก็ได้ จึงนึกถึงสามล้อพันยาง( บันทึกล่าสุด)ครับ

มาอ่านเรื่องเล่าค่ะบัง

นึกภาพตามถึงมิตรภาพที่เกิดขึ้นค่ะ ^^ งดงามจริงๆ

สวัสดีครับพี่ใหญ่

น้องเบิ้มเพื่อนรุ่นน้องของหนานเกียรติ บอกให้เขียนมุมสนุกบ้าง ก็ลงแบบเสี่ยงภัยมาให้อ่านกัน

สลามยัยศิล่ะ สบายใจหรือยัง

ด้วยบารมี โกทูโนว์ จึงมีเพื่อนหลายจังหวัด

คิดถึงอีกแล้วครับท่าน...เหมือนกันอ่ะบัง ¥_¥

ครับน้องอาร์ม งาม ดี จริง ครับ

ป้า ...เรื่องการสมัครเรียน ของวปช. ผมโทรไปถามแล้ว คงมีรุ่นต่อไป จึงไม่อยากให้น้องเขาลำบาก เพราะถ้าถือบวชด้วยเรียนด้วยคงไมหนุก เอาไว้รอบหลังผมเสนอให้ครับ

ขอคาราวะท่านวอญ่าด้วยคนค่ะ ถ้ามาแถวๆศาลายา นครปฐม ยินดีต้อนรับค่ะ

สวัสดีครับ แม่หว้า ขอบคุณ ครับมีโอกาสคงไปเยือน อ. พิเชษฐ์ กาลามเกษตรก็คุ้นชินอยู่ครับ

ท่านวอญ่า ค่ะอ.พิเชษฐ์ กาลามเกษตร เป็นเพื่อนกับแฟนค่ะสอนอยู่คณะเดียวกัน และอยู่บ้านในหมู่บ้านเดียวกันด้วยค่ะ ท่านเป็นคนดีมีคุณธรรม และสมถะ เป็นแบบอย่างการใช้ชีวิตที่ดีมากค่ะ

-ขอบคุณครับแม่หว้า

น้องอ.พิเชษฐ์ เกี่ยวดองกับน้องสาวผม เราก็คุ้นๆกันครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท