กษัตริย์กรีกกับนายแพทย์ดูบัน......สมบัติเป็นโทษ

บุคลิกแห่งการเป็นผู้เขลาเบาปัญญา เชื่อง่าย หลงง่าย อ่อนไหวเปลี่ยนแปลงไปตามคำยุยง

  ขอเล่านิทานที่อยู่ในอาหรับราตรีต่อเนื่องเลยนะคะ

เมื่อพระราชากรีกรับสั่งให้ทหารนำตัวนายแพทย์ดูบันมาเข้าเฝ้า แล้วแจ้งให้ทราบว่า นับจากนี้ไป จะไม่ใช้สอยนายแพทย์ดูบันอีกต่อไปแล้ว ทั้งนี้เพรารู้ว่าเป็นคนของศัตรูส่งมา เพื่อปลงพระชนม์และแย่งราชสมบัติไป จึงต้องกำจัดเขาด้วยโทษร้ายแรงประหารชีวิต พระราชาเก็บข้อความที่แกรนด์วิเซียร์ เกลี้ยกล่อมพระองค์ได้หมด ทั้งนี้ เพราะทรงเชื่อถือเต็มพระทัย ด้วยบุคลิก แห่งการเป็นผู้เขลาเบาปัญญา เชื่อง่าย หลงง่าย และมีความอ่อนไหว เปลี่ยนแปลงไปตามคำยุยง เป็นจุดอ่อนที่ทำให้ชีวิตของคนเหล่านี้ต้องตกอยู่ภายใต้ชะตากรรมที่คนอื่นหยิบยื่นให้เสมอ

   ในแพทย์ดูบันแต่แรกก็มีความประหลาดใจ ที่จู่ๆพระราชาก็เปลี่ยนแปลงโดยง่าย ชะรอยจะเป็นเพราะทรงพระราชทานสมบัติมากมายแก่เขา จนเกิดการอิจฉาริษยาใส่ความทำลายล้างเขาในที่สุด นายแพทย์ดูบันรู้สึกสลดใจกับชะตากรรมของตน และแม้จะทูลขอชีวิต โดยยกเรื่องราวความปรารถนาดี การช่วยชีวิตจากโรคร้าย การเป็นมิตรที่จงรักภักดีเสมอมา ใยจึงมีความหวาดระแวงถึงปานนี้ พระราชาเมื่อฟังเหตุผลเชิงประจักษ์ หมดข้อโต้แย้ง จึงทำเป็นนิ่ง แต่ในพระทัยนั้น คำพูดทั้งหลายของนายแพทย์ ไม่มีวันเข้าไปซาบซึ้งในพระทัยพระราชาอีกต่อไปแล้ว เพราะบัดนี้ทรงเชื่อเสนาบดีที่พูดร้ายเสียสนิท และกระตุ้นความหวาดระแวงอน่างเต็มที่  โทษอื่นไม่สมควรมอบให้แพทย์ผู้นี้ เพราะตราบใดยังไม่สิ้นชีวิต เขาย่อมหวนคืนกลับมาแก้แค้นแน่นอน และเหลือจะรับมือกับความฉลาดปราชญ์เปรื่อง ของแพทย์ผู้วิเศษนี้ได้ด้วย

    ทรงดำริมาถึงตรงนี้ ก็ได้แต่เร่งให้ประหารหมอเทวดาโดยเร็วพลัน เพื่อจะได้รู้สึกปลอดภัยในชีวิต และราชบันลังก์ ในขณะที่เพชฌฆาต กำลังจะลงดาบนั้น นายแพทย์ดูบัน ได้เกิดความคิดถึงสิ่งสุดท้าย ที่จะมอบให้แก่พระราชา ผู้โง่เขลา ไม่รู้อุปการคุณคน จึงกล่าวว่า ขอให้เลื่อนการประหารไปอีกหนึ่งวัน เพื่อกลับไปลาลูกเมีย ญาติมิตร ตลอดจนการสั่งเสียเรื่องทำศพ และที่สำคัญอยากจะนำตำราวิเศษเล่มหนึ่ง มามอบให้กับพระราชา เป็นตำราเล่มสำคัญมาก โดยเฉพาะบันทึกไว้ในหน้าที่ 6 บรรทัดที่ 3 และเขาจะยังชีวิตหลังคอขาด เพื่อรอตอบคำถามในตำรานั้นให้พระองค์ได้ชั่วขณะหนึ่งเป็นครั้งสุดท้ายด้วย

  พระราชาผู้ชื่นชอบความอัศจรรย์ ที่นายแพทย์ดูบันเคยมอบให้แล้ว เมื่อครั้งป่วยเป็นโรคเรื้อนเจียนตาย ดังนั้น จึงให้ทหารปล่อยนายแพทย์ไปตามที่ขอร้อง ในใจนึกแต่อยากจะเห็นความอัศจรรย์อีกครั้ง คือศีรษะพูดได้ หลังหลุดจากบ่าแล้ว คนเขลาเบาปัญญา ย่อมมีบุคลิกเฉพาะตน คือเห็นแก่ตัว เอาแต่ประโยชน์ส่วนตน และเพียรแต่จะสนองความอยาก ความหลงของตนเอง โดยไม่คำนึงถึงความเสียหายของผู้ใดเลย แม้แต่ผู้นั้น จะทรงคุณแก่ตนปานใด  ดั่งพระชากรีกพระองค์นี้ ที่ตั้งตารอคอยที่จะได้ตำราวิเศษ และรอทอดพระเนตรศีรษะพูดได้ของนายแพทย์ดูบัน สหายผู้วิเศษตลอดกาล

  วันรุ่งขึ้น นายแพทย์ดูบันก็นำตำรากลับมาพร้อมเข้าเฝ้าพระราชา ทูลขออภัยโทษเป็นครั้งสุดท้าย แต่พระราชากลับตรัสอย่างไม่มีเยื่อใยว่า เก็บกำลังไว้หายใจเป็นครั้งสุดท้ายเถิด ถึงอย่างไรเจ้าก็ต้องถูกประหารชีวิตแน่นอน ซ้ำขณะนี้ เราก็กำลังรอชมศีรษะพูดได้ และรู้ตำราวิเศษของเจ้า อย่างจดจ่ออยู่

  เมื่อหมดหนทางแก้ไข นายแพทย์ดูบันก็ปลงตก และเข้าหลักประหาร ตามพระบัญชา

  รู้สึกเศร้าใจจังเลยนะคะ กับการที่ต้องมาตายเพราะน้ำมือของคนที่เราเคยช่วยชีวิตไว้ แหละนี่คือคนพาล มักทำอะไรที่ไว้ใจไม่ได้ พลิกผันโลเล ขาดปัญญาไตร่ตรองเหตุผล ถึงบางครั้งจะให้คุณอยู่บ้าง แต่ก็ชั่วประเดี๋ยวประด๋าว จากนั้น สันดานเดิมก็จะกลับมา พระพุทธองค์จึงเตือนไม่ให้คบคนพาลเป็นมงคลชีวิตค่ะ

  เรามาส่งนายแพทย์ผู้วิเศษเข้าหลักประหารกันก่อนนะคะ หลังจากนั้น ค่อยไปดูเหตุการณ์หลังความตายของเขากัน และไปดูตำราที่เขานำมาถวายพระราชาว่าวิเศษขนาดไหน เราจะไปดูพร้อมๆกัน โดยอาศัยพระราชาองค์นี้ เปิดเผยให้เรารู้กันนะคะ  ต้องขอเป็นบันทึกหน้า รับรองว่าสนุกจริงๆ

(โปรดติดตามตอนต่อไป)

[kpam boon]

• แป๋มแวะมาทักทายพี่รุ่งที่นี่
• ที่บ้านหลงเก่าโกทูโนว์ของเรา
• หลังจากที่ได้เดินทางไปทำบุญ
• พร้อมหน้าพร้อมตากับครอบครัวค่ะ
• แป๋มชอบมากกับนิทานของพี่รุ่ง
• และจะรออ่านนิทานในบันทึกต่อไปนะคะ
• อยากบอกว่า..คิดถึงค่ะพี่รุ่ง..

[พ.แจ่มจำรัส]

จะติดตามตอนต่อไปครับ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ัคุณบ้านดารา

มาฟังนิทานแล้วยังมอบดอกไม้ให้ด้วย

ขอบคุณกำลังใจเป็นอย่างยิ่ง

และจะได้นำนิทานมาเล่าให้ฟังกันอีกนะคะ

และบันทึกหน้า นิทานเรื่องนี้ก็จะจบอย่างสมบูรณ์ค่ะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะน้องครูแป๋ม

เป็นนิทานที่เล่าในช่วงวันหยุด

เผื่อพี่น้องชาวโกทูโนว์กลับจากทำบุญจะได้ฟังกัน

อนุโมทนาบุญกับบุญที่น้องครูแป๋มทำทั้งหมดนะคะ

พรุ่งนี้พี่รุ่งจึงจะไปทำบุญครบรอบวันเสียชีวิตของพี่ชายค่ะ

28 ปีพอดี

จะเล่านิทานให่จบคืนนี้เลยค่ะ แต่อาจจะดึกไปหน่อยนะคะ

[ตันติราพันธ์]

สวัสดีค่ะคุณ พ.แจ่มจำรัส

เป็นแฟนพันธุ์แท้แล้วนะคะ

ติดตามอ่านตลอด

ขอให้ทุกบันทึกช่วงวันหยุดนี้

ได้สร้างความสุขให้คุณพ.แจ่มจำรัสด้วย

บันทึกหน้า จบแน่นอนค่ะ

ติดตามนะคะ ขอบคุณค่ะ