''รอยยิ้ม'' มีอยู่ทุกที่ในโลกใบนี้ ไม่มีใครไม่เคยเห็น ''รอยยิ้ม'' บ้างก็เห็นมันแปะอยู่บนใบหน้าของคนอื่นทั่วไป แต่มีสักกี่คนกันนะ ที่รู้จัก ''รอยยิ้มของตนเอง'' ความตระหนักใน ''รอยยิ้ม'' เกิดขึ้นเมื่อตอนเที่ยงของวันนี้ มีข้อความดังขึ้นในระหว่างคาบเรียน ข้อความส่งมาจากน้องรหัสของผมเอง ในนั้นเขียน คำว่า ''ขอบคุณ'' น้ำตาไหลออกมาพร้อมๆกับการเกิดขึ้นของ เจ้า''รอยยิ้ม''
''รอยยิ้ม'' ที่ปรากฏออกมานั้น มันเดินทางออกมาจากไหนกันแน่ จากความรู้สึกเบื้องลึกของจิตไร้สำนึก คิดส่งสัญญาณผ่านกระแสประสาทที่แสนจะรวดเร็วออกมาทางกล้ามเนื้อใบหน้าอย่างนั้นหรือ แล้วความรู้สึกต้องมีน้ำหนักเท่าไหร่กันละ ถึงจะแปลงออกมาเป็น ''รอยยิ้ม'' หรือเป็นเพราะสมองของมนุษย์สั่งการให้เกิด ''รอยยิ้ม'' ตามสัญชาตญาณต่อเหตุการณ์ต่างๆ เท่านั้น
''รอยยิ้มในฐานะผู้เยียวยาโลกมนุษย์'' ในสถานการณ์ไหนๆ ''รอยยิ้ม'' นั้นส่งผ่อนต่อสิ่งแวดล้อมรอบข้างและตัวเราเอง ''รอยยิ้ม'' เป็นศาสตราวุธที่มีพลังอำนาจทำลายความรู้สึกที่ ''หม่น'' ในใจ ทั้งมนุษย์ใช้เชื่อมความสัมพันธ์ต่อบุคคลรอบข้าง ''รอยยิ้ม'' สามารถก่อเกิดประโยชน์มหาศาล ถึงแม้คุณจะยืนสร้าง ''รอยยิ้ม'' คนเดียวอยู่หน้ากระจก ''รอยยิ้ม'' ก็จะแปลงร่างกลายเป็นลมเข้าไปอัดแทรกในหัวใจของคุณจนพองโต ''รอยยิ้ม'' เสมือนพลังงานแห่งความสุขส่งไปยังคนรอบข้าง เติมเต็มพลังที่ขาดหายไปจากโลกนี้
''ความหมายของรอยยิ้ม'' เมื่อเริ่มสัมผัสได้ถึง''รอยยิ้มของตนเอง''และเข้าใจคุณประโยชน์ของมันแล้ว ผมตั้งใจว่า ต่อไปจะสร้างเจ้า ''รอยยิ้ม''ให้ปรากฏบนหน้าของตัวผมเองและใบหน้าของผู้อื่น เพื่อที่ว่า ''รอยยิ้ม'' จะไปเหนี่ยวนำให้เกิด ''รอยยิ้ม''อีกนับล้านๆ แต่ก็ยังมีอีกหลายเรื่องราว หลายมิติ ของ ''รอยยิ้ม'' ให้เราได้ออกเดินทางค้นหากันต่อไป
บันทึกฉบับนี้ เป็นเพียงแค่ความรู้สึกผสมผสานกับความนึกคิดของตัวผมเองอีกเล็กน้อย ไม่ได้อิงกับหลักฐานทางวิชาการแต่อย่างใด และขออภัยที่ใช้คำว่า ''รอยยิ้ม'' อย่างพร่ำเพรื่อ เพราะผมตั้งใจจะพิมพ์ ''รอยยิ้ม'' ให้ครบ 24 ครั้ง ให้ตรงกับหมายเลขสายรหัส ''24'' ของผม ขอบคุณที่ทำให้หัวใจของผมพองโต ด้วย ''รอยยิ้มของพวกเธอ'' .... ขอบคุณจริงๆ ''สายรหัสที่ผมรัก'' :)
น่ารักดีค่ะ
อ่านไป ยิ้มไป
เกินยิ้มกว้างด้วยซ้ำ
มีเสียง หึ หึ ด้วย