"พี่หนาน"
นาย พรพจน์ พี่หนาน เรียงประพัฒน์

หากวันนี้มีแม่พ่อ


เวลาและวารี มิได้มีไว้คอยใคร

๘/๐๗/๒๕๕๔

**********

นิทานเรื่องต้นแอปเปิ้ลกับเด็กน้อย เขียนไว้ว่า...

 

นานมาแล้ว ในป่า มีต้นแอปเปิ้ลอยู่ต้นหนึ่ง เด็กชายคนหนึ่งที่ชอบวิ่งเล่นรอบ ๆ ต้นแอปเปิ้ล ทุกวัน
แต่เวลาผ่านไป เด็กชายคนนั้นโตขึ้นและไม่ได้มาเล่นที่ต้นแอปเปิ้ลทุกวันเหมือนก่อน.

วันหนึ่งเด็กชายคนนั้นกลับมาพร้อมท่าทางเหงาหงอย
"มาเล่นกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน
"ฉันไม่ใช่เด็กอีกแล้ว ฉันไม่อยากเล่นที่ต้นแอปเปิ้ลอีกแล้ว ฉันอยากเล่นของเล่นแต่ไม่มีเงินซื้อ" เด็กชายตอบ
"เสียใจด้วย ฉันก็ไม่มีเงิน แต่มีลูกแอปเปิ้ล เธอเก็บไปขายได้นะ จะได้มีเงิน" ต้นแอปเปิ้ลพูด
แล้วเด็กชายคนนั้นก็เก็บลูกแอปเปิ้ลจนหมดต้น แล้วจากไป ...

วันหนึ่งเด็กชายกลับมา
"มาเล่นกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน
"ฉันไม่มีเวลาเล่นแล้ว ฉันต้องทำงานเพื่อครอบครัว ต้องสร้างบ้าน เธอช่วยฉันได้ไหม" เด็กชายตอบ
"เสียใจด้วย ฉันไม่มีบ้านให้เธอ แต่เธอตัดกิ่งของฉันไปทำบ้านของเธอได้นะ" ต้นแอปเปิ้ลตอบ

เด็กชายในอดีตยิ้มด้วยความดีใจ พร้อมกับตัดกิ่งต้นแอปเปิ้ลไปจนหมด แล้วจากไป ...

วันหนึ่งในฤดูร้อน เด็กชายคนนั้นกลับมาอีกครั้ง
"มาเล่นกันเถอะ" ต้นแอปเปิ้ลชวน
"ฉันแก่มากจนเล่นไม่ไหวแล้ว ฉันอยากแล่นเรือ เพื่อพักผ่อนในช่วงสุดท้ายของชีวิต มีเรือให้ฉันยืมไหม"
"ใช้ลำต้นของฉันไปสร้างเรือสิ เธอจะได้มีเรือตามที่ต้องการ"
เด็กชายจึงตัดลำต้นไปสร้างเรือ และแล่นเรือออกไป โดยไม่ได้กลับมาอีกนาน...

สุดท้ายหลายปีผ่านมา เด็กชายก็กลับมา

"ฉันเสียใจด้วย ฉันไม่มีอะไรจะให้เธออีกแล้ว เหลือแต่รากที่กำลังจะตายของฉันเท่านั้นเอง" ต้นแอปเปิ้ลกล่าวด้วยเสียงร้องไห้
"ฉันไม่ต้องการอะไรมากหรอก นอกจากเอนกายพักผ่อน เพราะฉันเองก็เหนื่อยล้ามาหลายปีแล้ว" เด็กชายตอบ
"ดีเลย รากไม้ นี่แหละ คือที่ ๆ ดีที่สุดที่เธอจะเอนกายนอนลงมา จงพักผ่อนเถิด" เด็กชายก็นั่งลง และต้นแอปเปิ้ลดีใจมาก พร้อมยิ้มทั้งน้ำตา

              สำหรับท่านที่อ่านมาถึงนี้แล้ว ลองนึกดูว่าต้นแอปเปิ้ล คืออะไร???? ต้นแอปเปิ้ลคือ พ่อแม่ของเรา ตอนแรกที่เรายังเด็ก อยากเล่นกับพ่อแม่ แต่พอโตขึ้น ก็จากท่านไป จะกลับไปก็ต่อเมื่อ เรามีปัญหาหรือต้องการความช่วยเหลือ

             แต่อย่างไรก็ตาม พ่อแม่ของเราก็ยังอยู่ที่นั่นเสมอ คอยให้กำลังใจ เอาใจใส่ และให้ทุกสิ่งทุกอย่างที่เราอยากมี อยากได้ อยากเป็น
ให้อภัยในความผิด(ของลูก)ถึงแม้จะยิ่งใหญ่แค่ไหน และยอมทำทุกอย่างเพื่อให้เรามีความสุข...

http://www.lovehealthy-beauty.com/index.php?topic=111.0

 

หากท่านคิดที่จะไปโอบกอด หอมแก้ม กราบเท้าแม่และพ่อ ก็ขอให้รีบทำก่อนที่ท่านจะไม่มีโอกาสได้ทำเลยในชีวิตนี้ 

ดูตัวอย่างเพลงคุณหมอก เมืองหนาว เนื้อหาดีนี้ประกอบละกันครับ

มีการแจ้งการละเมิดลิขสิทธิ์ ต้องลบเพลงเก่าออก ต้องกราบขอโทษหากบันทึกของผมไปกระทบต่อธุรกิจเพลงของท่าน

มันอาจทำให้เราคิดถึงพ่อกับแม่เพิ่มมากขึ้นจนทนไม่ได้ที่จะเสียสละเวลา(งาน) ไปกราบเท้าท่าน  อย่าอายที่จะทำเลยครับ

 

หมายเลขบันทึก: 448127เขียนเมื่อ 8 กรกฎาคม 2011 11:51 น. ()แก้ไขเมื่อ 16 กันยายน 2013 13:06 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)

โดนใจ คนไกลบ้าน มากๆ เลยค่ะ ... คิดถึงคู่รักวัยดึก ที่สุดค่ะ

 

คราวนี้พัฒนาถึงการมีเพลงประกอบแล้ว

ค่อยๆ ก้าวเดินไป แต่ไม่หยุด ย่อมก้าวไปข้างหน้านะครับ

คิดถึงแม่มากเลยค่ะ ขอบคุณมากตั้งใจจะกลับบ้านเข้าพรรษา

สวัสดีครับคุณครูมณีรัตน์ สุพร

ขอบคุณที่เข้ามาเยี่ยมชม ให้กำลังใจ

และแสดงความคิดเห็นนะครับ

ยินดีมากหากเขียนบันทึกแล้วเกิดคุณค่า

สวัสดีครับอาจารย์โสภณ

ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังและแนะนำแนวทางที่ดีให้

เป็นอย่างมากครับ

สวัสดีครับคุณPoo

ขอบคุณที่นำดอกไม้สีขาวมาให้

ถือเป็นการแวะมาฟังเพลงเพื่อผ่อนคลาย

หรือบรรเทาความเครียดก็แล้วกันนะครับ

ยิ๊นดีขนาดครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท