ห่างหายไปนานกับการได้เขียนบันทึกบอกเล่าประสบการณ์ผ่านบล๊อก...พยายามหลายต่อหลายครั้งที่จะนำเรื่องราวต่างๆเล่าสู่กันฟังเพื่อแลกเปลี่ยนเรียนรู้แต่ก็ทำไม่ได้ด้วยกับสมาธิในการเขียน อาจจะเพราะห้วงเวลาที่ผ่านมามีอะไรให้ทำและขบคิดมากมาย วันนี้ตื่นเช้ามาตั้งใจมากๆที่จะนำประเด็นของหัวข้อบันทึกมาแลกเปลี่ยนเรียนรู้เพื่อเติมเต็มตัวตนของนักวิชาการอย่างเราๆ
"อาจารย์ครับผมอยากทำวิจัย" "อาจารย์ครับทำไมเรียนวิจัยไม่รู้เรื่อง" "อาจารย์ครับทำไมพอฟังอาจารย์อธิบายแล้วเข้าใจและไม่เห็นยากเลย" ...
ผมมองว่า ยุคสังคมนี้ความก้าวไกลของงานวิจัยไปไกลระดับหนึ่งในบ้านเรา กระบวนการ ระเบียบวิธีต่างๆ รูปแบบของการค้นคว้าศึกษาหาคำตอบมันคือความสร้างสรรค์ของพลังทางปัญญาที่จะนำพาสู่การค้นหาคำตอบที่แท้จริง บางครั้งเราเองมักจะติดกรอบล้อมรอบรั้วทางความคิดตัวเองด้วยกับการติดยึดและยึดติดกับรูปแบบเดิมๆ
ผมพยายามใช้กระบวนการวิจัยในการจัดการเรียนรู้แก่นักศึกษา ในการจัดการเรียนการสอนในรายวิชา "ภาษาไทยเพื่อการสื่อสาร" โดยการกำหนดประเด็นแล้วให้นักศึกษาไปศึกษาค้นคว้าหาคำตอบในเรื่องทักษะต่างๆทั้งฟัง-ดู พูด อ่าน และเขียน โดยการใช้ทักษะต่างๆเหล่านี้อยู่ร่วมในสังคมอย่างสันติให้ได้ ข้อค้นพบตลอดระยะเวลาที่ใช้กระบวนการนี้มาสู่การจัดการเรียนการสอนพบว่า "นักศึกษามหาวิทยาลัยอิสลามยะลามีความสุข สนุก เข้าใจ และเห็นแนวทางการอยู่ร่วมกันในสังคมได้อย่างมีความสุขในการจัดการความรู้ของเขาเอง"ผมมีความสุขทุกครั้งที่ได้แลกเปลี่ยนกับนักศึกษา มีความสุขทุกครั้งที่เห็นความใฝ่รู้ พูดคุยแลกเปลี่ยนและนำเสนอทางความคิดที่สร้างสรรค์กันของนักศึกษา ผมเรียนรู้ว่าความสุขของคนเป็นครู คือ การได้ทำหน้าที่เพื่อทำให้คนที่เราเรียกว่า "ลูกศิษย์" ได้มีทักษะที่จะพัฒนาตัวเองอย่างสร้างสรรค์ กล้าที่จะนำเสนอกระบวนการคิดการอยู่ร่วมกันกับผู้อื่นอย่างสันติ แค่นี้ผมก็มีความสุขแล้ว (อัลฮัมดุลิลละฮฺ)
ผมว่า หากเราไม่ติดยึดหรือยึดติดกับกรอบเดิมๆของกระบวนการจัดการความรู้ ความอยากรู้ อยากศึกษา ตั้งใจ ทุกช่วงขณะที่ได้เรียนรู้ของนักศึกษาก็จะเกิดขึ้นให้ได้พบเห็น (ไม่เชื่อลองดูครับ)
-วัลลอฮฺอะลัม-
ผมก็ห่างหายไปนานมาก คงมีความสุขใช่ไหมครับกับการสอน...การสอนสำหรับพี่น้องมุสลิม
ผมก็มีความสุขที่ได้ทำงานเพื่อสังคม อันเป็นความตั้งใจที่บริสุทธิ์
ในท่ามกลางที่เราพยายามแสวงหาความลงตัว....แต่ก็ต้องจากกันไปตามความสนใจของกันและกัน
แต่งานสร้างสังคม และการศึกษาถือเป็นภารกิจที่เล็กๆ สำหรับคนเล็กที่มีค่าและยิ่งใหญ่เสมอ
จากความเป็นนักวิจัยบ้านนอกสู่การเป็นครูบ้านนอกก็เป็นอะไรที่ภาคภูมิใจในตัวตนเสมอ
อิสมาอีล
เป็นกำลังใจให้เสมอน้อง...อิสมาอีล
จะบอกว่าการสอนที่โรงเรียนอิสลามสมุทรปราการเนี้ยน่าสนใจมาก
เด็กน่ารักมาก ผมกะว่าจะสอนที่นี่สัก2ปี ถ้าได้วุฒิวิชาชีพครูก็กะจะไปสอนที่อุดรฯอีก
และท้ายที่สุดผมกะว่าจะใช้ชีวิตที่เชียงใหม่อันเป็นความฝันสูงสุด
............................................................................................................................
ตอนนี้ยังเลือกไม่ออกว่าจะเป็นครูในโรงเรียนดีหรือเป็นอ.มหาวิทยาลัยดีอนาคตยังไม่แน่นอน
....................................................................เอบังช่วงที่สอนปรากฏว่ามีนักเรียนพุทธว่างหลายคนมาก
ผมคิดว่าจะทำวิจัย คิดว่าจะให้ศึกษาอะไรดีเนีย
................................................................
อ้อถ้าผมขอโทรปรึกษาช่วงว่างๆๆๆๆๆๆได้ไหม
เรื่องการสึกษานะครับ
0812770938
อิสมาอีล
คุยเรื่องวิจัยชอบ (เพราะชีวิตครึ่งหนึ่งอยู่กับวิจัยแล้ว) แต่พอหันมาคุยวิจัยของ นศ. ใน รปศ. เครียดแทนเด็กครับ เพราะอาจารย์เราบางท่านนำงานวิจัยเด็กมาเทียบกับงานวิจัยสมัยที่แกเรียน ยิ่งถ้าเทียบกับ ป.เอก (ที่กำลังเรียน) มันจะเหมือนกันตรงไหน สุดท้ายของที่เด็กทำเสมือนผิด (หมด) ยึดของคุณภาพจริงๆ โดยลืมไปว่า นี่เด็กยังไม่เคยมีประสบการณ์ ยังไม่เคยรับปริญญา แล้วจะให้ทำลึกเหมือนเค้าได้ไง
อีกอย่างอาจารย์บางคน บางฟิวตึงมากส์ แต่บางคนหย่อนและหย่อนสุดๆ เลย สุดท้ายเด็กเครียด ผู้ดูแลหัวข้อพิเศษก็เครียดแทนครับ เทอมนี้เด็กจะจบกี่คน
ผิดที่ใครหนอ!